Stefnir - 29.11.1899, Side 3

75
ingu fólksins fyrir sannri leikaraíþrótt eins
og' fögrum söng, og það verður eigigjörtmeð
því að espa sem mest spilltan smekk þess.
Menntunarlausir og smekklausir sjón-
leikir eru eigi til annars en fjefletta fólkið,
■og gefa því grjót fyrir brauð, og þar sem nú
er fiskilítið, en miklar skuldir og þröngt í búi
hjá mörgum, vona jeg að bæjarfógeti vor,
sem svo opt hefir sýnt að honum er annt um
hag og menning bæjarbúa, og ber að sögn
gott skynbragð á leikaraíþrótt, taki í taum-
nna í vetur, ef sjónleikavitleysan ætlar að
keyra fram úr hófi. Veikindin gjörðu það í
fyrra. Fólkið ætti að geta fengið nokkrar
kvöldskemmtanir ódýrari en hollari held-
nr en illa leikna sjónleiki. Jeg ímynda
rnjer að skólagengnu mennirnir í bænum, og
ef til vill fleiri myndu eigi skorast undan að
halda fyrirlestra eða upplestra fyrir fólkið
einu sinni í viku yfir vetrartímann, og ættu
þeir í sambandi við lestrarstofu að geta orðið
til langtum meiri uppbyggingar, heldur en
sjónleikirnir fiestir sem okkur eru boðnir.
Leikfjeiagið ætti að byrja á einföldum
smáleikjum vel völdum, og reyna tii að fá
leikarana til að vanda sig á þeim, og láta ekki
sama persóhugjörfinginn koma fram. í mörgum
leikjum sama veturinn. Færa sig síðan smátt
og smátt upp á skaptið, ef kraptarnir leyfa
og einhver framför sæist. Borga þeim sem
skara fram úr og hvetja þá til að lesa leik-
rit og um sjónleiki. En eins og nú standa
sakir, ætti fjelagið sem minnst að láta á sjer
bera, því það getur ekkert stórt gjört með
þeim kröþtum, sem það mun hafa yfir að
ráða; og að bjóða fólki í stað íþróttar og
snilldar öfgar og afkáraskap sjá allir, að er
það sama, og að bjóða mönnum óhljóð og
skræki í stað sönglistar.
Evrarbúi.
Athugasemd við groin þessa kemur í
næsta blaði. — — Ritstj.
Fr jettir.
Tiðarfar. um miðjan mánuðinn var
kominn mikill snjór, og víða jarðlaust, en
15. tók snjóinn mjög, og síðan verið snjó-
lítið. en óstilt og stormasamt.
Stórviðri eitt hið mesta, sem hjer liefir
komið, geysaði hjer 15. og 16. þ. m.,
Stórhýsi það, sem Bergsteinn Björnsson er að
byggja, skekktist nokkuð, en varð reist við
aptur.
Síldarveiði í net hefir verið sárlítil allan
þennan mánuð, en stórskemmdum liafa margir
orðið fyrir á netum sínum í ís. Er það
mikið fje, sem flestir þeir, sem netaúthald
hafa þurfa árlega til viðhalds og endurbóta
nétum sínum. Wathnesmenn fengu 80 tunn-
ur í fyrirdrátt af fallegri síld, fyrir rúmri
viku, og Hansen í Krossanesvík saltaði 4 eða
5 liundruð af smásíld fyrir viku.
Norðurlj ósam enn irnir eru fyrir
nokkru komnir ofan af Súlum, og ætla nú
bráðum yfir á Vaðlaheiði til að dvelja þar
um tíma við rannsóknir.
Niðurjöfnunarnefndin lijer í
bæ er í þann veginn að Ijúka starfa sínum;
nýir menn í þeirri nefnd eru þeir Kristján
Sigurðsson, Sigurður járnsmiður, og Jón söðla-
smiður, en gamlir Júlíus Sigurðsson og M.
Blöndal. Útsvörin eru sögð svipuð og í fyrra
á hverjum einstökum, þótt nokkuð hærri
upphæð væri jafnað niður.
f Tvær góðkunnar sómakonur hafa látist í
Eyjafirði síðastl. sumar. þ>ær Sigríður
Tómasdóttir konaJóns bónda Davíðssonar
í Hvassafelli, áður gipt Benidikt lieitnum er
þar bjó, og Sigríður pó rarinsdóttir,
ekkja Vigfúsar heitins Gíslasonar, sem lengi
bjó í Samkomugerði, báðar þessar konur voru
um sextugt.
Strandið. Bins og getið er um í síð-
asta blaði. strandaði gufuskipið „Tejo“
vestan við svo nefnt Almenningsnef í Fljöt-
um, skipið kora að vestan, og hafði um
4 þús. skippd. af fiski frá suður- og vestur-
landinu, helminginn af þeim fiski átti Zölln-
er, skipið ætlaði liingað á fjörðinn, og var
veður dimmt og landsýn slæm. Kl. 4 um
nóttina kora skipstjóri á vörð, en kl. 5
hljóp skipið upp í fjöru með fullri ferð.
Um orsákirnar til þess, að skipið lenti svo
nærri landi fara engar sögur, þó et’ þess
getið, að stýrimaður hafi verið ókunnur hjer
við land, og skipið hafi verið fiatbotnaðra en
fiest önnur skip fjelagsins, og því hættara
við hliðarreki. Sjóiiðsforingi R y d e r hefir
nú stýrt hjer póstskipi sameinaða fjelags-
ins í þrjú sumur fyrst Thyru og síðast
Ceres, var þetta hans siðasta sumar, því
foringjar þessir fá vanalega eiyi nema
þriggja ára fararleyfi úr sjóhernum, þó
býst hann við, að koma hjer fyrstu ferð i
vor, þessi ár hefir hann áunnið sjer vin-
sældir og hylli þeirra, er kynni hafa haft af
honum, fyrir reglusemi, ötulleik og jirúð-
mennsku. Ahugi hans á því, að filraunir verði
gjörðar lijer til skógræktunar lýsa fyllilega
velvild hans til lands og þjóðar, sem hann
hefir haft gott tækifæri til að kynnast þau ár,
er hann hefir verið hjer strandskipsforingi.
|>egar það varð kunnugt að skipstj. Ryder
var full alvara að gangast fyrir að hjer
yrði plantaður skógviðarreitur vildu marg-
ir á Akureyri að reitur þessi yrði hjer við
bæinn, en Einar Helgason áleit lientugri
stað fram í Grundarfjalli, og því var eðlilegt
að sá staður væri valinn, þrátt fyrir óskir
margra bæjurmanna hjer um að hnfa reitinn
nær sjer. „Mestu skiptir að staðurinn sje
sem hentu”astur, nieðan menn eru að fá
reynslu með gróðursetning trjánna, sem er
miklum vandkvæðum bundin, og misheppn-
aðist fyrst í Noregi, og hætt er við að eins
geti farið hjer“, sagði merkur maður við
oss. sein vjer áttum tal uni þetta við.
Mælt er að Ryder hafi átt góðan
þátt í því, að sameinaða fjelagið byrjaði
á beinum fisktíutningi til Spánar, og er illa
farið. verði þetta slys til þess. að hætt verði
við þær ferðir framvegis.
»V í k i n gi» gekk ferðin seint en slysa-
laust vestur á strandið eptir að hann fór
hjeðan í annað sinn. pegar kom vestur undir
Fljótin slitnuðu 5 naglar í vjelinni, svo hún
stanzaði nokkra klukku'tíma meðan þeir voru
smíðaðir, og á þeim tíma rak skipið norð-
austur í haf, eptir að vjelin komst af stað
var haldið til Siglufjarðar, og síðan á Haga-
nesvík, en áður en Eyfirðingarnir komust
í land kom miðvikudagsstórviðrið, og varð
eigi farið milli lands og skips. í tvo daga,
eptir það voru skipbrotsmenn fiuttir í Víking
nema skipstjóri, sem hingað kom landveg.
Fljótamenn tóku dauft í að flytja Eyfirðing-
ana í land. jf>ó komust samningar á, þegar
Christensen bauð 10 kr. fyrir að fá að fara
í land.
U p p b o ð á því, sem náðist af fiski
(rúmum 100 skpd., af því hafði fullur helm-
ingur blotnað), fór fram hinn 17. þ. m., og
er sagt, að verðið á hverju skippd. blautu og
þurru muni liafa orðið til jafnaðar 24 krónur,
lítil von var til, að meira næðist af fiskinum,
er að gagni yrði, eitthvað hafði verið selt af
keðjum, seglum, og ýmsu fieiru, en skipið
sjálft eigi selt.
Pósturinn úr c<Tejo» mestur en á
Siglufirði, brjefin að vísu komin, en blöð og
þingtíðindi vestra, búist við að senda eptir
því sjóveg.
Lognfönn mikil fjell í fyrradag.
Nú með Víkingi síðast fjekk jeg mörg
hundruð pör af skófatnaði, svo sem:
Karlmannaskófatnað af öllum stærðum,
kvennskófatnað úr segli, flóka og leðri af
öllum stærðum og ýmsri gerð; sömuleiðis
barna stígvjel og skó, sem jeg sel nú fyrir
jólin langtum ódýrra, en vant er lijer. Einnig
sel jeg leifar af tvisttauum, segldúk, stumpa-
sirts, yfirfrakka, buxur, vesti. treyjur og fl.
langt um ódýrara en að undanförnu, sem er
af þeirri ástæðxi, að jeg er að láta smíða og
mála í hinu nýja húsi mínu, en vii ekki
fiytja gamla ruslið í nýja búð. — Reiðtýgi
verða líka seld mikið ódýrari en áður; að-
gjörðir á reiðtýgjum fást, ef nógu snemma
er um beðið.
Prjónasaum, haustull. hangið kjöt, smjör
og kæfu tek jeg með hæsta verði gegn vör-
um og í skuldir.
Von á miklum vörum með Agli næst.
Jakob Gíslason.
í verslun undirskrifaðs fæst ágætt
netjugarn. — — Oddeyri, 28. nóv 1899.
Árni Pjetursson.
í verslun undirskrifuðs er sild, fiskur
úr salti og bluutur, enn fremur prjónasaum-
ur tekið með háu verði. —
Verslunin er vei byrgð af öllum al-
mennum vörutegundum.
Oddevri, 28 nóv. 1899.
Arni Pjetnrsson.
— í verslun undirskrifaðs fæst ágætt púð-
ur og rjúpnahögl.
Oddeyri, 27. nóvbr. 1899.
Arni Pjetursson.