Öldin - 01.11.1894, Síða 1

OlcLin.
Entered at the Winnipeg Post Office as second class matter.
II., 11.—12. Winnipeg, Man. Nóy. & Des. 1894.
Tvö kvæði.
Eftir
Stephan G. Stephansson.
. “ . • • u-;- ■
I. Kycldið.eftir bylinn.
Hvítleit og köld
Fanuþyljan svcipar nú sveitina’ í kvöld.
Um miðnætti vaknaði’ hann Vetur í gær
Og vcltist með andíælum rckkjunni úr.
— Hans landeign cr heimur, við hcims-
skaut hans bær —
Hann lirökk upp af mánaðar-dúr.
Stórfelt er starf
Víðlendi’ á þvílíku vinna sem þarf.
Við hríða-plóg spennir hann hrossin sín
fil'á :
Þá hamfara Útrænu’ og Landnorðan-vind,
Að plægja upp fann-ekrur sínar og sá
Frá Zemblu að Kákasus-tind.
Léttum svefn lauk
Mínum við ærzlin hans, upp er hann rauk,
Hann hurð mína gnúði, og glugganum hjá
Ilann grcnjaði’, og brauzt uin við þilvcggi
ranns;
Hann þekjunni stappaði’ og styldaði á
Og sté þar sinn Haddingja-daus.
Stökk svo af stað
Keyrandi’ í loftinu — Ijóst heyrði’ eg það —
Og moldviðrið rauk upp um rúðunnar gler
Og röndin í kringum varð gljáandi svell;
En plóg-tcrfan: fannskaflinn, þykkur og
Og þurgur, við húsgaflinn féll. [þver
Lágnættið leið,
Stormsins við öskur og stórvcðra reið.
Og rúmlatur myrkleiti morguninn varð,
Og moldhríðin dimdi og faldi’ alla sjón,
Og liádegið leið svo hann lægði’ ekki garð
— En loks var þó birt upp um nón!
Dagsctrið dró
Alstirndan himinn sinn upp yflr snjó —
Nein skepna’ er á ferli, og falin hver slóð,
Ei flöktir ncinn blær yíir mjaílanria höf;
Og fent cr liver hreyflng og frosið hvert
Og foldin er þögul sem gröf! [hljóð,
Tungiskinið tært
Bleikgyllir snjóhjarnið bláhvítt og glært.
Og máninn og fönnin svo mála upp kvöld
Það mótar ei neitt fyrir skóg eða bæ ;
Það stirnir 1 eldaugu, styngandi köld,
Sem stara’ upp úr fjöleygum snæ.
Slípuð og slctt
Lcið mín þó virðist, ei vakurt né létt
Um brautarlaust stórskeflið rennur mín
rcið;
Það rís upp í brotum inn linédjúpi snjór,
Það hryktir í aktaug og marrar í meið
Og mjallgrár af hélu er jór.
Hrönn er við hrönn,
Bárur og straumrastir, steyptar í fonn.
Hér heflr Vetur keyrt hestana vilt
og hlykkjóttan plógstreng um grundirnar
[lagt,
Og velvirknis-útliti’ á akrinum spilt —
í ærzlunum gengur það skakt.
Bygð mín cr breytt
— Vetur er fjölhagi’ á fleira en eitt —-