Ársrit Hins íslenzka kvenfélags - 01.01.1897, Síða 1

Nú Iyftir sjer hugurinn.
(Gamlar stökur).
Nú lyftir sjer hugurinn léttur og hlýr,
þars lindir heimsmenningar renna,
og vonirnar lifna, sem vorgróður nýr,
um vaxandi réttindi kvenna.
En karlmanna lögum er kvennfólkið háð,
þeim kreddum, er saman þeir börðu,
og fær því ei andlegum fullþroska náð,
sem fegurst er takmark á jörðu.
I framtíð er því að eins framsóknar von,
að fljóð megi jafnrétti hljóta,
og þá elur móðirin þróttmeiri son
og þá batna æfikjör snóta.
Ur ryðguðum fjötrum brýzt ríklunduð mær,
er réttar síns girnist að neyta,
og frjálsborin kona loks frelsi því nær,
er fegurstu vonir oss heita.