Ársrit Hins íslenzka kvenfélags - 01.01.1897, Blaðsíða 23

25
i3« að lögleiða? — Eigum vjer að verða til
þessa, einmitt nú, þegar vænta mætti að vax-
andi upplýsing og vaknandi framfarir í landinu
gjörðu mesta mótspyrnu móti slíku?
Jeg þykist viss um að allar góðar konur
á íslandi sjeu mjer samdóma um það, að vjer
eigum að stuðla að bráðum og góðum úrslitum
frelsis-málsins. Og jeg þykist einnig fullviss
um að þær konur muni vera sárfáar, er ekki eru
þeim pólitíska flokki landsmanna samdóma, er
álítur stjórnarskrárfrumvarp doktor Valtýs illa
til komið. — En ef til vill eru margar góðar
og skynsamar systur vorar á Islandi, sem kyn-
oka sjer við að fara að »hugsa« um þrætuatriði
endurskoðunarinnar.
Þessar línur hjer að framan eru skrifaðar í
því skyni, að reyna að glæða áhugann á þessu
máli hjá systrum mínum, sem hingað til hafa
látið sig litlu skipta þetta vort helzta og fyrsta
velferðarmálefni. — Hver kona á íslandi, sem
leggur sitt lóð á vogina til þess að rýmka
um vald þjóðar vorrar, til þess að ráða eigin
högum, og varðveita rjett hennar óskertan tíl-
komandi tíma, hún hefur unnið þarft og gott
verk — það þarfasta og bezta, sem nokkur
íslenzk kona getur unnið. —