Framsókn - 01.01.1896, Síða 1
Kemnr ví
1 á már.iiði,
\osfar li'jP.r á
Jvndi l Jít.,
utanhn.ds á
lr, 1,50.
| Aiu/Llö a.h,
\ Jiálfu dýrara
; á l.s. Gjuldd.
; 1. júli hvert
| ár. Uppsögu
I shjl.f.l.okt'
JNú, þegar Fmm.-ókn hefur abra ár?göngu
fína, ér J>ab vor fyrsta kveðja til hinna heiðr-
iiöu leseuda. að óska beim Gubs ná&ar o<r
bSessunar á nýja árinu, jafnt }>eim, sem elska
(juö og lúta nafni hans og veldi, setn hinuin,
er ekki muna til hans eba kanna-t við liann.
j>ví aö, allir menn þurfa Guðs náðar við.
Yjer óskurn, að guðiækni eflist í landinu,
því að frá Guði streymir öll blessun yfir
land og ]ýð. Yjer óskurn, að eiðgæði taki
fjer bólfestu í hjörtum hinna ungn mai na,
karía og kvenna, því að iiáttprýði og hrein-
leiki sálar og líkama er hið fegnr.-ta skraut
uingmenna, og heiður.-kóróna á hærum öldnng-
anna. ójer óskura, að mannelska tendrist í
brjóstnm ailra, svo að enginn þoli neitt aumt
í,ð sjá án þess að rjetta fram h'knarhönd, því
;.ð siíkt þóknast drottni liimnanna. Yjer ósk-
i m, að bindindjð sigri dj-ykkjuskapinn i land-
inu, og lieitum á alla vitra menn til liðsinnis
þeirri ósk vorri; því að fáuvn vjerþann óvin,
drykkjuskapinn, \firbugað, þá er mikilli for-
tíðar bulvim burtu hrundið frá nútíð og fram-
tíð. Og loks ó.-kum vjer, að h'iggjöfum land>
ins vaxi vit og rjett.-ýni og vnannúð, svo að
þeir finni sjer skjit að knýja sjáífa sig áfram
til þess, að virvna og styðja a.ð öllunv sönnvvm
kíig og sóma lands og þjóðar, en loka ekki
eyrum sínuvn fyrir rödd tívnans, sem kallar
liátt í evru þeim og biður um vneiva frelsi og
vneiri rjettindi.
Mál á þingi m aukin rjettindi kveima
o. fi.
I l-.tbl. Fr.'irasóknar 1895 stóð stutt grein nveð
tyrirsögninni „Fjárrúð giptra kvenna".. Var par raeð j
fám orðum tekio fnuu, að alpingi hefði liaft til með-
ferðar 1891 og 1893 frumvarp til Jaga um jjárráð
giptra kvenna, en á hvorugu þinginu hefði pað verið
vvtrætt.
.I A 1 A lt 1896.
1
Xú á seinasta piugi 1895 var samskonar og vuer
pví samhljóða frumvarp upp borið. Flutningsmaður var
hinn sami senv fyrruvn, Skúli Thoroddsen. Fimm
manna nefnd var kosin í rnálið í neðri deild, og lentu
i nefndinni 2 lögfrteðingar. Xefndin gjörði mjög
litlav athugasemdir við frtvmvarp flutniiigsmanns. Um-
ræður mn málið urðu freinur litlar. og engin veruleg
breytingarvlkvæði voru gjörð við pað. Gekk svo
málið gegimm deildina og var sent t:l efri deildar.
þegar þangað kom, var og sett 5 mamva nefnd
í máJið. Voru pað peir Jón IJjaltalín, þorleifur
Jónsson, Sigurður Jensson, L. "E. Sveinbjörnsson og
Kristján ,7ónsson.
Xefndin skýrði frá Aliti sínu íueð mjög fáum orð-
um og lýsti yíir að henni virtist f'rumvarpið ísjárvert
eiiikum ].'6. og 12. gi'ein. Lagði hún pað til að
frumv. yrði fellt í petta sinn, en að pingið í poss
stað sampykkti svohlji.ðandi tillögu til pingsálykt-
unar:
Alpingi skorar á landstjórniua að undirbúa og
leggja fyrir næsta ping lagafrumvarp, er tryggi betur
en lög nú gjöra rjett giptrar konu gegn ráðdeildar-
leysi eða fjársóun eiginmanna peirra á tjelagsbúinu.
Yar síðavv frumvarpið fellt frá umræðum, en
pingsályktunartillagan samþykkt.
• þessi urðu þá afdrif málsins.
það^er ekkert vafamál, að ef fruvnvarpið, eins
og það kom fná neðvi deild, lvetði orðið að lögum, þá
hefði það orðið giptum konunv nvikil rjettarböt. En
nú var ekki því að lieilsa. Meðferð efri deildar á
málinn í petta skipti liefir orðið því ollandi, að pað
dregst enn í 2 ár, að lög fáist, er ve.ti giptum kon-
um nokkurn rjett í fjármálum. Megipví nú treysta, að
landsstiórnin sivmi áskorun pingsins, og leggi fyrir
næsta púig frumvarp til laga nm petta efni, pá má
segja fyrir liönd kvennþjóðarinnar, að hjer sje fyrir
preyttan að þola. Kvennfólkið lvefir svo lengi verið
rjettlaust i pessu tillitti, að Jitlu skiptir um 2 ára drátt;
aðeins að rjettai'bótiu korni pá, og verði engu ófrjáls-
legri en neðri deild pingsins vildi liafa hana í petta
skipti.
Soinasta ajþingi liafði og annað kvennrjettinda-
mál til meðferðar. það voru liigin um kjörgengi
kvevma. þíwgið 1893 hafði sampykkt slílc lög, en e.r
til ráðgjafans kom, var peim synjað um staðfestingu
fyrir þá sök vneðfram, að samskonar lög væru hvergi
komin á hjá frændpjóðunum á Norðurlöndum, rjett
eins og pað vær'i öhæfa að íslendingarnir yrðu í