Framsókn - 01.01.1896, Blaðsíða 4

XK. T
4
F n A N S Ó K X
hniiii á trnloítHi (úiis viiiAB sítts og segtr i sanibíuidi
við ]nð, ;ið Iijóitaltaud sitt lia.fi vvvið _t*itt eiimsta
langt og innitegt Ijútlingslag/1
Amei ilnbhtð vdt ftutti nylegti gveiit tvo.ss cftiis
að livetja til jtcss :ið Gyðingum v.tíí lenvið „Lamiið
l.clgtr1 í liciKÍuv. oj j.eiv látniv setja. [jav á stot'n nýtt
tsraelsviki. þessi skoðun hefiv v ða komið fvam.
Eitin Itinna, ditglegu auðmamia. í (dhieago kvað veva
svo viss um að jietta m ] nái l;v tt fram að ganga,
að hatin pegav er hú nn að kaupa lamltíáka kvingtiin
Galileu-vtitiiið. Ætlav itann, að hamt niuni geta gra-tt
stóríje síðar meir á ],vi að selja löðir til Iiyggingar.
þessi hugmynd er nú ekki svo ólik'eg einiiiitt á
] essum timum: fegar TyrkjaveJcit er allt á ringulreið
og dagar ]:ess eru að likinflmn taldir. j;»i er ] öt f
á s’ðuðu og sjáltstteðu ríki. sein öll Evrýpuveítli geta
\enð lilynnt. |>:tð vatri gagiijegt fyriv frið og jafnvægi
[•jóðuiina, og ltjer er að rieða um mjög frjiifsamt
land, en Itavia litið byggt. svo að jafíi dugleg
og hitgsýu ]>jóð og Gyðiitgar, jnuntlu har geta safnað
miktlli auðlegð, og eyðilegging Tyrkjaveklis ntuiidi
auka allar tramtarir. Gjðingar nrandu geta náð allvi
verzluii vestantil á Asíu t.g hult- itóg iiiemiiiigat'.stavf
J\ i'ii’ höndum í niavgar aldir i þessuin lrjófsötnu sveit-
titn, sem Múliamedsti'úarmenn hufa vanrækt svo
mjög.
ivoimmii, sem varð fyrir pe.ssunt ntasetningi. fó<e
að leiðast þetfa. og hugði að bovga fyvir sig. ° ” Hfi i
haGi tekið e]itiv jiví, að íngiptu koaan vav talsvevt
eldvi en maðtivinn, og nttelti hún ],ví til hennar kuit-
eyslega: ,.Fvú mín góð. viljið | jev ekki gjóra svo
\t*w>íí biAj.i sou V(\u* ;ið }ok.*í glug^íuiuí)! Jjíuitíi?*’
Gjonin steiujjögðu jiað sem ejjtiv var fevðariíntar.
!ll.
Maðuv tiokkrtr vav IHddttr fvríi dómarami: .Hvat>
hefir fjert yðuv í f.v«gel.s]?“ spvv flómavinr,. “Tveir
lögreglu] jóti.t r‘- svaraði hinn ákírvðí. ., p>að veit'jeg
vel,“ sigðt dómavitm. „En var pað ekki dvvkkjugkap
að ken>ia?“ ,.Jó, hevva, þeiv vovu háöiv fuIÍirF
* *
*nu' lja^ e o’ i!ð hjilda dansleik hjá yðttr í
k\old! [uað _ verðuv liklega. samtíninguv ai' fólki af
ýtnsu taei. Get jeg verið nieð?“
rJá, fiví ekk' jiað?“
„Eii. jeg ev nú einn af fína fólkinní1-
,.0, blessaðiv — ]:að sjest ekki á vðuv!“
Hfi
(jrvjfnfi hm: „Tlans, jjvj gattgið þier svona langt
á eptir ntjev?- þj»un;nn: ,.Máðitgti fvú, til pess að
íólk hugsi ekki að jvg sje maðurinn vða,v.“
LœJaiinnn (vitjar njn sj.nkliiigj: ,.Hvað ev að
tavna! _ Jeg sagði |,jer œttuð að svitna, og svo
sitjið j.jev lvjev yíiv fallri bannaskál."
Sjúkiinguvitm: Já jeg ætla að jeta þangað til
ie" svitna.“
A ]((fœÍTaJtvs'iim í ensku bovgínni Brighton er
kona, sem undavlega er ástatt fvriv. Hún befuv al-
gjörlega misst niinnið, en aðrav s'Iavgáftir lieiinav
vivðast vera oskevtav. Hún betir gleytnt beiti sínu,
aldri, lieiinili og öllu, og bún veit af j.esstt sjálf og
og segiv í sífellu: „Ætli jeg nokkuvutíma fái minu-
ið ajiíuv?-1
Hún missti mtnaið tillt í eiim. Hún s*at niðuv
við sjó, og ]j'i fannst Itenni eitthvað sbtua iitnani
hófðinu, og utii leið vv.v allt ínitrai hótiið. Hútt vav
allvel búin og virtist veva af beldva tagi, eit ,utnars
vita. ntenn engin de.Ii á henni. Hún jnan pað sem
iram lteltir lavið síðan hún vavð fyriv Jiessu iifalli.
tn < kkei t sem a t.ndati ev íavið. jývilik óeðbíe°’
dæmi eru epttrtoktarverð og sýna bve litið menn
skynja um samband sábir og líkama.
Jarlhut af Afganh-iun hefur kosið
jpað er kvennmaður, ftöken Ldian Ham-
lifjatkni.
ilton.
T iða nær nu kvonnfólkið einbspttuin!
sjer nýjan
. Aona uoJJ.in T.om ettf smti i j vnbvautavt'nii og
settist ]iav ftidspæn’.s nýgijjtnm lijóimnt. Oðava en
j tvnbviuitavlestiii vav kontin af stað, fónt Iijónin að
tala ttm koauna og setj-i út á liana. ými.slegt. Klæðn-
aðuv lietinav pótti j.eint ósmekklegtiV 0g <kki eptiv
nýjustn tízku, og bæði bjónin reyndti til að sýna fyndni
sína, og blóit d ,tt að Imyttuisyvðiim sínum, ev pau
Ijetu alla íavpegana t vagniuum bevra.
Jeg- hef fengíð nýjar
sendmg'ar af ^Primus4
hiniún lang-beztn steinoUu-
vjélum sem tii eru,
o" allii íausa pavta tillievrandi.
HW NÝJASTA NÝTT
tílheyramli evu: stí'ailjárHS-ofiiar. á kv. 2,50.
A ] eim ntá bita .j jánt í einti. iStvaujávn úv sæusku
stáli á kv. 2,25 og laus bandarböld á I. kv.
líeynslan mun Sivnna að ,,Pvimns“ með pessuuj
strau-áböidum verðuv áb'tiri
n ci u ð s i) u I e (/ e i <) n
fgrir ö!l stór oj gói hvmili, en állra Iteld fjrir þau
sem el-ld hafa lcöl til ddsneytis.
feoyðisfirði -/[ c,ð Mayuits Einarsson.
Oss ev pað söttn ánægja að mæla. með j.esstmj
yjelunt, er viev sjálfar Iiöfum vevnt. og geíist &-
gætlega. _ Ættu alíar hústnæður sem fyvst að útvega
sjev ..Prrmus"-rje'ur þessar. J>æv spava bæð. tíma
°~ eldivið, hita betbevgia. eru hveirilegar. og mega
ueita s.tofuprýði. Sent eldsnevti ev i'iixgöngu Itöí'ð stejn-
olía og ltið eitt af spíritus/ — VjeÍunum fylgif ná-
kvæm fyvivsi'gu t:m notkun peirra. * Útgc-f.
U t g e f e n cl u r :
Sigríður porstetnsdóttrr Inrpbfórg SJ:epiadóttir.
Prentsmiðja Austra.