Framsókn - 01.02.1896, Side 1

Kemur vt
1 á niáunði,
Ivstar hjerá
lumti l kr.,
•itaulands n
Ar, l,o 0.
A iif/l. lö a. 7,
Jtálj'ú dúrara
á í.s. Gja tdd,
1. jtVí hverl
ár. Uppiöf/u
skrijl.f.l.okt.
1L ÁR i
SEYÐISFIRÐI, FEBRUAR 1896.
XR.
Ljósið.
iSTorðurljósa bjartur bogi
briinir Ijalla samantengir,
endurskin hans er á vogi
eins og bjartir silfurstrengir;
endurskin hans tengir strönd við strönd.
Ljósið samanbindur bæði
bjai ta tinda’ og dökkar strendur;
leggur yfir lönd og græði
ljósbrú geisli himinsendur;
íjósió tengir saman sól og jörð.
Iniynd hans, er ávalt ríkir,
er oss ljósið milda, skæra;
sjálfur guð við ljós sjer líkir,
ljóssins til hann vill oss færa;
Ijós er samband milli manna’ og guðs.
D.
—-------------------
Kvennaskölamai.
Mjer þótti ekki lítið vænt urn fv.tð i vetur, þegar
sá J>að í austtirzku blöðunum, að komið hefði til
orða að stofna kfennaskóla fyrir Austurland áEiðum.
Jeg taldi sjálfsagt að hugsun manna 'væri sú, að
s iineina penna skóla búnaðarskólanuni og konva pann-
ig upp skóla, par sem stúlkur gætu lært pað, er lýtur
,að heimilisstörfum og búskap.
það hefir opt heyrzt, að nsenn eru óánægðir
með lcvennaskóla pá, sent nú eru, og þykja þeir ófull-
nægjandi, og hvað almennt mettn álíta að hjer vanti
tœkifæri til að læra pað, er að liússtörfum lýtur og
nm leíð hve nauðsynlegt pað ]>ó væri, má merkja á
pvi, að í sumar voru margir pingnvenn með pví að
veita tje til pess að koma upp matreiðsluskóla hjer
í Reykjavík.
En sje milcil pörf á pví, að gefa stúlkum kost á
að læra pað ermeðþarf á kaupstaðarheiiivilúin, pá er
þö miklu meiri pörf á pví hje r hjá okkur, að geta
i'engið að læra það er að sveítabúskap lýtur.
En skóli sá er fundarályktu in í 10. tbl. Fram-
sóknar talar um, bætír ekki úr þessari pörf. Mjer
tinnst. satt að segja, að kæmist skólinn á með pví
fyrirk-omulagi,yrði hunu ekki fulinægjandikröfum tímans
fremur tu peir kvennaskólar, er vjer nú höfum,
að nokkrnm smábreytingum frá teknum, og sje um
tvo jafngóða skóla að ræða, álít jeg betra að fara á
pann, sem gefur manni köst á að kynnast öðru fólki
og öðrum háttuin cn maður hefur vanizt heima í sínu
lijer aði, pó kostnaðurinn verði meiri, Og pví fleiri
slika skóla, sem vjer fáum, pví erfiðara verður pað
fyrir okkur, að koma á skóluin með öðru fyrirkomu-
lagi, seiu flestir pó játa að sjd alveg nauðsyniegt.
Rað er afltaf verið að tala um pað, að við Is-
lendingar kunnunt ekki að vinna, og livað iungt við
stönduin að haki öðruni siðtiðum pjóðtuu í öilu verk-
legu, jafnt smáu sem stóru, og petta er aiveg satt,
en pó komunv við upp hverjutn skólanunv á fætnr
öðrunv án pess að gjðra nokkra tilraun til að bæta
itr pesstt. Einsog það sje t. d. á nokkru viti byggt
að ætlast til að fólk geti kert „nytsamar hannyrðir",
húsverk, matreiðslu og tóvinnu aulc annats fleira, á
einum vetri.
Okkur íslendinguitt er svo óttalega gjarnt á pað
að „fúska“ í ölltim lilutunv og halda svo að við sjeunv
fallnuma, og Skóiarnir ættu nit'ð engum móti að ala
upp þenuan pjóðarlöst. Landið á að kosta tje til að
koma upp skólum par senv fólk getur lært almeivia
nauðsi/iilega viumt og fengið almeuna menntun, sem
hverri nvautteskju er nauðsynleg í livaða stöðn seav
hún er, og skólatíminn á að vera svo langur, að hver
meðalgreind nvanneskja geti orðið fullmuna í því, sem
kennt er, og á pessuin skólum eig i. nvenn ekkert að
purfa að borga með sjer nema vinnu sítta. Látum svo
liina skólana vera handa peim, sem hafa efni og vilja
á að kosta sig til að læra „fínar hannnyrð.ir“ og
pessháttar.
Jeg vona að austfirzku konuruar giðri sjer pann
sóma að berjast fvrir þvi að koma á fót kvennaskóla,
er geti átt verulegan pátt í pví, að liæta íslenzka
búnaðinn og islenzka heinvilislifið, livort skólinn kemst
á árinu fyrr eða árinu seinna, gjörir minna til. Lög-
gjafarvaldið hlýtur að styrkja slikan skóla, og marg-
ur mundi nveð glöðu geði gefa til luins. Náttúrlega
vilja Austfirðingar pað bezta í pessu e'fni, en petta
er ttviil, sem vaudlega verður að lntgsa, við eigum svo
marga dýrkeypta reynslu í sjóði í skólamálum okkar
eins og öðru, að við verðuni að fara að verða for-
sjálir.
Jeg sendi pjer pessar iinur, kæra Framsókn, pvi
jeg veit, að pú annt pessu máli og vilt vinna 'pvi
allt gagn. Rúmsins vegna bendi eg aðeins á aðal-