Framsókn - 01.04.1896, Síða 1
Kémur út
1 á mánuði,
kústar hjer á
Jaudi 1 h:»\,
utanlands
/,T, 7.Ö0.
*4h.7/. 15 a. 7.
hálftidi'/rara
á /.«. Gyo/ffe/,
7. jiCi hvert
ár. Uppsöqn
slcriji.f.i.okt.
II. ÁR. '!!
SEYÐISFIRÐI, APRÍL 1896.
NR, 4
II vöt.
Eptiv
BjÖrnstjerne BjÖrnson,
Ver kátiu’, þó hann kaói
og krapt þinn allan stæl'i:
í sárri raun,
þvi sailli laun,
og sigur í fullum mæli!
Og- verðir þú fyrir vikin
af vinahópnum svikinn,
þaó bending cr
i þrautum þjer
að þurfir ekki prikin. —
-— því sjáirð’ einhvern einan
af því aö Guö vill reyn’ hann,
þeim sjálfur hann er lijá.
(fýtt hefir M. J.)
------svýæ-------
Grætið bariianmi
fyrir lestri guðleysis- og siðleysisrita.
Eramsókn liehr tekið a5 sjer málefni
barnanna, sem vjer allir, feður og mæður,
ættum að elska mest af öllu jarðnesku; það
munu og fiestir gjöra.
En satnt veitir eigi af að tala máli
þeirra gagnvart hinum fullorðnu, því opt vill
bresta þekking og iðulega nóga aðgæzlu
þegar um andlegt og líkamlegt uppeldi barn-
anna er að gjöra.
Framsókn er heldur enginn vantrúar-
postuli,einsog sum rit vorra nýju manna eru.
þvert á móti talar blaðið máli kristindóinsins,
og í hans anda, setn er kærleikur og frelsi.
þar er sá höfuðkostur, er gleðja hlýfcur alla
kristna menn og mun auka blaðinu vinsæld, því
enn.ern margir Jesú lærisveinar hjer á landi,
það veit trúa mín, Kaupmannahafnar van-
trúin hefir enn ekki fest verulegar rætur í
landinu. Ritstjórar Framsöknar eru líka
kvennmenn, en það er kunnugt, að kristin-
dómurinn hefir jafnan átt sina trúustu játend-
ur meðal kvennfólksins. þótt sumum kunni
að virðast það undarlegt að svo skuli vera,
þá er það næsta eðlilegt. ]>að et' beinlini s
sjálíu sjer samkvæmt, að kvennfólkið elski
kristnu trúna, því það er hún, sem hafið hefir
kvennmanninn upp tilhelgra mannrjettinda og
af þeirri rót er kvennfrelsið eigi siður en
annað frelsi runnið, þvi öll ranglætisbönd og
ójöfnuður er Krists kenningu gagnstætt. Og
hvað börnin snertir, þá vita allir að kristim
dómurinn tekur þau með berum orðum að sjer.
Kristindómnrinn hefir einnig jafhan verið
trú hinna undirokuðu og málsverjandi líti!-
magnans. [>essvegna lie-fir einn vantrúaður
heimsspekingur, þýzkur, kallað hann i fyrir-
litningarskyni þrælasiðfræði na.
Eg sje ekkert á móti því, að lofa þeim
sem vilja, að halda þessu nafni. ]>að má til
sanns vegar færast að kristindómurinn hefir
bæði eptir andanum og bókstafnmn líka verið
þrælatrú eða kenning tii lausnar þrælum, og
svo varð hann i Ameriku, ]>ar var það beint
honum að þakka, að farið var í ræðu og xiti
að krefjast frelsis fyrir svertingjana með svo
miklnm krapti, að það mál vann fagran sigur.
Mjer er því næst geði, að haldaaðsjera
Jóhannes hefði eigi þurft rð vera i Kirkju-
blaðinu að reka það ofaní þorstein Gislason,
að kristindómurinn væri volæðistrú. því
fátækum og \oluðum eru guðspjöllin boðuð^
og víst er það, að Kristv kenningar ltafii
jafnan verið huggunarlind fyrir volaða menn.
Frá því sjönarmiði getur hanu volæðistrú
kallazt, þótt vantrúarinennirnir auðvitað hati
það nafn til að lítilsvirða kristindóminn.
J>að er fagurt og þarflegt verk að taka
að sjer að leiðbeina oss feðrum og mæðrum í
meðferð barnanna, því þeim heyrir guðsríki
til. Og þeim heyrir líka jarðríkið til, þegar
vjer eldri menn erum fallnir trá.
J>að er erfitt að benda á nokkura fram-
för, er færi ættjörðinni og niðjunum slíka
blessan, sem það, að uppeldið batni, svo að
ókomnar kynslóðir geti orðið dáðríkari og
fullkomnari, tráaðri og siðbetri en forfeðurnir
liafa verið.