Framsókn - 01.04.1896, Blaðsíða 4

NR 4
PSAMSÓKN
16
sent muni á liana. Ætlum vjer, að eigi purfi að
rengja pá frásögu, sjerstaklega af pví henni ber svo
vel saman við grein Íierra Boga Th. Melsteðs, einsog
sjá má af eptiríylgjamli dæmi. Herra B. Th. M.
segir: ,.píer Ivr. Krabbe og Sigr. .Jónasson túku á
móti mununum frá íslandi og 'skipuðu peim á sýning-
una; var pað bæði töluvert erfiði og vandaverk“.
Framsókn segir: ,,|>ær frú Kristín Krabbe og fröken
Sigríður Jónassen liöfðu raðað niður mununum og sjeð
um pa að öllu leyti og levst pað verk prýðilega af
hendi“. Vjer höfðum aptur á móti ekki lievrt, að
írú Thorberg hefði verið ein af forstöðukonum íslen/.ku
sýningarinnar, og liefði oss si/.t dottið í lmg, að draga
nafn liennar í hlje. Sömuleiðis gátum vjer ekki
getið um pessar 500 kr. sem Nellcmann íslands ráð-
gjafi veitti til islenzku kvennsýniiigarinnar, pví pær
liöfðum vjer ekki heyrt nefndar. Vjer viljum pví
biðja herra Boga Tli. Melsteð, að hafa Framsókn
undanskilda, er liann talar um pau blöð, er hafi skýrt
skakkt frá sýningunni. Yfirliöfuð væri mönnuin betra
að liugsa sig dálitið um og rannsaka pað, sem tun er
að ræða, áður en peir gefa út sína sleggjudóina. Lýs-
ingin á sýningunni er auðvitað miklu fullkomuari og
nákvæmarihjáherraB. Th. M. helduren lijá Framsókn,
einsog eðlilegt er hjá manni, er sjáifur var sjónarvott-
ur að sýningunni; hún er svo nákvæin, að hann jafnvel
getur pess, að kvennbrúða, sem sat við rokkinn sinn,
hafi setið — d gálfinul
Starfsemi kveaufjelag'sins.
Síðan hið íslenzka kvennfjelag var stofnað hjer í
Bevkjavík í hitt eð fyrra hafa pessar aukadeildir verið
stofnaðar: í Keílavík deild með 20 meðlimum (ior-
forseti frú Anna Thoroddsen), fyrir Yatnsleysuströnd
og V oga deild með 30 meðlimum (forseti frú Ingibjörg
Sigurðardóttir, Kálfatjörn), í Hafnarfirði deild með
20 meðlimum (forseti frú Yalgerður GísLulóttir), á
Húsavík deild með 14 meðiimum (forseti frú Elísabet
Jónsdóttir).
Kvennfjelagið hefir gefið 1763 krónur til hinnar
fyrirhuguðu háskólastofmmar , eius og áður hefir ver-
ið skýrt frá bæði í p>jóðólfi og ársriti fjelugsins. f>að
heíii og gengizt fyrir stofnun „Bindindistjelags íslen/.kra
kvenna“, sem hefur gengið í samband við alheimsbind-
indisfjelagið „Hvíta bandið“. Einnig iiefir fjelagið
sent áskoranir tii pingsins í kvemirjettindamálinu og
tekið pátt í pingvalla-fundinum með pvi að senda
maim á þingvöll, sem fundurinn veitti bæði málfrelsi
og atkvæðisrjett. Einnig hefur fjelagið haldið uppi
injög ódýrum akstri a pvotti í Laugarnar síðan í maí
s. 1., m. fi., or kvennatjelagið helir haft á prjónunum
og til nytsemdar má horfa, pótt ekki sje enn komið i
kiúng.
Af skýrslu pessari má sjá, að kvennfjelagíð hefur
pegar starfað mikið í Reykjavik, og auk pess hafa
deildirnai' út um landið ekki legið á iiði sínu, og
kenmr skýrsla um starf peirra út i næsta ársriti.
Sökum pess að svo stóð á stærð ársritsins í petta
sinri, gat ekki pessi skýrsla komizt par að, en keinur
í næsta ársrit, ásamt skýrslu og reíkningumkomandaárs.
Hvað fjárhag fjelagsíns snertir, átti pað í sjóði 1. jan.
1896 kr. 74,60.
mttufnd livcrinjjelagsiu.%.
Kvenn-stúdentar.
Hinn frægi prófessor Max MiiUer í Oxford liefir
nýlega farið pessum orðum iiin kvcnn-stúdenta:
„Rað er sömi ánægja að sjá nngu stúlkurnar við
náiu sitt. Kari-stúdentarnir, að mínnsta kosti margir
peirra, lesa svo litið sem imnt er; en kvennstúdent-
arnir aptur á móti lesa eins inikið og mögulegt er,
já, sumar pcirra kannske of mikið. Rar að auki
stunda pær námið eptir fastari regluin en karlmenn
og pað sem pær afkastu er pví eðlílega bæði fuii-
komnara og nákvæmara. Jeg viidi óska að karl-
stúdentarnir tækju sjer pessi orð mín til íhugunar, og
herðu at pessum kvennlegu fjelögum sinum hvernig á
að afia sjer pekkingar“.
0
Arsrit kvenníjjelagsins. Nú er pá liið fyrsta arsrit
hins íslen/.ka kvennnfjelags útkomið. Oskuni vér
kvennfjelaginu til hamingju með fyrirtækið sem vou-
andi er að verði bæði fjelaginu og islenzkri ltvenn-
pjóð til sóina pegar loksins losnar mn tungiiliápt
hinna íslensku kvenna og pær fara að ræða sjálfar
sín eigin málefni með fjöri og áiuiga.
í ársriti pessu er fvrst ritgjörð eptir l.ifði ísa-
bellu Soinerset, einbverja frjáÍslyndiistu hefðarkonu
erlendis, sem varið hefur æti sinni til mannkærleiks-
verka og annara framfara starfa og frelsisbaráttu
kverma. Er pað talsvert pýðingarmikið að íslenzk
alpýða fái að heyra álit beztu kvenna erlendis á kvenn-
frelsismálinu. J>ó sum atriði í grein pessari ekki eigi
beinlíiós við á íslandi, pá álítum vjer gott að hún
liefir Jbir/.t hjer á prenti.
Omiur ritgjörðiu er um háskólamálið eptir Ótaííu
Jóhannsdóttur, skemmtilega og vel rituð. það veitir
ekki af að halda pví máli vakandi, pótt tiestir álíti
að framkvæmdir pess eigi langt i íand. Og rjett er
að andmæla kröptuglega peim, sem vilja brjóta niður
von vora uni að fá einhverntíina liAskóLi á íslandi.
Síðast í ritir.u er pýdd saga, „Draumsjöuir'‘,
liðugt ritiið, en nokkuð óijós að lúigsun.
Arsrit hins íslenzka garðyrkjufjelags 1896. Rit
petta fær liver fjelagsmaður ökeypis (er kaupir fræ
fyrir eina krönti minnst), annars kostar pað 20 aura.
það er eflaust minnst að vexti allra íslenzkra rita,
en ía rit mun almenningi paríara og skemintiiegra
að kaupa. í petta sinn hefnr pað inni að halda á-
gæta grein itni blómrækt úti og ínni eptir Schierbeek,
fyrrnm iandlækni, er sj ilfur hefir gengið svo vel á,
undaie öðrum hjer á landi í öliu pví sem að blómrækt
og garðrækt lýtim. Grein pessa iiefnr „Kvennablaðið'1
tekið upp úi' ársritinu, en ekki ætti pað að hamla
neinum frá að kaupa ritið sj iltt, er ná sem fvrri hef-
tir meðferðis margar fieii'i góðar ritgjörðir og beudingar
eptir ýmsa merka höfunda.
Ú t g e f e n d ,u r :
Sigríöiir porsteinsdóttir. Ingibjörg Skaptadótbir.
Prentsmiðja Austra.