Framsókn - 01.05.1896, Blaðsíða 4

NR. 5
F R A. M S Ó K N.
20
Jeg tók nákvæmlega eptir andliti hennar, er hún
sagði petta, og gat jeg engrar sorgar orðið par var.
Hún varð nú ennpá einlægari við mig, og trúði mjer
fyrir allri peirri hjartasorg, er hún hafði liðið við að
slíta trúlofun peirra eptir veikindin, en játaði pó, að
svo hefði hlotið að vera.
„|>að er eigi manninum DÓg, að kona lmns sje
hans trúasti ráðanautur og bezta aðstoð í lítinu“, sagði
hún, „hún verður lika að vera mesta skartið á heim-
ilinu! .... pað nægir honum eigi að hún sje góð og
hrein sem gull, hún verður lika að hafa gullsins ljóma
og fegurð! Guð or eigi aðeins upphaf lifsins, heldur
lika fegurðarinnaru.
Mjer virtist sem pað lægi hiinneskur svipur yfir
andliti og augnaráði Olmu, er hún sagði petta; pað
var hetja, gyðja, sem jeg átti tal við.
Litlu siðar kvaddi jeg hana; en er jeg var kominn
íit á götuna, tók jeg eptir pvi, að jeg hafði gleyrnt
glófunum mínuin inni hjá henni, og sneri pvi aptur
og gekk i gegnum skólastofuna inní innra herbergið.
|>ar rak jeg mig á allt aðra sjón, en jeg nýlega hafði
par sjeð.
Alnia sat par fyrir framan lítið saumaborð: liún
studdi báðum olnbogunum á borðið og Iijelt höndum
fyrir andlitið, hún livorki sá nje heyrði, en jeg heyrði
að hún grjet sáran og sá stór tár koma fram á milli
tingra hennar, sem hún hjelt fyrir augunuin, og
pessi tár fjellu höfug á gömul brjef, er lágu fyrir
framan liana á borðinu.
Jeg tók glófa mína pcgjandi og fór út nin Ieíð
og jeg laut henni ennpá dvpra en áður. Xýlega hafði
jeg álitið liana að vera goðkynjaða hetju, en nú virt-
ist mjer hún pó enn æðri sem kona, prýdd hinni pungu
kórónu sjálfsafneitunar og píslarvættis.
Ráð og bending-ar.
Eptir lækni 6. B. Scheving.
—o—
Mjerblöskrar opt að sjá skeytingarleysí foreldra
með klæðnað bama sinna, og pó ekki hvað sizt pað,
að börn frá 1—5 ára gömul skuli látin ganga á erina-
lausum kjólum með bera handleggi, hvernig sein viðr-
ar. |>etta á sjer nú einkum stað með börn í kaup-
stöðum, en mun pó líka koma fyrir á einstöku bæ í
sveit. p>að er liin volduga tízka („móðuriim*) sem
fyrirskipar að bamakjólarnir skuli vera svoua, og
befur pessi óhappa tizka orðið mörgu barniuu að
bana, pví engum vafa er undirorpið, að margt „for-
kjölelsið“, sem leitt hefir liitt og petta barnið í gröf-
ina, befur átt rót sina að rekja til ermalausu kjól-
anna. Erlendis hafa læknar opt vandað um petta,
og jeg vil með línum pessum leiða athygli isle/izkra
mæðra að pessari ofannefndu skaðlegu tízku. Börnin
ættu á sumrin að vera í kjólum með ermum, sem
hnepptar væru um últiiði en að vetriuum par innan-
undir í ullarbol ineð ermum, sem uæðu fram á miðja
framhandleggi.
* *
*
>1«
* *
* *
Ekki er pað allsjaldan að menn á nóttunv
fá sáran sinadrátt aptan i kálfana, eink-
mn eptir langar daggöngur, göngu í ófærð, mikinn
dans, eða annað sein preytir mjög kálfana. Sinadráttur
pessi er krampakenndur samandráttur i vöðvunnra,
sem vægir opt við að nugga pá fast með heudinni.
|>á er og stundnm gott að fara fram úr rúminu, og
ganga dálítið um gólf. Bezta ráðið er pó að reyra
lærið, eða lærin, sje sinadráttnrinn i báðum kálfum,
rjctt fyrir ofan Iinjeð, með vasaklút, sokkabandi, eða
einhverju pesskyns sem hendi er næst. Reyra verður
vel pjett, en pó með engura móti svo fast, að rás
blóðsins heptist. Optastuær bættir sinadrátturinn
strax við petta.
*
íi *
* *
*
Einfalt ráð við líkporni er pað, að skera dálitla
sneið af lauk, láta liana liggja 24 tíina í sterku ediki,
leggja bana að kvöldi við líkpornið, og liggi bún paiv
yfir nóttina. Hafa skal sokk á fætinmn. Að morgni
er 1 kpornið orðið uppblevtt, og niá Itæglega ná pvt
burt með hnífsoddi.
Bródersilki i 120 litum, gullvír og leggingar,
silkisnúrur, dúkar, blaðasliðrur og íleira meðáteiknuð-
uiti rósmn. Silkitau með ofnum rösum, silkiplyds,
bómullarílauel i mörgum litum, blimdur, barnakjólar,
nærfatnaður, milliskyrtutau, hálstau, Ixirðdúkar úr
hör, khátar. sjalklútar og sjöl, rúmtepjú, axlabönd,
tvinni úr silki, liör og bómull; skærí, vasahnifar úr
spe'/ilbjörtu stáli, sporjárn, sykurtangir, peningabuddur,
lmifapör. Cígarcttur ágætar, vin óáfengt r/ott orf
styrícjandi. Kíkirar. Silfur- og nikfcelsvörur. Margir
fásjeðír of/ randaðir ntitmr hcntugir í hrfcðarr/jafir
o. §. frv.Blórasturglðs, rlmvatn; leiksprl, úrval af gull-
stissi bæði egta og óegta. Loptvogir, Mulfkur, vasaúr
frá 16—135 kr. og margt fleira
í verzlun Magnúsar Einarssonar
á Seyðisfirði
* *
*
|>að má ólr.utt fullyrða, að vorur ]>ær er lierra
kaujinmður fiLiynás jEinarsson liefur i búð sinni, eru
smefcklega váldar og mjiig vandaðar yfir höfuð. Sjer-
staklega viljum við benda peím, sem unna fögrum hann-
yrðum, á hinar miklu og Qölhreyttu byrgðir af alls-
konar hanoyrðaefni, sem par er hægt að f i.
ÍJtgef.
Orgelharmonía með pipntönumT
verðlammð, hljómfögur, v’ánduð orj ódýr,
scm að dómí hínna ágætustu tónfræðinga og sönglista-
nuinna bera af öðrum samskonar hljóðfærum, og ýms
önnur Wjóðfæri útvegar L. S. Tómasson á Seyðisf.
Ú tgefendur:
Sigríður porsteinsdóttir. Ingibj&rg Skaptadóttir.
Prontsmiðja Austra.