Framsókn - 01.08.1896, Blaðsíða 4

KR 8
FEAMSOKN
32
J’að var ekki l'.ægt að gjiira við pví.
Og pegar börnin stækkuðu, komu nýjar kröfur.
„Mannna, jeg fæ slæman vitnisburð í skólanum,
hjálpaðu mjer, annars verður pabbi vondur við mig! ‘.
,,,Jeg veit ekki hvernig á að reikna petta dæmi, lijál])-
aðu mjer mamma!“. „Mig langar til að bjóða kunn-
ingjum mínum ur skólanum heim á sunnndaginn, get-
urðu ekki geíið mjer súkkulade og mikið af kökum
handa peim‘?“. J>essu líkt var kvabbið altaf, sífellt
heyrði hún petta ,.mig langar til“ og „hjálpaðu mjer,
mamma!“.
Svo urðu pau fullorðin. Eitt eptir annað lmrfu
pau að lieiman, og einn dag var hún aptur orðin ein
með manni síiium; og pegar hún leit til baka fannst
heniii allt lmfa liðið svo fljótt, allt eins og ein einasta
örstutt stund.
--------------
Búnaðarskólar fyrir konur. (Aðsent).
J>að er ekki mikið talað um að kenna konum bú-
skap, og að stýra búi sínu með ráðdeild og fyrirhyggju;
pað þurfa pó allar búsmæður að kunna til að gegna
skyldu sinni fullkomlega. J>að er sagt að „bóndi sje
bústólpi og bú sje landstólpi“, en jeg álít, að búið
muni trauðlega vera landstólpi, ef pað styðst aðeins
við einn máttarstólpa. Mjer virðist pví æskilegt, að
konan fengi helming pess lieiðurs, er í pví er fólginn,
að gjöra búið að landstólpa, en jeg álít engan betri
veg til að pað geti orðið með sanni, en að stolnaður
sje búnaðarskóli fyrir kvennfólk, og að par sje kennt
allt, er lýtur að pví, að gjöra pær að fullkomnum
húsmæðrum; auðvitað eru til margar konur sem með
rjettu mættu kallast bústólpar, pó pær hafi aldrei
stundað nám við búnaðarskóla, en mjer virðist að pær
gætu orðið fleiri með peim hætti. J>ví verður ekki
neitað að stídkur geta lært mjög mikið, ef pær eru
eptirtektasamar, á pví er pær sjá fyrir sjer, alist pær
upp á fyrirmyndarneimilum, en pau eru tiltölulega fá
1 samanburði við hin, svo pað getur ekki verið nægi-
legt fyrir allar. Jeg álít pví mesta nauðsynjamál að
stofna búnaðarskóla fyrir kvennfólk. J>að er engu
giður ástæða tii að kenoa konum búskap en körlum,
pó pær læri ekki fjárhirðing, vatnsveitingar og túna-
sljettun og pví um líkt sem karlmenn, pá eru pær pó
ávallt, eða eiga að vera, önnur stýrandi höndin á heim-
ilinu, og velferð pess er pví engu síður undir pví kom-
in, hvernig húsmæður standa í stöðu sinni, pví mjer
virðist, að pær skapi heimilin að mestu leyti með um-
gengni sinni, annaðbvort til góða eða ills.
Jeg er viss um, að stúlkui geta lært margt gagn-
legt á búnaðarskóla með góðu fyrirkomulagi. J>ar
ætti anðvitað að kenna peim að stýra búi, segja fyrir
verkum og skipta peim sem hagkvæmast niður, pað
mætti kenna þeiin raeð pví, að láta pær, til skiptis,
hafa verkstjór.i á hendi undir yfirstjórn kennslukvenna.
J>ær fvrftu að læra meðferð á öllum húsefnum; læra
að búa til hollan og ódýran mat, og að hagoýta
sjer mjólkina sem be/.t, og alla meðferð á lienni, pvi
ungar stúlkur eru almennt harla fákunnandi í því,
margar ekki færar um að halda mjólkinni ósúrri eða
búa ti-1 gott skvr og smjör og sízt góða osta; pó pær
hafi sjeð pað fyrir sj>-r frá barnæsku, pi liat'a þa'r
annaðhvort aldrei verið látnar gegna peim störfum,
eða mæður peirra eða búsmæður hafa verið fákunn-
andi i pví efni, einnig getur pað verið af eptirtekta-
leysi peirra sjáll'ra. J>ær pyrftu yfir liöfuð að læra
öll verk, er koma fvrir á sveitaheimilum, og ekki sízt
hreinlega umgengni, reglusemi og sparsemi. Jeg vil
einnig láta kenna stúlkura garðrækt, pví hver veit nema
pær uppskæru tunnunni meirapegar pa>r færu aðbúa,
ef pær kynnu sjálfar að hirða garðana. Auðvitað
ættu búfræðingarnir, sem nú eru orðnir svo víða, að
geta sjeð um garðræktina, en þeir eru þó ekki á hvérju
heimili; konum væri pvi betra að kunna eitthvað sjálf-
ar í pá átt, ekki sízt við sjávarsíðuna.
Margir munu segja, að varla muni hægt að gjöra
pær að búkonum á skóla, ef pau' á annað borð sjeu
ekki lineigðai' fyrir búskap, pví náttúran sje náminu
rikari, en slíkt liið sama má segja um piltana. J>að
er pví ekki fremur ástæða til, að senda pá á búnað-
arskóla; petta er JA'í engin sönnun fyrir að búnáðar-
lærdómur kvemfii gæti ekki borið ávöxt, og vist er
pað, að mikið má auka hæfilegleika allra með góðiun
og viturlegum leiðbeiningum, enda myndu ekki aðrar
stúlkur leita búnaðarskólans en pær, sem einhverja
hvöt fyndu til pess. J>að er auðvitað með petta náin
sem annað, að ráðlegast er fvrir pær einar að læra á
búnaðarsköla, sem helzt væru lmeigðar fyrir slíkt nnn,
pá mvndi pað helzt verða að tilætluðum notum. Sem
sagt, eg vil endilega að stofnaður sje búnaðarskóli fyrir
kvennfólk; jeg get ekki sjeð pað pyrfti að fækka hin-
um kvennaskölunum fvrir pað, enda má það ekki;
stúlkum veitir ekki af þessum premur skólum, sem
pær hafa, til að læra við ýmislegt bæði til inunns og
handa.
(Franih.).
Alunið eptir pví, að priðja og síðasta uppboð á
Lambeyri á Eskifirði fer fram kl. 12 á hádegi þanu
15. ágúst.
Gleymið pvi eigi, að á Lambeyri er lang hentug-
asta byggingarsvæðið á Eskifirði, og að síldarsælast
er fyrir Lambeyrarlandi.
I jjómandi falleg „Grratulations-kortu eru
til sölu á skrifstofu „Austra“.
U tgefendur:
Sígríðnr porsteinsdóttir. Ingibjörg Skaptadöttir.
Prentsmiðja Austra.