Framsókn - 01.09.1896, Blaðsíða 4

NR í»
F R A M S 0 K X
H»n l.jó sig til feiðar i mestasnatri, kvaddi gr'.tandi
vinstúlkn sina og foreldra liennnr og lijelt af stað nieð
eimlestinni til Lundúna.
Ljett á eptir kom prestssonur Iieim. Svstir lutns
kvaðst vita allt uni hans hagiogsagði Iioimni. að ilíss
Maud væri favin og kæmi aldrei nptar, — hún vsvri
uúttir prínzins af Wales'*.
fannig segja hlöðín ástarsöguna frst prestssetrinu
í Belleriesvy. ()g pvi skvldi hún tkkt geta verið
sömi.
Utan úr heimí.
Hin mikla ást.
1 Xew York hýr frönsk kona, Eglantíne (tondin að
liafni. Hafði hún uin mörg ár lifað við sult og seyru,
og var oi'ðin svo uppgetin af hágindmn sínntn, að hún
setlaði að fyrírfara sjer — pá harst henuí arfur, sið
upplneð 17 milUbuir (lollara.
Hún lijelt ssimt áfram að lifa spart og viðlmfnar-
laust, og liínar miklu tekjur sinar brúkaði húli tíl að
likna hágstóddum með.
Anierikt'insku blöðin hafa flntt ælísftgu hennar og
panníg ví&frsvgt nafn hennar um allan heiiu. Og nú drífa
biðilsbrjefin að lienni hvaðaiisefa á hverjtim degi, sro
tugum hnndraða skiptir. Yngispiltar og öldungar,
jiiparsveinar og ekkjumenn keppast um að tjá henni
sist sina með hátlevgnm orðuni og hiðja um hönd
hennar og hjarta — náttúrlega hjóðast peir líka til
sið takast á hendur umráð eigna liennar.
Eitt af seínustu hrjefunum er frá frakkneskum tígín-
homuni innnni, sem býðst til að gefa henni sitt „heiðri
krýnda" tígnarnafn. Jsess skal getið, að kona pessí
er alls ekki frið, um pað bern myndir pær, er ame-
riksku blððin flytjíi af lieniii, n.jög Ijóssin vott.
Einkennilegast allra ástarhrjefanna er pó pað, sem
sið etidíngn setur brúðarefninu pesssi kostí: „Kæra,
kæra frú, pað er niin innilegasta hjartans ósk. sið mega
standa sem eiginmaður við lilið yðar. Ksvrasta frú,
pjer lnegið ekki hlsvgja að mjer eða hæðast. J»jer
eigið hönd niília og initt hreilia hjurta. Hverju svarið
pjer? Ef yður pvkir heiðni mín hlægileg og pýðing-
sirlaus, takið pjer mig pá í Guðs nafni yður í sonar
stað. Eg niá til að verðsi nniuiðhvovt eiginmaðnr yðsir
eða fóstursonur!“
I>ví miður liefur hinum háfleyga brjefritara ekki
tekizt að komast í nokkurt nánara samhaiid við hina
dýrðlegu dollara konuniiar.
„Lífstykkin“ og Röntgens-geislarnir.
Frú nokkur í Berlin kom nýlega til nafnfrægs
lieknis, til að leita lækningar. Kvartaði hún yfir
úpolandi uisigavevkjum. S. lseknir, sem frúin ojitlega
hafði leitað ráða til, sagði, nú sem fyrri, að prautirn-
ar kæmu af pví að hún liefði of pröngt um sig,
3li
Frúín pvernvitaði pví, en fjekkst ómögulega til
að látsi lsvkn rinn skoða sig, S. lsvknir spurðí hana
pá, hvort hún vildi reyna lsekningatilrannir, siiinsið-
hvort með rafurmagni eð.i dáleiðslu. Hún ksitis liið
siðara, en spmði um leið, hvort pað væri satt, að
Röntgeus-geislavnir vsvru notaðir »vsn kvalssstiUandi
meðal.
S. Isvkuír játi.ði pvi, og sngði að hiinn gn*ti gjört
tilraun nieð pá við hsiim, kannske á ineðan á dáleiðsl-
isnni stseði. Frúin tjellst á pað.
fegar ljúið var stð svsefá liaiisi, tók læknirínn
mynd af henni nu*ð Röntgens-geislunum, sem liaun svo
s.ýndi frúntii, er hiin \ar vöknuð.
Geisliiiiiir höfðu ekki getað náð i gpgTiuni stál-
tjuðrirnsir i lifstykkinu, og sánst pær á myndinni ú-
samt heinagrindiuni af sjúklingnum. Rifbeínin voru svo
hart reyrð sainan, að psili næstum snertu Iirort annað,
og magiuti færður úr rjettum stað, á pann hátt, er
lilaut að valda sjúklingnum mikilla prauta.
Frúnni varð injög hylt \ið, er hún sá pessa ó-
fögru mynd. og sór pess dýran eið, að brúka aldrei
framar petta kvalrseðis-verkfseri, og bað lækninu að
sýna luyndina opmberlega, iillu kvennfólki til viðvör-
uiiar.
Kvenntrúboðar í Uganda í Afríku.
f>að pykir allmerkílegt, að nokkrar enskar konuv
hafa gjörzt trúboðar í llganda. J>arlendar konur urðu
forviða, er p;er litu kUeðnað elmku kveniianiisi, en
eiiikum hlöskruði peim, hve graimar pier voru um
mittið. |>ier liafst pví uppnel'nt ensku konurnar, og
kiillast pser par ,.hinar inittisnijófn“, Kominguiimi
i Uganda lijelt, að pser geymdu insitvælí, sin i liimini
afavviðu poka-ermum s'innm.
Yið háskólann i Ziirich voru í sumar fjórði liluti
stúdentanna konur, 141 samtals.
Af pessum konuin voru aptur 129 útlendHr, 71
rússnesk og 36 pýzkar. Yið lseknisfræðisdeildina voru
í allt 143 útleudir stúdentar, og Ö5 af peim voru
konui'.
|>að er mísskilningur að liugsa að nanðsynlegt sje
að drekka kalda drykki til að svala porstamim. Reynsl-
an sýnir, að volgir drykkir svala hetur eii kaldir.
Auk pess eru voígír drykkir holhiri, pví peir styrkja
meltiuguna, en kaldir drykkiv spilla henni og veikla
ínagaim.
Orgelharmouía með piputönum,
verðlanmið, hljvinföf/ur, r'vnduð otj ódýr,
sem að dómi hinna ágsetustu tónfræðinga og sönglista-
manna hera af öðrum samskonar hljóðt'ærum, og ýms
önnur hljóðfseri útvegar L. S, Tómassou á Seyðisf.
Ú t g e f e n d u r :
Stffriðitr porsteimdóttir. lngibjörg Skuptadöttir,
Prentsmiðja Austra.