Alþýðublaðið - 29.03.1921, Síða 1

GeíiÖ út aí Alþýðuílokknum.
1921
Þriðjudaginn 29, marz.
| 70
tölubl.
€ins 09 Jffarrokko!
Ráð bandamanna I París hefír
krafist þess, svo sem kunnugt er
af erlendum símfregnum, af Þjóð
verjum, að þeir greiði ca. 260
miljarða króna í skaðabætur, fyrir
spell, er her þeirra hsfi unnið á
stríðsárunum. Skai upphæð þessi
greiðast á 42 árum.
Svo lesendur islenzkra blaða
megi betur gera sér grein fyrir
hvað hér er um að ræða, vil eg
þýða grein eftir einn merkasta
þjóðhagsfræðing heimsins, L. Bren
tano prófessor við háskólann í
Mvinchen. Greinin er rituð fyrir
hið merka enska mánaðarrit For-
eign Affairs og birt i marzhefti
þess. Kallar höfundurinn greinina
á ensku „The Morcccofication of
Gerrnany":
„Aðferðin, sem Evrópustjórnirn-
ar notuðu, er þær kúguðu uadir
sitt vald sjálfstæð ríki í Asíu og
Afrfku og gerðu þau að nýiendum
sfnum, var sú er hér segir: Sold-
áni eða Shah þeim, er rikjum
réði, var veitt lán eða hann
neyddur til að taka á sig skyldur
á annan hátt. Þess þarf ekki að
geta, að þjóðhöfðinginn gat hvorki
goldið höfuðstólinn né vexti úr
eigin fjársjóði sfnum. Svo hann
msetti ekki iosna á þann veg, að
greiða skuld sína með lánsfé frá
öðrum, var honum bannað í láns-
sacnningnum að taka ián hjá öðr-
um þjóðum. Svo vextir skyldu
greiddir skilvíslega af lánsfénu var
tekið veð í tekjulindum hans, en
stjórn þeirra fengin í hendur þjón-
um lánardrottins, en iánþegi þó
iátinn greiða þeim full Iaun og
annan kostnað, er oft varð eigi
iítill.
Afleiðing þessa varð óþolandi
skattur á landsfólkið. Gerðust þá
bæði álögur þessar og særðar
þjóðernistilfinningar örsök óeirða
og uppreisna. Sendi þá lánardrott-
inn þegar her m&tms inn í landið
til að korrta á friði, en kostnað
alian er þar af leiddi, urðu ibúar
landsins að greiða, hvern eyri.
Þessar nýju álögur á þjóð, er
marghrjáð var af sköttum, varð
þá orsök blóðugra uppreisna. —
Þessa aðferð höfðu Frakkar við
Marokko, og sýndu mikla snild (
framkvæmd hennar.
Franska stjórnin tjáði Marokko
soldáni i fyrstu, að það værl á
hans valdi, hvort Frakkland skyldi
honum óvinveitt, eða það vera
verndari sjálfstæðis Marokko og
stjórnar soidáns, en gróf smátt og
smátt grundvöllinn undan sjálf-
stæði landsins. —
Þjóðin þoldi ekki skattana og
gerði uppreisn, ea Frakkar lögðu,
eftir stórskotahríðina á Casablan-
ca, 60 kr. herskatt á hvern Marokko-
búa, fyrir að hafa svælt undir sig
hluta landsins og sketið eitt þús-
und ibúanna. Afieiðingin varð enn
ægilegri, skattar, nýjar blóðugar
uppreisnir, nýjar herdeildir sendar
til að kúga þær. Að lokum tóku
Frakkar alt landið, og eign þeirra
á landinu varð fullkomin.
(Frh.)
£enineða£Ioyð 6eorge?
(Niðurl.)
Frá bandamönnum eru komnar
sögurnar um ástandið í Rússlandi.
Bandamenn eru Bretar, því
stjórnmálamenn þeirra eru skyn-
ugastir. Þeir hafa myrt saktausar
konur og ómátga börn í Iadlandi,
írlandi og Egyptalandi. Þeir
brendu bæinn Cork, eftir að hafa
séð þar fyrir tveim borgarstjórum.
Á meðan Cork var að brenna,
var mér hafdið úti í skipi í Leith,
vegna þess eg visst um verk
þeirra í Rússlaudi. — Nú svelta
menn í Þýzkalandi og Austurríki.
Hverjum eru að kenaa hungur-
morðin i Wienr Rússura? Lenin
og Trotskij? Neit Lloyd Georgc,
ChurchiII, MiIIeraad og Briand.
Konan, sem ber islenzk-brezka
nafnið, og skrifaði um hermauna
grafirnar i Frakklandi, gat ekki
um barnslikin i Wien, Berlin og
Munchen. Hún sá þau aldrei, eðs
kranzalausu grafirnar þeirra.
Eg heyrði mann, sem eg veií
að annars er bezti maður, óska
Rússum bölbæna. Já, hann trúði
betur Lloyd George en mér „bol-
sívíkanum“. — Nú lítur út fyrir,
að baadamenn hafi byrjað sama
leikinn aftur, að magna fylgis-
menn keisaracs. Fréttirnar segja,
að uppreistarmenn hafi tekið
Kronstadt. Hverjir hafa orsakað
ástand það, sem af þvi kann að
leiða? Ekki Lenin og Trotskij,
Lloyd George og Millerand iera
ábyrgðina. Ef svo fer, að upp-
reist þessi breiöist út, sem þó er
harla ósennilegt, vil eg benda
verkamönnum hérlendum, og öll-
um öðrum alþýðumönnum á, að
þá er í hættu stödd öll alþýðu-
stéttin um víða veröld. Þeir menn,
sem byltinguna gerðu 3. nóv. 1917
eru raenn eins og þú og eg. Þeir
eru bræður vorir, og þvi ættum
vér að gleðjast yfir sigrum þeim,
sem þeir kunna að vinna, og
hryggjast, þeirra og sjálfra okkar
vegna, yfir ósigrum þeirra. Þaðan
er að elns góðs að vænta, en frá
bandamönnum iils eins. Óskum
því allir einum huga, að lengi
megi lifa Sovjet Rússland og 3.
Internationale.
14. marz 1921.
Hendrik J. S. Oítósson.
Bjálporitod Hjúkrunarfélagsins
Líkn er opin sem hér segir:
Mánudaga. . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5 — 6 e. h.
Miðvikudaga . . — 3 — 4 e. h.
Föstudaga. ... — 5 — 6 e. h.
Laugardaga ... — 3 — 4 c. h„