Kvennablaðið - 28.01.1903, Side 1
Kvennablaðið kost-
ar i kr. 50 au. inn-
anlands, erlendis 2
kr. (60 centsvestan-
hafs). verÖsins
borgist fyrirfram.en
fyrir 15. júlí.
♦
Uppsögn skrifleg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin sé til út-
gef. fyrii 1. okt.
og kaupandi hafl
borgað að fullu.
9. ár.
Reykjavík, 28. janúar 1903.
M I.
Þorbjörg Sveinsdóttir
ljósmóOir.
Hún lézt að heimili sínu 6. þ. m. eptir
langan og erfiðan sjúkdóm, og var jarðsett
16. s. m. að viðstöddum ijölda bæjarmanna.
Þorbjörg sál. Sveinsdóttir var ljósmóðir
hér í Reykjavík nærfelt 40 ár, og mun hún
hafa tekið á móti fleiri börnum enn nokkur
önnur Ijósmóðir hér á landi. Hún var mjög
nærfærin við sjúka og raungóð og hjálpfús
við bágstadda, enda mun engum hafa verið
kunnugra um hagi fátækasta fólksins hér í
bænum enn henni, og fáir eða engir voru
vinsælli af allri alþýðu. Hún þótti ágæt yfir-
setukona, einkum þegar eitthvað bar út af, og
lét sér mjög ant um að útvega fátækum sæng-
urkonum hjálp og hjúkrun.
En það, sem einkendi hana rnest og gerði
hana öðruvísi enn flest allar samtíðar konur
hennar, var hennar óþreytandi síunga fjör og
áhugi á öllum þjóðmálum vorum, og hennar
brennheita föðurlaudsást, framfaralöngun og
frelsisþrá. Hún vildi stuðla að framförum
kvenna í öllum greinum, vildi auka frelsi þeirra
og réttindi, svo sömu réttindi næðu til þeirra
og karlmannanna.
Hún var fyrsti frumkvöðull og forgöngu-
kona til að koma hinu „íslenzka kvenfélagi"
á fót, nú fyrir rúmum átta árum, og átti mest-
an þátt í stjórn þess og starfsemi sfðan.
Að vísu má deila um það, hvað heppi-
legt markmið hún hafi valið því. En hún var
svo stórhuga og hugsjónarík, að henni fanst
allt annað enn stórmálin smámunir, sem ekki
væri verðir þess að berjast til þeirra.
í stjórnmálum tók hún mikinn þátt, og
fylgdi fram skoðunum Benedikts bróður síns
bæði í orðum og gjörðum. Á pólitískum-
fundum og undirbúnings kjörfundum hélt hún
venjulega ræður. Hún tók oft mjög mikinn
þátt í alþingiskosningum hér í bænum, og
þótti hennar liðveizla betri en flestra annara
Þorbjörg sál. var hin mesta gáfukona, og
um margt lfk bróður sfnum. Hún var mjög
trygg og ættrækin við frændfólk sitt og bar
umhyggju fyrir þvf, sem væru það börn hennar.
Enga konu hefi eg þekt, sem mint hef-
ir mig jafnmikið á fornkonur vorar og Þor-
björgu Sveinsdóttur. Þegar Bergþóra eggjaði
sonu sína til hefnda eftir Höskuld bróður þeirra,
eða Þorbjörg digra, er hún leysti Gretti í fjar-
veru manns hennar, ellegar þegar Guðrún
Ósvífursdóttir stóð upp úr brúðarsætinu til að
heita á boðsgestina að verja Gunnar fyr-
ir manni sfnum. — Þá voru þetta svo einkenni-
lega lfk dæmi því, sem mér befði fundist Þor-
björg Sveinsdóttir mundi gjört hafa á sömu
tfmum, og undir líkum kringumstæðum. Hún
var það, sem áður var kallað „skörungurmikill,
og drengur góður".
Hefði hún verið fædd og fóstruð f suð-
rænum löndum, þar, sem augnabliks áhrifin
eru rfkari en hér og tækifærin og möguleik-
arnir margfaldir við það, sem vort fámenna
fátæka land hefir að bjóða, þá mundi hún
með sínum brennandi frelsis áhuga og fram-
tíðartrú hafa verið framarlega í flokki biltinga
mannanna. Hún hafði líka allra manna og
kvenna bezt vald og lag á að fá alþýðuna
til að fylgja sér að málum.
Af útlendum seinnitfðar konum finst mér
hún einna líkust hinni frönsku konu Louise
Mitehell, með sinn logandi ákafa og „agitators"
/
/