Kvennablaðið - 01.09.1903, Blaðsíða 5
KVENNABLAÐIÐ.
69
það jafnvel ekki, þótt það sé létt klætt, eða
ekki mikið ofan á því í kaldara lofti, af þvf
það eru að eins ofmiklar dúður, sem gerir börn-
um hætt við ofkælingu og kvefi.
Hvað hirðingu hörundsins á barninu snert-
ir sérstaklega, þá er hún fyrst og fremst í
því innifalin, að barnið hafi hrein nærföt, lök
og sængur, og að það sé daglega baðað.
Sérhvert ungbarn á að baðast í volgu vatni
í vel stórum bala eða baðkeri, undir eins frá
fæðingu, að minnsta kosti einu sinni á dag.
Volga vatnið er hollast fyrir líkamsbyggingu
barnsins. Og þótt kalda vatninu sé haldið
fram af mörgum, þá er þó reynslan gagnstæð
því, og því má ekki brúka það við ungbörn,
nema ef það er af sérstökum ástæðum fyrir-
skipað af lækni.
Barnið á jafnan að baðast á morgnana, áð-
ur en það er klætt, og því er gefið brjóstið,
(því miður eru þær mæður alltof fáar, sem
leggja börn sín á brjóst). Ekki má brúka
sterkar sápur við barnið, því það er skað-
legt fyrir hið fíngerða og veika hörund þess,
enda þarf sápu ekki með, ef það er daglega
baðað. Ætíð verður að færa það í hrein föt,
hafa hrein handklæði og lök handa því. Þeg-
ar fyrst er farið að baða barnið, skal byrja
með því, að vatnið sé jafnheitt og blóðhitinn
er (29—-30° R.), en eftir því sem tímar líða
fram, skal hafa vatnið kaldara, þangað til
það er 240 R. Baðið verður auðvitað að
vera í heitu herhergi, sem enginn súgur er í,
og meðan barnið er í baðkerinu verður barn-
fóstran að hafa alian hugann á því. Lengur
en IO mín. má það ekki vera niðri í baðker-
inu. Nóg er að baða það einu sinni á dag,
ef loftið getur altaf komist vel að líkama
þess, það er að segja, ef það er ekki vafið
í loftþéttum reifum, og með böndum, klútum
og koddum komið t veg fyrir, að loftið kom-
ist að því. Fólk má ekki vera hrætt við of-
kælingu. Ungbörnin harðna fljótt, og það
sem mest er um vert, að hörundið getur með
þessu móti starfað eðlilega.' Auk þess er það
ómaksins vert, að hirða um barnið á þennan
hátt, því hver einasta móðir hlýtur að
hafa óseigjanlega ánægju af, að baða barnið,
þrátt fyrir þessa auknu fyrirhöfn.
Undireins og börnin fara lítið eitt að
vitkast, þá fara þau að sprikla og sparka,
þegar þau sjá, að verið er að undirbúa bað-
ið, og vilja sem fyrst komast ofan í baðker-
ið. Þar eru þau eins og fiskur í essinu sínu.
Þau busla og teygja sig. og sprikla með
höndum og fótum, og það er venjulega bara
eitt, sem spillir snöggvast gleðinni, það er
þegar komið er með sápusvampinn að and-
litinu á þeim, því sápu þarf jafnan á höfuð-
ið á börnum, en hún verður að vera mjúk
og ekki skörp. Þeim finnst venjulega, að 'ekki
þurfi að þvo þeim í framan, en það tekur
oftast fljótt at.
. Þótt móðirin eigi mjög annríkt, þá er
þó líka að því leyti tilvinnandi fyrir hana,
að baða barnið daglega, að það sofnar venju-
lega vært á eftir. Þegar búið er að baða
það og klæða, og gefa þvf að drekka, þá er
það venjulega ekki óþekt eða grætur lengi,
heldur sofnar það fljótt á eftir, þreytt af
buslinu og spriklinu, og sefur vært og lengi,
svö á þann hátt vinnst sá tími, sem eyðst
hefir til að baða það.
Eldhússbálkur.
Snrsteik. 3—4 ® nautakjöt af lærinu inn-
anverðu, brúnast vel í potti, ásamt nokkurum sneið-
um at fleski. Svo er helt á það einni flösku af
hvítöli og hálfum pela af ediki, ásamt fáeinum
lárberjablöðum og heilum piparkornum. Svo er
steikin soðin í potti með vel feldum hlemmi ( 3
klst., því hún verður að vera mjög vel soðin.
Hvítöli er smábætt á hana. Sósan er mjög sterk
og er jöfnuð með liflum hveitijafning. Með þess-
ari steik eru soðnar kartöflur bornar á borð.
Bytingur nr smnrðn brauði. Býtingsmótið er
smurt innan með smjöri og steyttum tvíbökum
eða kexi. 25 aura franskbrauð er svo skorið í,
sneiðar og þær allar smurðar með smjöri, slðan
er þeim dýft í í1/* pela af nýmjólk og svo raðað
á botninn á mótinu. Næsta lagið verður að vera
úr sveskju eða eplamauki, síðan eitt lag af brauði
o. s. frv., þangað til mótið er fullt. F.fsta lagið
verður að vera úr smurða brauðinu. 2 egg eru