Kvennablaðið - 25.02.1910, Blaðsíða 7

KVENNABLAÐIÐ.
15
brjósti um fátæku Herrana á Eikabæ og alla
þá, sem hún hafði verndað og hjálpað.
Hún var yíirgefin af öllum, en pó haíði
hún vald til pess að vísa frá sér sinum einasta
vini, til pess að gera hann ekki að morðingja.
Hún var merkiskona, framkvæmdasöm og
prekmikil. Við munum ekki bráðlega sjá henn-
ar líka.
Daginn eftir flutti Samzelius majór frá Eika-
bæ að Vatni, sem var óðalsjörð hans; pað er
nærri stóru verksmiðjunni.
I erfðaskrá Altringers, sem gaf majórnum
allar verksmiðjurnar, var skvrt tekið fram, að
ekkert af eigum hans mætti seljast eða gefast
burtu, heldur skyldi pað alt saman ganga ó-
skift í arf til konu hans eða hennar erfingja
eftir dauða majórsins. Pegar hann nú gat ekki
eyðilagt penna viðbjóðslega arf, pá setti hann
Eikabæjar-herrana til pess að stjórna pví öllu, pví
hann hélt, að með pví móti gerði hann Eikabæ
og hinum 6 stórbýlunum og verksmiðjunum
mest tjón.
Nú pegar enginn í landinu efaðist um að
hinn illi Sintram væri sendimaður djöfulsins,
og' pegar öll hans heit höfðu orðið svona dá-
samlega uppfylt, pá voru Herrarnir alveg sann-
færðir um að allur samningurinn mundi upp-
fyllast. Og eins og peir voru ákvarðaðir í pví,
að gera ekkert á árinu, sem væri hyggilegt,
nýtilegt eða kerlingarlegt, eins sannfærðir voru
peir um, að majórsfrúin væri fordæða, sem
hefði ætlað að steypa peim í glötun.
Ileimspekingurinn, hann Eberharð gamli
föðurbróðir, skopaðist að hjátrú peirra. En
fiver tók mark á skoðunum sliks sérvitrings,
sem var svo trúlaus, að pótt hann lægi mitt í
helvítisbálinu, og sæi alla djöflana glotta að sér,
pá mundi hann pó fullyrða að peir væru ekki
til, af pví pá væri hvergi að flnna; pvi Eber-
harð föðurbróðir var mikill heimspekingur.
Gústi Berling sagði engum skoðanir sínar
á pessu máli. Víst er pað, að hann áleit sig
ekki skulda majórsfrúnni neitt pakklæti fyrir
pað, að hún hafði gert hann að Herra á Eika-
bæ. Honum fanst dauðinn betri, en að vera
sér pess meðvitandi, að sjálfsmorð Ebbu Dohna
hefði verið honum að kenna. Hann hreyfði
ekki hönd né fót, hvorki til að hjálpa majórs-
frúnni, eða til að hefna hennar. Hann fékk sig
ekki til pess. En Herrarnir voru nú komnir
til mikilla valda og vegsemdar. Jólin voru fyrir
dyrum með veizlum og skemtunum, og hjörtu
Herranna voru full af fögnuði. En pótt eitt-
hvað gengi að Gústa Berling, pá sást pað hvorki
í andliti hans eða heyrðist á honum.
Peir, sem skulda mér fyrir Kveiimi-
bladið, að fornu og nýju, eru yinsamleg-
ast heðnir að borga skuldir sínar sem
fyrst.
Sömuleiðis eru peir, sem skulda
fyrir Fjallkonuna fram að árinu 1903,
ámintir um að semja við mig sem fyrst
um greiðslu slíkra skulda, ella verða þær
fengnar málaflutningsmanni tilinnheimtu.
Bríet Bjarnhéðinsdóltir.
Nýr kaffibætir.
Allar góðar konur eru beðnar að reyna hinn nýja kaffibæti, sein eg læt
búa til suður í Þýzkalandi, úr hinum heilnæmustu og smekkbeztu efnum og er lögð
stund á að framleiða beztu vöru, án tillits til kostnaðarins. Allir kaupmenn geta
fengið kaffibætirinn hjá mér og er hann aðeins egta ef mitt nafn stendur á hverjum pakka.
Húsmæður sem hafa reynt þennan ágæta kaffibætir nota aldrei annan. Biðjið
ætíð um Jakobs Grunnlögssonar kaffibætir, þar sem þér verzlið og liættið
ekki fyr en þér hafið fengið hann.
Virðingarfyllst.
*Jflliob GrUlllllÖg’SSOU.