Kvennablaðið - 24.09.1910, Qupperneq 1
Kveimablaðidkogt-
ar 1 kr. 50 au. iun-
anland8, erlendis 2
kr. [60 cent vestan-
hafs) */* verðsing
borgist fyrfrani, en
V* fyrir 15. júli.
irettaaHftbtb.
Úpp8Ögn 8krifíeg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin sé til út-
gei. fyrir 1. okt
og kaupandi ltafl
borgað að fullu.
16. ár,
Reykjavík, 24. sept. 1910.
M 9.
t
Fiorence Nightingale.
I t*ví miðurvar mynd sú, sem kom út i siðasta tbl. Kvbl.
með fyrirsögninni Florence Nightingale, ekki af henni
heldur af Susan B. Anthony. Hafði óvart verið tekin í
misgripum af peim, sein lánaði hana. Hér kemur rétta
myndin af hcnni].
Florence Nigtliingale.
Daginn fyrir orustnna við Inkerraann
og 4 dögum eftir orustuna víð Balaklava
kom Florence með hjúkrunarkonur sínar
til Skutari.
»Aður en flestir hennar líkar hefðu
verið búnar að taka upp úr kolTortunum var
liún byrjuð á stör.fum sínum og stóð aug-
lili til auglitis pessu voðalega ástandi, sem
naumast verður með orðum lýst«, skrifar
einn af þeim, sem ritað hefir minningar
eftir hana.
Hvar sem auga leit var ekkert annað
að sjá en eymd óreglu og ráðaleysi í hinu
stóra hermanna sjúkrahúsi. IJar lágu særð-
ir menn með hitasótt í hrúgum og vant-
aði alla hluti til lífs og hægðar. Sumir
höfðu legið í blóði sinu í marga daga án
þess bundið hefði verið um sárin, eða
settar spelkur við, eða reynt að sauma
þau saman. Það sá ekki í þá fyrir óhrein-
indum og óþverra, hungraðir þyrstir og
kvaldir af alls konar píslum. Fyrir utan
gluggana rotnuðu dauðir hundaskrokkar í
hrúgum og kólera og illkynjaðar hitasóltir
voru farnar að geysa hræðilega.
Og svo kom þessi nýja orusta, sem
bætti fjölda særðra og deyjandi manna við
í sjúkrahúsin, sem áður voru meira en full.
Fyrstu dagana stóð Florence fulla tuttugu
tíma í einu á fótum, án þess að unna sér
minstu hvíldar, við að taka á móti særð-
um mönnum, gefa hjúkruuarkonunum fyr-
irskipanir, og vera við verstu skurðina og
limaaftökuna, allstaðar þar, sem mest þurfti
á lienni að halda, til að tala kjark í sjúkl-
inga og liuggunarorðum til þeirra. Og á
nóttum sat hún tímunum saman hjá liin-
um deyjandi, til þess með kvenlegri blíðu
og huggunarorðum trúarinnar, að mýkja
þeim dauðastríðið, eða til þess, að taka á
móti kveðjum þeirra til ástvinanna heima.
Einn af sjónarvottunum ritar um það: »Því
hræðilegri sem einhver viðhurður eða sjúk-
dómur er, því áreiðanlegra er að finna Miss
Nightingale þar, beygjandi sig yfir sjúkling-
inn og hjálpandi honum áallan hátt, þangað
til dauðinn gerir enda á kvölum hans«.
Áhrif hennar á hermennina voru á-
kaflega mikil. Hversu miklar kvalir eða
ytri þrautir, sem þeir liðu, þá bar það
aldrei við, að nokkur hermaður hlólaði
eða talaði Ijótt orð í hennar nærveru. Og
svo elskuðu sjúklingarnir hana, að þeir
voru vanir, að kyssa skuggann hennar,