Kvennablaðið - 08.10.1910, Blaðsíða 6

78
KVENNABLAÐIÐ
0rnaklaud, með melétinni bjarnarhúð, og afslitnu
skjaldarmerki, utan á yagnskvgninu, og þar eru
kappaksturssleðav. Já, þvilíkur fjöldi af kappast-
urssleðum!
Margir eru þeir herrar, sem liafa lifað og dáið
á Eikabæ. Þeirra nöfn eru gleymd á jörðunni, og
þau finnast hvergi heldur i hjörtum mannanna. En
majórsfrúin hefir geymt aktjgin, sem þeir komu í
þangað. Hún hefir safnað þeim öllum saman í
vagnskúrinn.
Og þar inni standa þau og sofa, og láta þykt
lag af ryki falla yfir sig.
Prætuepli.
Frú eða nngfrú?
Af því eg hefi rekið mig á að talsverðar deilur
hafa orðið um það i ýmsum kvennablöðum, hvort
réttara væri að kalla allar ógiítar konur ungfrú eða
frú, eða hvernig væri eiginlega réttast að titla þær,
þá finnst mér rétt að Kvbl. fari að flytja álit okk-
ar um það.
Eg kann bezt við að kalla allar ógiftar konur,
sem ekki eru mjög ungar, frú. Frú er eldgamalt
orð, sem notað var um konur yfirleitt. Þar af var
dregið jrúarslofa, setustofa kvenna og ýms fleiri
orð, sem voru sameiginleg fyrir giftar og ógiftar
konur.
Ógift stúlka, sem ekki hefir neinum húsum að
ráða, getur ekki heitið húsfreyja eða húsfrú; en hún
getur vel heitið frú, því það er sameiginlegt kvenna-
heiti.
Frúarnafnið er bæði fallegt og betur viðeigandi
við konur á öllum aldri en ungfrú. Það er næsta
óviðkunnanlegt að kalla sextuga stúlku ungfrú.
Lítur út sem háð, og iætur líklega í eyrum kvenna
á þeim aldri þannig. Piparjómfrúrnafnið er ein-
mitt þannig tilkomið. Jómfrú eða jungfrú voru
venjulega stúlkur kallaðar, meðan þær voru ungar
og ógiftar. En skopþýðinguna féltk það fyrst, þeg-
ar aldur konunnar og útlit mótmælti titlinum. Þá
varð hann öfugur og í mótsögn við konuna sjálfa.
Pví komst skopið að, en alls ekki af því að konan
var ógift.
Mín tillaga er því þessi:
Kallið allar ógi/tar stúlkur, sem nokkuð era
farnar að eldast, frú.
Svo er eitt enn, sem jeg vildi fá að heyra skoð-
anir manna um: Ilvað er þessi kvenleiki, sem alt-
af er verið að staglast á. Eða með öðrum orðum:
Hvaða sérstakir eiginlegleikar eru það, sem átt er
við þegar sagt er að þessi stúlka sé kvenleg og
þessi sé ókvenleg? Þegar t. d. stúlkur, sem ferð-
ast einar sveita á milli, vinna ýms áreynsluverk,
láta jafnvel upp bagga o. s. frv., eru kallaðar ó-
kvenlegar. Jafnvel ef þær hlaupa og flýta sér
meira einn tímann, en annan. Eða þegar unglings-
stúlkur ríða berbakt., sækja hesta, hlaupa og leika
sér eins og drengirnir. Er það ekki sérstaklega ó-
kvenlegt og óafsakanlegt uppeldi?
Ein af peim gömlu.
Til kvenna.
Því hefir oft verið hreift í Kvenna-
blaðinu, að of fáar konur rituðu í það.
Úr því ættu nú konur að bæta, með því
að fara að senda því fréttir um alt, sem
efst er á baugi í sveitunum og konum
kemur að einhverju leyti við. Sömuleiðis
stuttar ritgerðir nm ýmisleg efni, sem kon-
um er áhugamál að verðí rædd. Þá
stendur blaðið konum opið fyrir lögfræðis-
legum spurningum, sem verður svarað af
áreiðanlegum lögfræðingi. Og síðast en
ekki sist. Gleymið ekki þrœtueplunuuml
Kaupendur Kvennablaösins,
sem síiulda fyrir bladid i fleiri
ár, eru vinsamlega beðnir að gera
mí reikningsskil i haust.