Kvennablaðið - 28.11.1910, Page 1

Kvennablaðiðkost-
ar 1 kr. 50 au. inn-
anlands, erlendis 2
kr. [60 cent vestan-
hafs) */* vorðsins
borgist fyrfram, en
‘/a fyrir 16. júli.

Upp8Ögn 8krifleg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin só til út-
gei. fyrir 1. okt
og kaupandi liafl
borgað að fullu.
16. ár.
Reykjavík, 28. nóv. 1910.
M II.
Kvennablaðið 1911.
Eins og lesendur Kvbl. mun reka minni
til var í 1. tbl. Kvbl. þ. á. stuttlega drepið
á að nú væru erfiðir tímar fyrir blöð, a ð
oss konum væri ónógt nú orðið að eiga
svona lílið blað, og án blaðs væri oss
óhugsandi að komast af. Vér þvrftum að
eiga öflugt blað, sem gæti verið málsvari
vor í hvívetna. En til þess treysti eg mér
ekki hjálparlaust. Annaðhvort væri því fyrir
konur að gera: að styrkja blaðið á ein-
hvern praktískan hátt, eða láta það velta
út af.
Sumir kunna að furða sig á því, að
eitt kvennablað geti ekki þriíist og kenna
það ritstjórninni. »Ef fólki líka blöðin þá
eru þau kej'pt, annars ekki«. Þannig rök-
styðja margir þessa skoðun.
En það eru margar orsakir að því, að
blöðin eru keypt. Hjá karlmönnum eru
það pólitísku flokkarnir sem styrkja sín
flokksblöð, og ótaldir eru þeir tugir og jafn-
vel hundruð króna, sem sumir menn í
ílokkunum leggja fram bæði til að styrkja
blöðin og flokkinn að öðru leyti. Auk þess
sem fremstu menn þeirra rita í þau og
styðja þau þannig með áliti sínu og góð-
um greinum. Beztu flokksmennirnir láta
sér annt um að útvega blaðinu kaupendur,
og út um landið eru þeir blaðanna lielztu
útsölumenn.
En hvað gera nú konurnar til þess að
fá sér öflugt blað, sem tali fyrir áhuga-
málum þeirra? Fæstar gera þær mikið
að. Meðan Kvbl. hafði að eins sögur og
þýddar smágreinar meðferðis, þá var það
fjölkeyptast, af því þá var það á líku
þroskastigi og konur alment. Það flutti
íaar greinar um önnur mál, en þau, sem
flestar konur voru með, og það kom ekki
með neinar nýjar stefnur eða hugsjónir,
sem það yrði að berjast fyrir, og komast
i missætti við suma út af. Því varð það
vinsælt, og fekk góðar útsölukonur.
En þegar það nú fyrir o. 5 árum tók
sérmál kvenna upp á dagskrá sína, þá
gránaði gamanið. Þetta var ný stefna, ný
bugsjón sem þurfti að berjast fyrir. Og
liugsjónirnar eru sjaldan bornar í gullstól
af fjöldanum, þegar þær fyrst vilja fara
að ryðja sér til rúms. Nú minkuðu vin-
sældir blaðsins óðum, að minsta kosti bjá
sumum. Það þótti þurrara og leiðinlegra.
Auðvitað voru og eru altaf margar konur,
sem einmitt vilja að það haldi þessari
stefnu. En flestar yngri lconurnar, sem
heitastar ættu að vera fyrir þessum mál-
um, fást ekki til að Iáta sig það skifta.
Og svo er stærðin, eða stærðarleysið,
versti þrepskjöldurinn í vegi blaðsins. Inn-
heimtunni kvarta allir undan. Og af því
það er svo lítið, munar ekkert um sölu-
launin, svo útsölufólk fæst varla til að
taka það að sér. Vill miklu heldur borga
sitt blað og vera laust við innlieimtuna.
Kvennablaðið er því, alveg eins og önnur
blöð, komið á náðir, ábuga og dugnað út-
sölufólksins.
Nú eru tímarnir mjög breyttir i þau
16 ár, síðan Kvbl. hóf göngu sína. Öll
önnur blöð stækka nær því með ári hverju.
Og oss konum veitti heldur ekki af að
hafa stærra blað. Litið blað hlýtur að
verða ekki eins fjölbreytt og gott með
sömu ritstjórn. Það getur því hvorki gert
eins mikið gagn, né verið eins skemtilegt.
En það er síður en svo, að svo láti
í ári fyrir Kvbl., að það þori að gera þá
tilraun að stækka blaðið alveg upp á sín-
ar eigin spýtur. Því þótt Kvbl. þrátt fyr-