Kvennablaðið - 30.03.1918, Blaðsíða 5

KVENNABLAÐIÐ
21
fengið pólitísk réttmdi og að þær væru
strax farnar að hefja baráttu fyrir því, að
Sambandsþing Bandaríkjanna í Washing-
ton veiti öllum amerískum konum þessi
réttindi, þótt þær byggjust ekki við að ná
því takmarki að þessu sinni. En nú kem-
ur sú frétt, í sænsku blaði frá 18. janúar,
að þegar það var að fara í pressuna, hafi
komið hraðskeyti frá Zúricb, að eftir
skeytum frá Washington hafi Sambands-
þingið (Kongressinn) í Bandaríkjunum
samþykt með 572 atkvæðum gegn 136 að
Bandaríkjakonur skyldu fá pólitísk rétt-
indi með sömu skilyrðum og karlmenn.
Til þess að þetta verði að lögum, verður
það að samþykkjast af öllum fylkja Iög-
gjafarþingunum með s/t allra atkvæða.
Nú hefir nær því */3 hluti allra fylkj-
anna veitt konum þessi réttindi áður, svo
naumast mun efamál að þetta verði lög-
leitt í öllum ríkjunum.
Þá var það eitt af fyrstu verkum þings-
ins í Rússlandi eftir fyrstu stjórnarbylt-
inguna, að veita rússneskum konum póli-
tískan kosningarrétt og kjörgengi. — Hol-
land veitir og hollenzkum konum pólitískt
kjörgengi, þótt undarlegt sé, en ekki kosn-
ingarrétt, en samþykkir þó lög, svo veita
megi konum kosningarréttinn án stjórnar-
skrárbreytingar. — Með því að veita kon-
um kjörgengi hefir því þingið viðurkent
nauðsyn og rétt kvenna á því að eiga
fulltrúa í löggjafarþinginu. Og að þær fái
að kjósa þá fulltrúa sjálfar, getur varla
verið langt undan landi.
Þegar þessa er gætt, og einnig hins, að
bæði í þessum löndum og öðrum hafa
konur unnið mikið að því að fá stjórn-
irnar til að taka kosningarrétt og kjör-
gengi kvenna upp í sín frumvörp, þá get-
ur mönnum ekki dulist, að samræmi sé
að verða og samkomulag milli óska og
vilja kvennanna og stjórnendanna. Síðustu
útlend kvennablöð skýra frá því, að ung-
verska stjórnin hafi nú tekið kosningar-
rétt og kjörgengi kvenna upp i kosningar-
lög sín, sem nú eru á prjónunum, sem
rýmka mjög um kosningarrétf karlmanna.
Vitaskuld eru konum sett miklu verri
skilyrði fyrir þessurn réttindum. í stað
þess að karlmenn eftir lögunum verða að
hafa notið skyldukenslu alþýðuskólanna í
4 ár, þá verða konurnar einnig að hafa
notið kenslu í framhaldsskólunum önnur
4 ár. Retta kemur þó harðast niður á
sveitastúlkunum, sem snemma fara að
vinna fyrir sér og ekki hafa tima til að
ganga á aðra skóla en alþýðubarnaskól-
ana.
En konurnar gleðjast sarnt af þvi góða
útliti, sem er á að þetta mál gangi í gegn
á þinginu og vænta að það muni einnig
hafa mikil áhrif á Austurríki og verða til
þess að austurrískar konur fái bráðum
sömu réttindi, og það því fremur, sem
Zita keisaradrotning sé máli þessu mjög
hlynt og hali stuðlað að því að þetta
stjórnarfrumvarp kom fram í Ungverja-
landi.
Þá þykir það einnig mikil tíðindi og
góð, að nú eru bréf og blöð frá friðar-
vinum ýmsra ófriðarþjóðanna tekin að
berast án eftirlits út um heiminn með
póstunum. Menn vona að það sé friðar-
hugur og friðaróskir stjórnanna, sem þar
komi í ljós, ella fengju ekki slík bréf og
blöð óhindruð að sendast áfram fremur
en áður. Sömuleiðis eru fundarhöld tekin
upp aftur af friðarvinunum til að ræða
málið og agitera fyrir því. Þannig hélt
kvenréttinda landsfélag austurrískra kvenna,
í sambandi við alþjóðafriðar félagsdeild
þeirra, svo fjölmennan friðarfund í síðastl.
nóvember, að stærstu fundarsalir í Wien
rúmuðu ekki alla þá, sem þar vildu vera.
Nú hafa forstöðukonurnar fyrst getað sent
fregnir af þessum fundi til Norðurlanda.
í bréfi þeirra óska þær ákveðið, að hið
nýja ár færi frið, að það verði sannarlega
nýtt ár, friðarár. Þær eru þess fullvissar,
að konur allra þjóða séu nú komnar að
raun um og sannfærðar um, að núver-
andi og einkum komandi kynslóðir eigi
að eins einn sameiginlegan óvin: hernað-
arstefnuna og hernaðar-æsingamennina í
öllum löndum. En þessar miljónir kvenna