Aftanskinið - 01.03.1906, Blaðsíða 4

Aftanskinið - 01.03.1906, Blaðsíða 4
20 AFTANSKINIÐ. I., 3. bl. Niðurjöfnunin. (Eftir Eirlk viðförla.) “' (Framh.) Var það ekki óttalegt, fyrir barn á fjór- tánda ári, að vera úti í svona mikla veðri — húðar-krepjunni, — komið fast að hátta- tíma; og vita ekki nema veðrið breytt- ist máske í svarta kafaldsbyl með frosti? Hvað yrði þá nm Siggu litlu; alla renn- andi vota og skjálfandi af kulda, sem í hana var kominn, þó ekki væri frostið? Hvað þá, ef hún færi að frjósa, þá gæti hún ekkert, ekki haldið sér, eKki barið fótunum í síöurnar á gamla Brún, ekkert annað en dáið — dáið það vildi hún helzt — helzt vera komin til Guðs. Þar hafði mamma hennar sagt að væri gott að vera; þar fengju allir að vera, sem breyttu vel og læsu bænirnar sínar á kvöldin enda sá hún í kverinu sínu, hvað Guð var góður. Þessu var Sigga, að velta í huga sín- um og vissi ekkert, hvað Brúnn fór, nema það, að hún fann, að óveðrið lamdist í bakið á henni, svo hún hlaut að faia eitthvað undan því. — Seint um kvöldið var barið að dyrum á Fossi, — svo hét prestssetrið. — »Guð hjálpi mér!«, sagði prests konan; »það er verið að berja; hver skyldi vera á ferð svona seint, og í þessu veðri? Drottinn minn! ég held að það ætli að rffa þakið af húsinu.« Kigningin lamdi utan glerið í gluggunum og rann í stórum lækjum ofan eftir þeim. »Steini minn! hlauptu fram og vittu hver er að berja og láttu hann koma inn, því honum mun líklega ekki vera svo notalegt; mér heyrðist vera barið svo aumingjalega, að ég gæti trúað, að hann sé orðinn aöfram kom- inn.« Þegar Steini kom fram í dyrnar, opnaði hann hurðina og leit út. »Er nokkur úti?« hrópaði hann. »Já!« er sagt í aumingjalegum róm. »Hver er það?« sagði Steini; »komdu inn í bæjardyrnar, heldur en, að standa úti i þessu óveðri; ég læt annars aftur hurðina.* Þegar hann hafði sagt þetta, kom telpa inn í dyrnar. með flaksandi, blautt hárið, f'ram undan klút-dulu, sem bundin var um hðfnðið, skjálfandi af kulda. »Hver er þetta ? Hvað er þetta? Er þetta vofa?« sagði Steini, því hann sá ekki vel fyrir myrkrinu, hvort það var manceskja eða ein- hver óvættur, sem mundi gleipa alt í sig »Það er ekki vofa: ekki Lalli, ekki Skotta, heldur er það Sigga frá Hálsi.« »Sigga frá Hálsi!« át Steini efttr »hvað ert þú að fara, barn, í þessu ótætis veðri? Þvi ert þú svona seint á ferð? Þú ert víst að deyja úr kulda.« »Já, mér er ósköp kalt«, sagði Sigga, en gat þó varla talað fyrir kulda , tennurnar hrist- ust saman í munni hennar, og svo var hún stirð eftir reiðina, að hún datt hálf-máttlaus áf'ram, en lenti þó f fanginu á Steini, sem tók fallið af henni, svo hún slengdist ekki á dyra- vegginn. »Nei, Guð hjálpi mér! Og svona ert þú orðin máttlaus! Þú getur ekki staðið. Hver hefur sent þig? Hvert áttu að fara? Því ert þú látin vera úti 1 þessum fjárans látum? Blessuð komdu inn með mér! Þú verður, að fara strax upp í rúm,« sagði hann og leiddi hana inn í baðstofu. »Ó, Guð hjálpi mér !« sagði prests konan; »það ert þú; Sigga mín! sem hefur verið að berja! Hvert átti nú að senda þig, í þessu veðri?« »Yflr að Gili,« sagði Sigga; »með bréf sem Þorgrími lá á að senda.« »Yflr að Giíi,« tók prests konan upp eftir henni; »yflr að Gili — og það einmitt f kvöld, i þessu voða-veðri, og svo er áin al- veg bráð-ófær. Guð minn góður fyrirgefl Þorgrimi, að fara svona með þig, aumingjann, sem engan átt að, nema Guð! Það er hróp- leg synd — það er ég sannfærð um.« Sigga litla sagði því alt eins og var, um, að Þorgrímur hefði rekið sig út með harðri hendi og 3agt sér, að taka stóra Brún og ríða honum yflr ána. »Mikill grimdar nfðingur er Þorgrímur,« sagði prests konan; »að tíma ekki að taka einhvern vinnumanninn til þess, að fara eða

x

Aftanskinið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Aftanskinið
https://timarit.is/publication/155

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.