Alþýðublaðið - 10.03.1907, Blaðsíða 4
16
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fréttir.
Nýjir kaupendur
að Alþbl. fá ókeypis upphafið af sögunni ,Sœfiariixri4 — 32 bls.
Fyrsta árg. blaðsins, ásamt sögusafninu, geta nýjir kaupendur
fengið fyrir hálfvirði — 1 krónu.
♦ ♦
♦
♦
♦
Munið eitir nýju
RAKARASTOFUNNI
í Lækjargötu 6.
Þar er alt það, sem að ralcara- og hárskurðariðn lýtur, leyst
fljótt og vel af hendi og i fullu samræmi við kröfur nútímans.
Reynið, og þið munuð sannfærast um, að þetta er ekkert skrum.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Norðmaðurinn Bjerkan, sá sem
varð landa sínum, Kristjan Krist-
jansen að bana i vetur, er nú
dæmdur fyrir undirrétli hér i 4 X 5
daga fangelsi við vatn og brauð.
Yatnsveitunefndinni hefir bæj-
arstjórn falið að semja lagafrum-
varp um vatnsveitu og vatnsskatt
i bænum.
Tombóla var haldinn um síð-
ustu helgi til að styðja að kaup-
um á líkneski Ingólfs Arnarson-
ar. Á tombólu þessari græddust
um 1300 krónur. Auk þess verða
seldir hlutaveltuseðlar og kept um
málverk af Kirkjufelli, sem Ás-
grímur Jónsson málari hefir gef-
ið í því skyni.
Yerkmannafélag er nýstofnað í
Hafnarfirði. Það heitir »Hlíf«. í
þvi eru bæði karlmenn og kven-
menn. Félagar vóru eftir 3fundi
orðnir 230 að tölu. Þar af vóru
70—80 kvenmenn.
Félags þessa verður nánar get-
ið síðar.
Smávegis.
Mikill póstur. Dagana íyrir jól-
in í vetur, llutti bæjarpósturinn í
Berlín 2’A miljón póstpakka um
borgina. Við póststarfið höfðu
13,972 menn atvinnu og til akst-
urs vóru hafðir 2,246 hestar.
Eitthvað er nú að snúast í kot-
inu!
Hestum fer óðum fækkandi í
stórborgum heimsins. Það eru
mótorvagnarnir, sem útrýmaþeim.
Fyrir 5 árum vóru 105,000 hest-
ar í París. Nú eru þeir ekki
nema 82,000. Á líkan hátt er þessu
varið i öðrum stórborgum.
Prentsm. Gutenberg.
46 JDLHS THRNH.
að halda um tíma að hann væri farinn af
skipinu.
Stöku sinnum hitti ég hann uppi á þil-
farinu á morgnana. En oftast var hann þá
svo hugsi og fámálugur, að engu tauti var
við hann komandi. Þó bar við, að hann var
glaðari í bragði. Það var helzt, þegar hann
hafði sérstakan áhuga á einhverju, sem hann
var að gera, að hann kom og tók mig tali.
En þá var hann líka öllum mönnum alúð-
legri og liprari. Listir og vísindi vildi hann
helzt af öllu tala um.
Hann elskaði hafið. Ég varð þess var
einn dag. Við stóðum saman á þiljum uppi
og nutum veðurblíðunnar. Loftið var hlýtt
og himininn heiður. Öldur úthafsins liðu eftir
sæfletinum, eins og spegilgljáandi fjallabungur.
Númi benti út yfir öldurnar og gat ekki var-
ist þess, að dázt að hinni stórfenglegu og ó-
háðu tign úthafsins. Hann lauk máli sinu
með þessum orðum:
»Frá öldufalli yfirborðsins og niður í myrk-
ustu undirdjúp er liafið á eilífri hreyfingu,
þrungið lífi og lifandi verum. Það vekur
undrun og ótta mannanna. Þeir hræðast hyl-
dýpið, en ég hræðist það ekki. Þegar ég
er á Sæfaranum er mjer sama hvar ég hvíl1
s faðmi hafsins«.
Ned Land og Konsæll komu oft til min
SÆÍiKISK. 47
inn 1 aðalsalinn og hafði ég gaman af heim-
sóknum þeirra, því þeir voru sífelt að ybbast
og kýta — oftast í góðu þó. Ned Land hafði
alt á hornum sér. Hann kunni ekki við að
vera innibyrgður, kvartaði undan mataræðinu,
hvað það væri tilbreytingarlaust og var sár-
reiður við Núma skipstjóra, sem lét eins og
hann heyrði ekki, þegar sem liæst gekk hrana-
skapur og umkvartanir Ned Lands.
Konsæll var þvert á móti, ánægður með
alt. Hann hafði lag á að haga sér eftir kring-
umstæðunum, og mín vegna var hann í sjö-
unda himni yfir því, hvað mér gæfist gott
færi á að rannsaka hafið og sædýralifið.
Gluggarnir á skipshliðinni vóru opnir tvo tíma
á dag að jafnaði. Þá tima notuðum við Kon-
sæll kostgæfilega, til að athuga sjóinn. Þegar
ég kom auga á einhvern fisk, sem við höfðum
ekki séð áður, flýtti Konsæll sér að ákveða
hvaða flokki eða tegund hann ætti að teljast
með. Konsæll hafði vel vit á því og var
heldur en ekki upp með sér af þeirri fræði.
Hann sagði oft við Ned Land, að hann væri
ekki annað en óseðjandi magi, sem skifti fisk-
unum í tvo flokka, eftir því hvort þeir væru
ætir eða óætir.
En Ned Land þekti fiskana á annan hátt:
af eigin reynslu og eftirtekt og hann fór ó-