Lögberg-Heimskringla - 17.03.1960, Síða 1

Högberg; - l^ctmstiringla
Stofnað 14. jan„ 1888 Slofnuð 9. septw 1886
74. ARGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 17. MARZ 1960 NÚMER 11
Menntamáloráðstefna Manitoba
Dr. Wilder Penfield
Dr. P. H. T. Thorlakson
Frímerki íslands
Þann 27. febrúar s. 1. var
háð meiriháttar þing í fund-
arsal Manitobaháskóla um
menntamál. Yfir eitt þúsund
manns sóttu fundinn og kom-
ust færri en vildu. Voru þar
saman komnir fulltrúar víðs
vegar að, úr byggðum og bæj-
um Manitoba.
Svo sem skýrt var frá í
dagblöðunum, var stofnað
Menntamálaráð M a n i t o b a
(Manitoba Council of Educa-
tion) 10. desember 1959, í þeim
tilgangi „að stuðla að þróun
menntamála í Manitoba“, og
er Manitoba-ráðið í beinu
sambandi við Menntamála-
ráð Kanada (Canadian Con-
ference on Education), sem
hefir það hlutverk að endur-
skoða og hafa eftirlit með
skólakerfum landsins.
Dr. P. H. T. Thorlakson var
kjörinn formaður Mennta-
málaráðs Manitoba, og með
honum í framkvæmdanefnd:
Mrs. James A. Richardson,
heiðursforseti; Mr. Justice G.
E- Tritschler; Dr. H. H. Saun-
derson og Mr. R. O. A. Hunter.
Þessi nefnd hefir lagt á sig
ohemju vinnu við að undir-
búa þetta þing, og hinn vakn-
andi áhugi almennings fyrir
umbótum í menntamálum
fylkisins kom greinilega í
Ijós í hinni miklu aðsókn að
fundinum, enda hafa mennta-
mál Manitobafylkis verið mik-
ið rædd í blöðunum, síðan
rnilliþinganefnd stjórnarinnar
1 menntamálum (Manitoba
^oyal Commission) lagði fram
tillögur sínar.
Hið nýstofnaða Mennta-
málaráð Manitoba leitaði vita-
skuld samvinnu við önnur
menntamálasamtök i n n a n
fylkisins, og eru nú yfir 25
félagsstofnanir auk einstakl-
iuga á meðlimaskránni, þar á
meðal Manitoba Education
Assn. (stofnað 1905), Manitoba
Trustees Assn. (1907), Mennta-
máladeild fylkisins stofnuð
1908, Manitoba Teacher’s So-
ciety (1919), Manitoba Educa-
tion Week (1930).
Dr. P. H. T. Thorlakson
stýrði þinginu, og sagði hann,
að Menntamálaráð Manitoba
myndi ekki hafa verið stofn-
að án samþykkis og fulltingis
ofangreindra stofnana og ann-
arra félagssamtaka i n n a n
fylkisins. Á ræðupalli, meðal
heiðursgesta, voru allir for-
menn (Deputy Ministers)
Menntamáladeildar Manitoba-
stjórnar síðan hún var stofn-
uð, 1908: Dr. Robert Fletcher,
Dr. R. O. MacFarlane og Mr.
B. Scott Bateman.
Eftir að forseti hafði boðið
þingmenn velkomna, flutti
Hon. Stewart E. McLean,
menntamálaráðherra, kveðjur
frá Manitoba-stjórninni. Þá
kynnti Dr. Thorlakson aðal-
ræðumann þingsins, Dr. Wil-
der Penfield frá Montreal, sem
er heimsfrægur sérfræðingur
í taugasjúkdómum og skurð-
læknir við heilasjúkdómum.
Hann hefir skrifað margar
bækur um sérfræðigrein sína
og hefir að makleikum verið
heiðraður á ýmsan hátt bæði
hér í álfu og á Bretlandi.
Dr. Wilder Penfield er heið-
ursforseti Canadian Confer-
ence on Education, og valdi
hann sér sem ræðuefni: Edu-
cation Seen In Long Perspec-
tive. Er það ein af merkustu
ræðum, sem fluttar hafa verið
hér um slóðir; víðfeðm, þrung-
in af fróðleik og mannviti og
krydduð kímni, enda hlýddi
mannfjöldinn á hann sem dá-
leiddur væri; útdráttur úr
ræðu hans eftir Jón Laxdal,
aðstoðarskólastjóra Kennara-
skðlans, er birtur á öðrum
stað í blaðinu.
Aðalumræðuefni þingsins
var: „What Must We Teach
Our Children In Our Schools"
og skýrir Mr. Laxdal frá þeim
umræðum í næsta blaði.
Mikile áhuga varð vart á
Ein hin vinsælasta tóm-
stundaiðja — föndur eins og
það er nú nefnt — er frí-
merkjasöfnun. Oft eru það
menn, sem hafa miklum opin-
berum störfum að gegna, sem
velja þessa leið til að hvíla
hugann frá daglegum skyldu-
störfum. T. d. var George VI.
mikill frímerkjasafnari, og
sagt er, að hinn mikilhæfi lög-
maður, Isaac Pitblado í Winni-
peg eigi fágætt safn kana-
diskra frímerkja. Svo sem
gefur að skilja, getur enginn
frímerkjasafnari náð saman
nokkurn veginn fullkomnu
safni, nema því aðeins að
hann takmarki sig við frí-
merki einnrar eða tveggja
þjóða, því allar þjóðir eru
stöðugt að breyta frímerkjum
sínum til að sýna merka
menningarviðburði, landslag
og annað, sem fræðir um-
heiminn um þjóðirnar og
löndin. Frímerkjasafnarar
verða því venjulega mjög
fróðir um það land, er þeir
safna frímerkjum frá.
Einn af áhugamestu frí-
merkjasöfnurum hér í Winni-
peg er Wm. D. Hurst, yfir-
verkfræðingur borgarinnar.
Kona hans, frú Gyða, átti dá-
lítið safn frímerkja, þegar þau
giftust, en það höfðu foreldr-
ar hennar gefið henni, Gísli
Johnson ritstjóri og Guðrún
heitin Finnsdóttir skáldkona.
Mr. Hurst fékk áhuga fyrir
þessu safni og tók að bæta við
það og hefir haldið því áfram
síðan; hann hefir sambönd við
frímerkjasafnara á íslandi;
hefir komizt yfir fágæt íslenzk
frímerki í New York, London
og víðar, og mun nú safn hans
með þeim fullkomnustu ís-
lenzkra frímerkja vestan hafs.
Frímerkjasafnarar í Winni-
peg hafa myndað félag og
hélt það fund í St. Charles
hotel á miðvikudagskvöldið í
fyrri viku. Mr. Hurst var aðal-
ræðumaður kvöldsins og flutti
hann fyrst ágæta ræðu um ís-
land, er fundarmenn urðu
mjög hrifnir af, en fæstir
þeirra munu lítið hafa vitað
þinginu, og tóku margir til
máls. 1 lok þingsins var sam-
þykkt að sérprenta hina ágætu
ræðu Dr. Wilder Penfield’s og
verður henni útbýtt sem víð-
ast. Dr. H. H. Saunderson
mælti nokkur lokaorð og loks
þakkaði forseti, Dr. P. H. T.
Thorlakson öllum þeim, er
sóttu þingið, og þeim, er tóku
þátt í að gera þessa fjölsóttu
menntamálaráðstefnu Mani-
tobafylkis fræðandi og upp-
byggilega.
áður um þjóðina og landið.
Vildum við seinna, þegar rúm
leyfir, mega birta þá ræðu.
Því næst skýrði Mr. Hurst frá
frímerkjasöfnun sinni og
ræddi aðallega um þau frí-
merki, sem afar fágæt eru
orðin, en það eru þau fyrstu
frá 1873 og 1874, en þá hófst
frímerkjanotkun á íslandi.
Frímerkjasafnarar sækjast
mjög eftir frímerkjum, sem
ekki hafa verið prentuð rétt,
svo sem átti sér stað í Kanada,
þegar St, Lawrence skurðar
frímerkin voru prentuð, en á
nokkrum frímerkjaörkum
stóðu myndirnar á höfði. Ým-
issar prent- og pressuvillur
voru á íslenzkum frímerkjum,
sem prentuð voru 1902 og
1903. Þau eru nú mjög eftir-
sótt og fágæt. Þeir íslending-
Nikíta Kruschef, sem vænt-
anlegur var í meiri háttar
heimsókn til Frakklands þessa
viku, hefir nú frestað heim-
sókn sinni um 10 daga vegna
þess, að hann fékk flensu.
Telja ýmsir, að ástæðan sé
önnur; að hann hafi ekki ver-
ið ánægður með móttökuráð-
stafanir Frakka. Hann átti að
koma kl. 10 að morgni, en þá
er flest fólk við vinnu og get-
ur ekki fagnað honum; engar
ráðstafanir gerðar um sam-
fundi hans við kommúnista-
sinnaðra Frakka o.s.frv. Hann
er nýlega kominn heim úr för
til Indónesíu, þar sem honum
var vel fagnað.
☆
Aftaka snjókoma hefir verið
síðustu dagana í fylkjunum
við Atlantshafið og í New-
foundland, þannig að umferð
hefir teppzt og vandræði mikil
hafa hlotizt af.
☆
Ferðalögum „hinna stóru“
linnir ekki. Eisenhower for-
seti er nýkominn heim úr
þriggja vikna heimsókn til
fjögurra landa í Suður-Amer-
íku. Um þessar mundir er
staddur í Bandaríkjunum Ad-
enauer, forsætisráðherra V.-
Þýzkalands, og Ben-Gurion,
forsætisráðherra Israels.
☆
Á þriðjudagin í þessari
viku hófst afvopnunraráð-
stefnan í Geneva. Eru þar
saman komnir fulltrúar frá
10 ríkjum, fimm frá kommún-
istaríkjunum og fimm frá
Vesturríkjunum. Enginn full-
trúi er þar frá Kína, sex millj-
ar, sem eiga í fórum sínum
gömul bréf með frímerkjum
frá þessum árum, bæði fyrir
og eftir aldamót, myndu gera
Mr. Hurst greiða að komast í
samband við hann. Heimilis-
fang hans er 67 Kingsway,
Winnipeg 9, Man. Hann hefir
sérstaklega mikinn áhuga fyr-
ir að fá frímerki frá 1902—03,
sem prentað var á „þrír“ og
„ígildi“. Þau komu þannig til,
að* skipum frá Danmörku
seinkaði; sum frímerki gengu
til þurrðar og varð því að
prenta á sum þau frímerki,
sem nóg var til af, ígildi
þeirra, sem vantaði.
Islenzk frímerki eru mörg
afar fögur, eins og þau, er
gefin voru út 1930. Hafði Mr.
Hurst sýnnshorn af þeim, og
voru frímerkjasafnararnir
mjög hrifnir af þeim. Var
þessi kvöldstund hin ánægju-
legasta.
óna þjóð, sem nú gerist harla
herská svo sem Tíbet og Ind-
land hafa fengið að kenna á.
Fulltrúar hafa það hlutverk
að reyna að samræma tillögur
Kruschefs og afvopnunartil-
lögur þær, er Vesturveldin
hafa komið sér saman um. Er
líklegt, að fundir þeirra haldi
áfram fram á vor; sendimenn
á ráðstefnunni hafa undanfar-
ið verið að leita þess að koma
börnum sínum í skóla í Sviss-
landi og þykir það merki þess,
að þeir búizt við langdregnu
þingi.
Frh. bls. 2.
„Volpone"
Þessi frægi skopleikur eftir
Ben Johnson verður settur á
svið í Beacon Theatre dagana
17.—26. marz. Leikurinn er
um ríkan munaðarsegg í Ven-
ice á sextándu öld, sem með
aðstoð þjóns síns skemmtir sér
við að leika á ýmsa háttsetta
borgara. Margir af beztu leik-
urum í Winnipeg taka þátt.
Fólk ætti að fjölmenna á þess-
ar leiksýningar, bæði sér til
skemmtunar og til að efla
leiklistarstarfsemi í borginni.
☆
Snæbjörn Hallgrímson, sem
fyrrum átti heima í Kandahar,
Sask., andaðist í Vancouver
20. febrúar, 79 ára að aldri.
Hann lifa fóstursonur hans,
Edwin; fimm dætur, Fjóla
Matteson, Florence Wier, Lil-
lian Nassi, Emily Aman og
Doreen Nassey; tveir bræður,
Byron í Wynyard og Tryggvi
í Langley, B.C.; tvær systur,
Mrs. G. Gudnason, Kandahar
og Mrs. Sena Stevenson í
Vancouver.
Fréttir í stuttu máli