Lögberg-Heimskringla - 12.05.1966, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 12. MAÍ 1966
Lögberg-Heimskringla
Published eveiy Thursday by
NORTH AMERICAN PUBLISHING CO. LTD.
Printed by
WALLINGFORD PRESS LTD.
303 Kennedy Street, Winnipeg 2, Man.
Edilor and Business Manager: INGIBJÖRG JÓNSSON
Board of Direeton' Executive Committee
President, Grettir Eggertson; Vice-President, S. Aleck Thorarinson; Secretary,
Dr. L. Sigurdson; Treasurer, K. Wilhelm Johannson.
EDITORIAL BOARD
Winnipeg: Prof. Haraldur Bessoson, chairmon; Dr. P. H. T. Thorlokson, Dr.
Valdimar J. Eylands, Caroline Gunnorsson, Dr. Thorvoldur Johnson, Rev. Philip
M. Petursson. Vancouver: Dr. S. E. Bjornsson, Gudlaua Johonnesson, Bogi
Bjornason. Los Angeies: Skuli G. Biarnason. Minneopolis: Hon. Voldimar Bjorn-
son. Grond Forks: Dr. Richard Beck. Iceland: Birgir Thorlocius, Steindor Stein-
dorsson, Rev. Robert Jack. London: Dr. Karl Strand.
Subscription $6.00 per year—payable in advance.
TELEPHONE WR 3-9931
Authorlzed a* second clo»* mall by the Post Office Deportment, Ottowa,
and for payment of Postage in cash.
PAUL BJARNASON:
Litið um öxl
Fyrir nærfelt 45 árum síðan kom Einar Benediktsson
með konu sinni til Wynyard, þar sem ég þá átti heima, og
flutti hann þar fyrirlestur um íslenzka tungu á einhverju
byggðarmóti þar. Og einhvers vegna varð það hlutskipti mitt
að flytja þau hjónin í bíl til nærlægs Indíánahverfis og
þótti Einari mikil nýjung, því hann hafði aldrei fyrr séð
hreinblóðaðan Indíána. Með bendingum og ýmsu móti ræddi
hann talsvert við Indíána-höfðingjann og hafði mikla nautn
af. Og á leiðinni heim sagðist hann þurfa að koma þessu
atviki í ljóð. En úr því varð víst samt aldrei og sakna ég
þess mikið, því víst hefði hann getað gert því máli góð skil.
En á leiðinni heim spurði ég hann hvort hann vildi ekki
þýða The Chambered Naulilus, sem ég hafði mikið dálæti
á, og reyndar hafði sjálfur þýtt árið áður, en þorði varla
að láta meðferð mína sjást, því kvæðið er afar-þrungið og
listsamlega af hendi leyst í sínum enska búning. „Jú“, sagði
Einar. „Ég skal gera það í kvöld.“ „Þess ætlast ég ekki til,“
sagði ég, „en ef þú sendir mér þýðinguna eftir þrjá mánuði
verð ég ánægður." Og gaf ég honum svo kvæðið til yfirlits
og athugunar. Og nákvæmlega þrem mánuðum seinna sendi
hann mér þýðinguna með þessum ummælum:
„Kæri vinur, — þú sagðir við mig í vagninum, á leiðinni
frá Indíánabyggðinni; „I give you 3 months“, og þegar ég
leit á kvæðið sá ég strax að engin tök voru á því að snar-
þýða þessa merkilegu orðasmíð. Nú sendi ég þér íslenzkuna
sem litla minning um þá rógleymanlegu daga sem ég dvaldi
hjá ykkur. Hvenær skyldi ég komast til þess að yrkja um
gamla höfðingjann? Það má hamingjan vita.“
Einnig hafði ég beðið St. G. að þýða þetta kvæði og hafa
víst flestir séð það í kvæðasafni hans. En færri, máske,
hafa séð þýðingu Einars og kemur mér því til hugar að
láta hana fylgja hérmeð, eftir handriti hans sjálfs frá
19. okt. 1921.
KÚFUNGUR
Hann er það perluskip, sem skáldin sjá.
— Án skugga er djúpsins gljá.
Það sækir sólskinshöf,
Með sumarilmsins blæ við skarlatströf;
Á töfravogum vakir kóralnöf.
Við sævarseiðsins ljóð,
Þar sóla kalda lokka hafsins fljóð.
Nú hefst ei meir að húni’ á perlugnoð
Hin heimaofna voð.
Hvern kúfungsklefa’ og rúm
Sem kringdist upp af skurnsins undnu brúm
Með skeljarbúans iðn, við eilíft húm,
Þér sýnir fjöruflak,
Alt fallið, rökkvagöng og marareldað þak —
í hljóði, ár af ári’ hann vann og vóf
Og vinding fáðan hóf;
En jafnframt, sveig af sveig,
Úr síðsta’ árs búð hann vék í nýjan smeig.
í boðagangsins glampa mjúkt hann steig.
Lét aftur aflögð dyr,
Reis upp í nýju rúmi og þekti ei hvað var fyr —
Þú himins boð oss ber og gjörir kunn.
Þökk barn af hafsins unn.
Þér varpað var ó sand,
En vörum dauðum kallar þú á land.
Upp yfir Trótóns horn með blómaband:
Með eyru að þeim hljóm
1 úðar djúpi’ ég heyri mælt, í kvæðaróm:
„Þú átt að hýsa hærra, sála mín,
Jafnhratt sem lífið dvín.
Lát rýmt þitt gamla rann;
Lát reist að nýju hof fyrir’ æðri mann.
Ný voldug hvelfing skilji himna’ og hann.
Unz loks við lífshaf frjáls
Þú leggur þessa skel — ei meir við vöxt þín sjálfs.“
Einar Benediktsson.
Kvæði þetta er birt í ljóðabókinni Hvammar, sem kom
út á íslandi árið 1930. — I. J.
Séra Guðmundur P
Það er ganjan að verða
áttræður, þetta datt mér í
hug fyrir stuttu síðan þegar
svo margir kepptust við að
heiðra mig á áttatíu ára af-
mælinu mínu.
Það var Sunnudaginn 24.
apríl, að við hjónin fórum til
messu í Messiah Lutersku
kirkjunni hér í Bremerton
eins og við erum vön, því
þeirri kirkju heyrum við til,
hún er ein af þeim kirkjum
sem tilheyra LCA, og meðlim-
ur af „Pacific Northwest
Synod" sem og líka bæði
Blaine Lutheran og Calvary
Lutheran í Seattle heyra til,
þetta munu flestir íslending-
ar vita því fjöldi af þeim til-
heyra þessum söfnuðum.
Þennan sunnudag 24. apríl,
vissi ég ekki að neitt sérstakt
stæði til 1 sambandi við mig,
en strax eftir predikun þá
lýsti prestur safnaðarins, Rev.
John M. Recker, því yfir að
það væri einn af vinum vor-
um og meðlimur þessa safn-
aðar, séra Guðmundur P.
Johnson, áður þjónandi prest-
ur í Blaine og fleiri stöðum,
ætti nú bráðlega áttatíu ára
afmæli, svo í tilefni af þess-
um tímamótum í lífi séra
Guðmundar, þá væru allir
kirkjugestir boðnir niður í
samkomusal kirkjunnar til
þess að samgleðjast séra Guð-
mundi P. Johnson og drekka
kaffi og þiggja veitingar hon-
um til heiðurs.
Eftir messu hópaðist fólkið
niðuy í samkomusalinn og
prestur setti þennan mann-
fögnuð með því að flytja bæn,
og bað svo alla að syngja
afmælis sönginn, „Happy
Birthday to you“.
Því næst voru frambornar
rausnarlegar veitingar, þar
var stórt borð háborð, hlaðið
blómum ásamt tveimur stór-
um afmælis kökum og mörgu
fleira góðgæti. Önnur afmæl-
iskakan var mjög fallega
skreitt með nafni og fæðingar-
degi afmælisbarnsins, 26.
apríl 1886. Eftir alllangar
skemmtilegar og glaðværar
samræður, þá var mér boðið
orðið, ég reyndi að þakka
þessu blessaða fólki eins vel
og ég best hafði vit á. Þar var
samankomið nokkuð á annað
hundrað manns, þar á meðal
vinafólk okkar frá Blaine og
Mariswilla, Mrs. G. Gudjón-
son, og Mr. og Mrs. Ory
Christine Belter.
Strax eftir að ég hafði
þakkað fyrir mig, komu allir
. Johnson, óttræður
bæði eldri og yngri til þess að
taka'í hendina á mér og óska
til lukku með hlýjum og vin-
samlegum orðum og strax
þennan áminsta sunnudag,
byrjuðu afmæliskortin að
koma til mín, fjöldi frá ís-
landi og svo líka vinum í
Vesturheimi, þessi indælu
heillaóska kort héldu áfram
að koma á hverjum degi þar
til 30. apríl.
Á þriðjudaginn sem var
minn rétti fæðingardagur, 26.
apríl, þá hafði elsku konan
mín Margaret, heimboð mér
til heiðurs fyrir nánustu vini,
mjög skemmtilegt og ánægju-
legt í alla staði.
Margar
elskulegar afmælisgjaíir
Ég get ekki látið vera að
nefna nokkrar þeirra, svo sem
dýrindis Víkingaskip, haglega
tilbúið allt skreytt með gilt-
um súlum, með háum stöfn-
um og orustu lyftingu. Skipið
er 15 tommur milli stafna,
alveg dásamlegt, þetta fallega
skip var mér gefið af fjöl-
skyldu minni hér í Bremerton,
ásamt mörgum fleiri elskuleg-
um gjöfum.
Frá íslandi
Stórmerkileg mynd af Þing-
eyri á Dýrafirði. Myndin er
tekin úr loftinu, og stærð
hennar er 16x24 tommur. Á
myndinni sést hvert einasta
hús í öllu kauptúninu, þar er
ennþá mikill hluti af þeim
húsum sem ég man eftir frá
æskuárum mínum, og þar sé
ég húsið, sem ég dvaldi í þeg-
ar ég gekk á barnaskólan á
Þingeyri, í því húsi átti ég
margar ánægjulegar stundir,
því fólkið þar var gott og fult
af lífsgleði, þetta er því mynd
sem hver og einn sannur Dýr-
firðingur mun hafa ánægju
af að eiga.
Ánægjulegar bækur
Nýjasta útgáfa af Passíu-
sálmum Hallgríms Pétursson-
ar, stór elskuleg bók, gefin út
árið 1961, bókin er í skraut-
legu bandi og mjög vandaður
frágangur í öllum greinum,
bókin er bókaprýði. Svo fékk
ég aðra nýja bók frá Reykja-
vík, „HORFT Á REYKJA-
V1K“, eftir hinn fræga rit-
höfund Árna Óla. Bókin er
í vönduðu bandi og allur frá-
gangur hinn bezti, var gefin
út 1963. Svo fékk ég líka
nokkur fallega stíluð bréf og
þar á meðal peninga, og eitt
hundrað krónu seðill. Er ekki
allt þetta dásamlegur vinar-
hugur. Það var því gaman að
verða áttræður, eins og ég
sagði í upphafi þessarar grein-
ar.
Með innilegri vinsemd og
þakklæti í huga til allra
minna vina, bæði nær og fjær.
Skrifað í maí 1966
að 1350 North Callow Ave.,
Bremerton, Washington,
Guðmundur P. Johnson.
Geslirnir lenda flugvél sinni
við hóteldyrnar hjá
LOFTLEIÐUM
Um helgina komu gestir í
nærri 60 af herbergjunum í
hinu nýja hóteli Loftleiða. —
Þar er allt að komast í fullan
gang og eðlilegt horf, að því
er Þorvaldur Guðmundsson,
hótelstjóri tjáði blaðinu. Allir
hafa komizt inn á réttum
tíma og allt gengið snurðu-
laust, sagði hann. Auðvitað
eru byrjunarörðugleikar, þeg-
ar allt er nýtt og fólkið óvant,
en þeir eru yfirstíganlegir.
Margir af þeim gestum, sem
komnir eru, höfðu pantað fyr-
irfram, en fram í september-
mánuð hafa þegar verið pant-
aðar 9000 gistinætur á hótel-
inu. En margir komu líka
óvænt þessa fyrstu helgi. T. d.
lenti fjögUrra hreyfla flugvél
fyrir framan hótelið með 11
hótelgesti. Það voru menn frá
flugmálastjórn Bandaríkj-
anna, komnir til að yfirfara
öryggistæki á flugvöllum hér.
Mbl. spurðist fyrir um er-
indi þeirra hjá flugmálastjóra,
Agnari Kofoed Hansen. Hann
sagði að samkvæmt samkomu-
lagi við flugmálastjóra Banda-
ríkjanna, kæmu þessir menn
tvisvar á ári til að kanna leið-
sögutæki, siglingatæki, —
radíóvita, radar og annað á
flugvöllum hér, meðan við
höfum ekki aðstöðu til að gera
það sjálfir. Þeir hafa flugvél-
ar til umráða, svo sem þotur.
í þetta sinn komu þeir á DC-4
og flugu í gær norður til að
athuga flugvelli þar. Þeir búa
á Loftleiðahótelinu og geta
lent svo að segja við hótel-
dyrnar á kvöldin.
Mbl. 3. maí.
SPAKMÆLI DAGSINS
Mennirnir eyða tímanum í
að brjóta heilann um fortíð-
ina, kvarta um nútíðina og
skjálfa fyrir framtíðinni.