Lögberg-Heimskringla - 05.03.1970, Side 2

4 2
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 5. MARZ 1970
Skýrsla
írá Þjóðræknisfélagi Akureyrar,
vinafélagi Vesíur-Íslendinga
fyrir árið 1969.
Þjóðræknisfélagið var stofn- unnið að og stutt mörg mál-
að árið 1965 af 8 mönnum,
Akureyringum og Eyfirðing-
um, sem flestir höfðu dvalið
vestan bafs um lengri eða
skemmri tíma. Þeir voru:
Ámi Bjarnarson bókaútgef-
andi, Benjamín Kristjánsson,
prestur Laugalandi, Gísli Ól-
afsson yfirlögregluþjónn, Pét-
ur Sigurgeirsson sóknarprest-
ur, Jónas Thordarson gjald-
keri, Bjami Jónsson úrsmið-
ur, Jón Rögnvaldsson lysti-
garðsstjóri og Kristján Rögn-
valdsson garðyrkjumaður.
Fyrstu stjóm skipuðu: Benja-
mín Kristjánsson, formaður,
Ámi Bjamarson, ritari og
framkvæmdastjóri, Gísli Ól-
afsson faraform., og Jónas
Thordarson gjaldkeri.
Tilgangurinn með stofnun
félagsins var þá, að vinna af
alefli að auknu samstarfi og
treysta vináttuböndin á milli
íslendinga austan hafs og
vestan, m. a. með því að taka
á móti greiða á allan hátt
götu þeirra landa okkar að
vestan, er hingað komu í
heimsókn, einstaklinga eða
ferðahópa. Hefur síðan verið
h a 1 d i n n árlega svokallaður
Vestmannadagur í júlímánuði
í sambandi við hópferðalög
Vestur-lslendinga til Akur-
eyrar. Hefst hann ætíð með
guðsþjónustu í kirkju bæjar-
ins. og er þá flutt sérstök
kveðja til gesta okkar að vest-
an. Að því loknu dreifast gest-
irnir oftast að njóta hádegis
verðar hjá bæjarbúum, frænd
um eða vinum. S í ð a n er
byggðasafnið og önnur söfn
heimsótt, farin kynnisferð um
bæ og nágrenni, en kvöld-
verður snæddur ýmist í boði
bæjarstjómar Akureyrar eða
einhverra félagasaimtaka í bæ
eða nágrenni. Má fullyrða, að
þessar heimsóknir hafa vakið
almenna ánægju hér og Vest-
mannadagurinn s t o f n a ð til
margvíslegra vináttubanda,
sem vonandi treystast og efl-
ast á komandi árum. Nú höf-
um við smátt og smátt fært
móttökumar að nokkru leyti
út fyrir sjálfan Akureyrar-
kaupstað með því að skipu-
leggja og stuðla að því, að
ýmsir fleiri en Akureyringar
ættu þess kost að kynnast
vestur-í s 1 e n z k u gestimum
með því að bjóða þeim heim
til sín. Á s. 1. árum hafa tvö
sveitarfélög í Eyjafirði haft
stór-myndarleg boð, bæði í
Freyvangi og Laugarborg, en
einnig Skagfirðingar, Ólafs-
firðingar, Dalvíkingar og
Húsvíkingar. Vitað er, að
þetta hefur vakið mikla á-
nægju gesta okkar vestan um
haf og ekki síður gestgjaf-
anna.
4 En auk nokkurrar fyrir-
greiðslu og upplýsingastarf-
semi við þá, sem að vestan
hafa komið, hefur félag okkar
efni í sambandi við aukin
kynni og vinatengsl milli ís-
lendinga vestan hafs og aust-
an. Keypt hafa verið og gefin
til hinnar nýju bókhlöðu á
Akureyri mörg hundruð bindi
af bókum, tímaritum og blöð-
um og smáverkum, sem gef-
in hafa verið út í Vesturheimi
og snerta á einhvern hátt sögu
íslendinga vestra og bók-
menntastarfsemi þeirra þar í
næstum heila öld. Er það hug-
myndin með bókagjöfunum,
að stofnuð verði sérstök deild
í Amtsbókasafninu á Akur-
eyri, er eingöngu varðveiti
blöð, tímarit, bækur, smá-
prent o. f 1., sem komið hefur
út á íslenzku vestan hafs og
hér heima, ýmist eftir Vestur-
íslendinga eða um þá, og
einnig það, sem komið hefur
út á ensku eða öðrum tungu-
málum varðandi landnám ís-
lendinga og sögu þeirra í Can-
ada, Bandaríkjunum og Suð-
ur-Ameríku. Mun þessi deild
verða nefnd Safn til sögu ís-
lendinga í Vesturheimi.
Þá er að minnast tveggja
bóka, sem komu út á liðnu
ári og Þjóðræknisfélagið hér
hefur stuðlað að, að kæmust
á prent, en þær eru Ævisaga
séra Jóns Bjarnasonar í Win-
nipeg, fyrsta íslenzka prests-
ins í Vesturheimi, eftir séra
Rúnólf Marteinsson, mikið rit,
384 bls. í stóru broti, og Nýja
ísland í Kanada, ferðasaga og
greinargerð þeirra manna, er
völdu landnámsstaðinn við
Winnipegvatn ár 1875, nú
ljósprentað eftir Ottawaút-
gáfunni það sama ár. Útgef-
andi það sama ár. Útgefandi
andi beggja bókanna er Árni
Bjarnarson á Akureyri. Send-
um við báðar bækurnar að
gjöf til Þjóðræknisfélags ís-
lendinga í Vesturheimi með
þessari skýrslu. Þá er ástæða
að geta þess, að verið er að
búa til prentunar á vegum
félags okkar rit, er eingöngu
fjallar um samstarf Islend-
inga austan hafs og vestan, og
kemur fyrsta heftið út í vor.
Að lokum má geta þess, að
þegar er hafin undirbúningur
að næsta Vestmannadegi á
Akureyri, og væntum við
þess, að stór hópur Vestur
íslendinga heimsækja okkur
með hækkandi sól og nýju
sumri.
Félag okkar sendir svo
Þjóðræknisfélagi Vestur-ís-
lendinga í Winnipeg hjartan-
legar kveðjur og hamingju-
óskir um gifturík störf á þjóð-
ræknisþinginu 1970.
Ný stjórn í Þjóðræknisfé-
lagi Akureyrar hefur verið
kjörin, en hana skipa:
Árni Bjarnarson, formaður
og framkvæmdastjóri,
Gísli Ólafsson,
ritari,
Pétur Sigurgeirsson,
vara-formaður,
Jónas Thordarson,
gjaldkeri.
Akureyri 15. febrúar 1970,
f.h. Þjóðræknisfél. Akureyrar,
— vinafélags Vestur-Islend-
inga,
Árni Bjarnarson,
formaður.
SKRÝTLUR
Hún: — Auðvitað hef ég
mína galla.
Hann: — Já, auðvitað.
Hún: — J æ j a, má ég
kannski spyrja, hverjir þeir
eru?
íslenzkir stúdentar í Kaup-
mannahöfn höfðu löngum orð
á sér fyrir að vera hraustir
bardagamenn í erjum við
Dani.
Einu sinni voru tveir núlif-
andi menntamenn að skemmta
sér í Kaupmannahöfn og réð-
ust þá fjórir Danir á þá í einu
úthverfi borgarinnar.
Eftir nokkum bardaga slitu
íslendingarair sig af þeim.
Þegar þeir eru lausir við
Danina, segir annar íslend-
ingurinn:
—Ég barði nú eina bulluna
rækilega.
Þá segir hinn:
— Og haltu kjafti! Það var
ég, sem þú barðir.
— Á morgun kemur Jón og
við ætlum að tala um gifting-
una, sagði Skotinn við dóttur
sína.
Þá brást dóttirin í grát og
sagðist ekki vilja gifta sig, því
hún gæti ekki verið án móður
sinnar.
— Það er allt í lagi, vinan,
þú skalt bara taka hana með
þér.
“Ég er
canadízkur
ríkisborgari
af eigin
hvötum!,,
„Mér finnst sómi og ánægja að vera canadízkur ríkisborg-
ari þó ég sé ekki fæddur hér.“
„Síðan ég gerðist ríkisborgari í fósturlandinu sem ég kaus
mér, hefi ég notið meðvitundar um að eiga rétt til að taka
fullkominn þátt í þróun þessa feikna frelsis- og framtíðar-
lands.“
»
„Canadízka flaggið er nú mitt eigið flagg og ég nýt með
fögnuði míns trausta jafnréttis við alla sem það blaktar
fyrir, til að njóta kosta landsins og rækja skyldur mínar
við það.“
Áttu rétt til að njóta fríðinda, og ertu reiðubúinn að taka
á þig skyldur sem canadízkur ríkisborgari? Ráðgastu um
það við næstu skrifstofu Canadian Citizenship Court. Þar
verður þér fúslega hjálpað, hvort sem það er í: HALIFAX,
MONCTION, MONTREAL, OTTAWA, SUDBURY, TOR-
ONTO, HAMILTON, ST. CATHERINES, KITCHENER,
LONDON, WINDSOR, WINNIPEG, REGINA, SASKA-
TOON, CALGARY, EDMONTON, eða VANCOUVER. Þú
getur einnig skrifað til: Registrar of Canadian Citizenship,
Secretary of State Department, Ottawa.
GOVERNMENT
OFCANADA
1*1