Lögberg-Heimskringla - 05.03.1970, Page 5

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 5. MARZ 1970
5
Hljómkviða náttúrunnar
(La Symphonie Pastorale.)
EFTIR ANDRÉ GIDE:
Frú Gerður Jónasdóttir þýddi
Seinni hluti.
25. apríl.
Ég hefi þurft að leggja
þessa bók til hliðar um tíma.
Snjórinn bráðnaði að lokum,
og strax og göturnar urðu
aftur færar, var ég önnum
kafinn við ýms skyldustörf,
sem ég neyddist til að láta
sitja á hakanum, langan tíma
meðan þorpið okkar var ein-
angrað. Það var ekki fyrr en
í gær, að ég fékk tómstund
fyrir sjálfan mig.
í nótt, sem leið, las ég allt
aftur, sem ég hefi skrifað
hér. . . .
Gertrude fór til Mlle Louise
og bjó hjá hemni, eins og um
hafði verið samið. Ég heim-
sótti hana á hverjirm degi. En
þar eð ég hræddist tilfinning-
ar mínar, lagði ég áherzlu á
að tala aldrei um neitt við
hana, sem gæti komið okkur
í uþpnám. Ég talaði aðeins við
hana sem prestur og oftast í
viðurvist Louise, og fékkst þá
eingöngu við kristilega upp-
fræðslu hennar og að búa
hana undir altarisgönguna,
sem hún tók þátt í á páskun-
um.
Á páskadag gékk ég einnig
til altaris.
í dag þori ég að nefna þessa
tilfinningu réttu nafni, sem
ég viðurkenndi ekki fyrir
sjálfum mér svo lengi. Mér
er það eiginlega alveg óskilj-
anlegt, hve lengi ég hefi
blekkt sjálfan mig, og hvern-
ig þessi orð Amelie, sem ég
skýrði frá virtust mér þá dul-
arfull, og jafnvel eftir hina
barnalegu játnimgu Gertrude,
að ég skyldi ennþá efast um,
að ég elskaði hana. Sannleik-
urinn er sá, að ég vildi þá
ekki viðurkenna, að ást utan
hjónabands væri leyfileg og
einnig, um leið, að það væri
nokkuð saknæmt í þeirri til-
finningu, sem dró mig svo ó-
mótstæðilega að Gertrude.
Hin einfeldnislega yfirlýs-
ing hennar og hreimskilni
•gerðu mig rólegan. Ég sagði
við sjálfan mig: Hún er aðeins
barn. Ef um ást væri að ræða
væru menn ruglaðir og skiftu
litum. Hvað mér viðvék, taldi
ég mér trú um, að ég elskaði
hama eins og maður elskar
veikt bam. Ég annaðist hama
á sama hátt og hún væri
sjúklimgur, og hrifningu mína
nefndi ég siðferðilega skyldu.
Og jafnvel þetta kvöld, þegar
hún talaði við mig eins og ég
hefi skýrt frá, var ég svo létt-
ur og glaður, að ég misskildi
enm tilfinmingar mínar og
jafnvel meðan ég ritaði sam-
tal okkar. Því að ég hafði álit-
ið ástina ámælisverða og að
allt, sem væri rangt, mundi
hvíla þumgt á sálinni, og þar
sem ég var svo hátt uppi kom
mér ekki ást til hugar.
Ég hefi skrifað þessi samtöl
niður, meðan þau áttu sér stað
og þegar ég var í þessu sama
sálarástandi, og í sannleika
sagt var það ekki fyrr en í
nótt, er ég las þau aftur, að
ég skildi. . . .
Strax eftir brottför Jacques
féll líf okkar aftur í sama
rólega farveginm. Ég lofaði
Gertrude að tala við hann áð-
ur en hann fór. Hann kom
ekki aftur, nema til að vera
heima síðustu fn'dagana, þá
annaðhvort forðaðist hanrn
hana eða hann talaði aðeins
við hana í nærveru minni.
Síðan er liðinn hálfur mán-
uður. Mér til undrunar gékk
Jacques ekki með mér til alt-
aris, þó að hann væri hjá okk-
ur í vikufríi. Og það hryggir
mig mjög að verða að segja
það, að Amelie kom ekki held-
ur, og það er í fyrsta sinn síð-
an við giftumst, sem hún ger-
ir það. Það virðist eins og þau
hafi komið sér saman um
þetta og hefðu ákveðið að
skyggja á gleði mína með því
að mæta ekki á þessari hátíð-
legu stund. Hér hrósaði ég
happi yfir, að Gertrude gat
ekki séð og að ég einn varð
að bera þetta þunga ok. Ég
þekkti Amelie of vel til þess
að skilja ekki hinar leyndu
ásakanir í hegðun hennar. Það
hendir hana aldrei að ásaka
m i g hreinskilningslega, en
henni er umhugað um að láta
í ljós vandlætingu sina með
því að einangra mig á vissan
hátt. Ég var alveg eyðilagður
yfir slíku böli — ég á við —
ég hefi jafnan andstyggð á að
leiða hugann að því — að það
gæti haft slík áhrif á sál Ame-
lie, að hún þessvegna snéri
baki við háleitum áhugamál-
um. Og þegar heim kom bað
ég fyrir henni.
Hvað viðvék fjarveru Jac-
ques þá var hún af allt öðr-
um rótum runnin, eins og
samtalið leiddi í ljós, sem ég
átti við hann nokkru seinna.
3. maí.
Hin trúarlega uppfræðsla
Gertrude hafði það í för með
sér, að ég fór aftur að lesa
guðspjöllin og sá þau nú í
nýju ljósi. Mér virðist það nú
enn augljósara en áður, að
margar hugmyndir, sem okk-
ar kristna trú byggist á, eigi
ekki rætur sínar að rekja til
orða Krists, heldur til útskýr-
inga Páls postula.
Þetta var eiginlega efnið í
rökræðum okkar Jacques,
sem við áttum nýlega. Að
eðlisfari er hann nokkuð
strangur og tilfinningarnar
hafa ekki nægileg áhrif á
hugsanir hans. Hann heldur
fast við fornar venjur og er
kreddumaður. Hann ásakar
mig fyrir að velja úr kenn-
ingum kristninnar „það sem
mér sýnist“. En ég vel orð
Krists ekki þannig. Málið er
það einfalt, að ef á að velja
milli Krists og Páls postula,
þá kýs ég Krist. Hann aftur
á móti er hræddur um að
finna hjá þeim andstæð við-
horf. Hann viðurkennir ekki,
að það sé nokkur munur á
andagift þeirra og mótmælir
því, þegar ég segi, að hjá öðr-
um hlusti ég á mann, en hjá
hinum hlýði ég á Guð. Þvi
meira sem hann rökræðir því
sannfærðari er ég um, að
hann sé ekki gæddur tilfinn-
ingu fyrir hinum óviðjafnlega
og guðdómlega hreim 1
smæstu orðum Krists.
Ég leita í öllum guðspjöll-
um, ég leita árangurslaust
eftir skipunum, hótuhum og
banni . . . Allt slíkt kemur
aðeins frá Páli postula. Og
það er einmitt vegna þess, að
þau finnast ekki í orðum
Krists, að Jacques líður illa.
Slíkar sálir álíta sig útskúf-
aðar, þegar þeim finnst þær
ekki lengur hafa stoð og
stuðning. Þar að auki þola
þær illa frjálsræði hjá öðrum,
sem þær afsala sér, og vonast
til að fá með þvingunum það
sem maður er tilbúinn að
veita þeim af kærleik.
„En faðir minn, sagði hann
við mig, ég óska þess líka, að
sálirnar séu hamingjusamar.
Nei, vinur minn, þú óskar
aðeins, að þær séu undirgefn-
ar.
— En hamingjan liggur í
undirgefninni.“
Ég lét hann hafa síðasta
orðið, því að mér leiðist hár-
toganir. En ég veit vel, að
maður stofnar hamingjunni í
hættu með því að leitast við
að höndla hana með því sem
þvert á móti á aðeins að vera
afleiðing hamingjunnar. Ef
hin elskandi sál gleðst yfir
sjálfviljugri undirgefni, þá er
ekkert, sem fjarlægir ham-
ingjuna meir, en undirgefni
án ástar.
Reyndar rökræðir Jacques
vel, og ef ég þjáðist ekki af
að sjá í svo ungri sál, svo
m i k i n n einstrengingshátt í
kenningum hans, þá mundi ég
vafalaust dáðst að sterkum
rökum og staðfestunni í mál-
flutningi hans. Mér finnst oft,
að ég sé yngri en hann, yngri
í dag en ég var í gær, og ég
endurtek með sjálfum mér
þessi orð: „Nema þér snúið
við og verðið eins og börn
komist þér alls ekki inn í
himnaríki.“
Svík ég Krist, lítillækka ég
og vanhelga ég guðspjöllin
þegar ég sé í þeim ofar öllu
möguleika ±il að öðlast bless-
unarríkt líf? Gleðin er ástand
sem aðeins efi og harðneskja
hjartans hindrar, hún er
skylda, sem er lögð á herðar
hvers kristins manns. Hver
lifandi vera er meira eða
minna fær um að njóta gleð-
innar. Hverjum manni ber að
vaka yfir gleðinni. Bros Ger-
trude kennir mér meira við-
víkjandi þessu, en allir tím-
arnir, sem hún fær hjá mér.
Og þessi orð Krists standa
ljóst fyrír hugskotssjónum
mínum. „Ef þér væruð blind-
ur, væri ekki um synd að ræða
hjá yður.“ Syndin er það, sem
stendur á móti gleðinni. Hin
fullkomna hamingja Gert-
rude, sem geislar frá henni,
kemur vegna þess, að hún
aekkir ekkert til syndarinn-
ar. Það er ekkert til í henni,
nema birta og kærleikur.
Ég hefi lagt í hennar að-
gætnu hendur guðspjöllin
fjögur, sálmana, opinberunar-
bók Jóhannesar og hina þrjá
pisla Jóhannesar, þar sem
hún getur lesið:
„Ég er ljós heimsins, hver
sem fylgir mér mun ekki
ganga í myrkrinu." Ég neita
mér um að láta hana fá pistla
Páls postula, því að ef hún,
sem er blind, þekkir ekki
syndina, til hvers er þá að
gera hana órólega með því að
lesa: „að syndin yrði fyrir
boðorðið ákaflega syndug“ og
alla rökfræðina, sem kemur á
eftir, þótt hún sé aðdáunar
verð?
8. maí
Martin læknir kom frá La
Chaux-de-Fonds í gær. Hann
skoðaði augu Gertrude ná
k v æ m le g a í augnaspegli.
Hann sagði mér, að hann
hefði talað við Roux lækni,
sérfræðing frá Lausanne og
mundi skýra honum frá rann-
sóknum sínum. Þeir álíta báð-
ir, að uppskurður geti gefið
Gertrude sjónina. En við höf
um komið okkur saman um
að tala ekki um þetta við
hana meðan við höfum ekki
meiri vissu fyrir þessu. Mart
in ætlair að koma og láta mig
vita eftir að þeir hafa borið
saman ráð sín. Til hvers væri
að vekja von hjá Gertrude og
eiga það á hættu, að hún
brygðist strax? — Þar að
auki, er hún ekki hamingju-
söm, eins og hún er? . . .
Framhald.
SKRÝTLA
Það var á landsleik í knatt
spyrnu. Lítill drengur sat á
fyrsta bekk í stúku og maður
inn við hliðina á honum
spurði hann í hléinu, hvort
hann væri aleinn. — Já, ég
fór inn á pabba miða.
— En hvar er þá pabbi
Dinn?
— Hann er heima að leita
að miðanum.
Nýkominn
til
Canada?
Það sem þú
þarít að vita
um tekjuskalt?
f Canada er tekjuskattur
grundvallaður á bústað en
ekki borgararréttindum. Fólk,
sem á hér heima, gefur
skýrslur um allar tekjur sínar,
þótt sumar komi utanlands
frá. Ef að tekjur þínar eru
vinnulaun mun vinnuveitandi
þinn hafa dregið frá þeim
tekjuskatt. Hann verður að
gefa þér T4 miða fyrir lok
febrúar, sem sýnir laun þín og
frádregna upphæð. Þú festir
eitt afrit af þessum T4 miða á
skattskýrslu þína. Ef þú hefir
unnið fyrir fleiri vinnuveit-
endur á árinu, verður þú að
senda T4 miða frá hverjum.
Flestir skattgreiðendur í
Canada fá skýrsluform sín
í pósti. Á þau eru prentuð
nöfn þeirra, heimilisfang og
Social Insurance númer. Nýr
innflytjandi verður að fá
fyrsta skattform sitt á póst-
húsinu. Þegar við fáum
skattskýrslu þína munum við
bæta nafni þínu á listann
og næsta ár færð þú skýrslu-
formið í pósti eins og aðrir.
Leiðbeiningar fylgja hverju
skýrsluformi, sem svara
flestum spurningum. Ef þú
þarfnast frekari leiðbeininga,
getur þú fengið þær ókeypis
frá skattgreiðslu skritflstofu.
Þú getur farið þangað, símað
eða skrifað. Margt af skrif-
stofufólkinu kann önnur
tungumál — eða, ef þér sýnist,
getur þú komið með vin til
að túlka fyrir þig.
Þarfnist- aðstoðar?
notið ieiðbeininga
bæklinginn
Department of National
VH/ Revenue
The Hon. Jean-Pierre Cóté,
Mfnister
Want to know more about
I C E L A
D 7
You are invited to join our ever increasing number of
subscribers, who have already found that ICELAND
REVIEW gives them more and more information on
lceland and the lcelanders in text and striking pictures.
Make it your mogozinc. Stort your subscnption now.
Beztu kveðjur fró íslandi.
jjji lceland
Wrife *° Review P.O. Box 1238, Reylcjavik, lceland.
Enclose Con. $ 5.70 or US $ 5.25 for one year of YOUR magazine.