Lögberg-Heimskringla - 28.05.1970, Qupperneq 1

thjoominjasafnio,
reykjavik,
ICELAND .
Högberg*?|etmöfermg:la
Siofnað 14. jan. 1888 Slofnað 9. sept. 1886
_*.—__________________________________________________
84. ÁRGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 28. MAÍ 1970 @ NÚMER í'l
Síðustu Kjóð
Sveins Björnssonar læknis
Jón Laxdal sendi þessi ljóð með úiskýringum:
„Ég fann þetta litla Ijóð til Marju ort á spítalanum
eftir að hann var svo þjáður að hann gat ekki lengur gengið
þessi fáu spor til hennar.“
TIL MARJU
Mér finnst hver dagur eins og æfi löng án þín;
en fyrir þig ég lifa vil,
með þér vil heyra í laufi ljúfast spil, liðinna stunda;
glaðan hörpusöng. ‘
I hljómi þeim býr alt sem á ég til,
hann eldi slær á þrungið skýjafar
og kveikir ljós þar dimman dimmust er
og dögg við blómin vakna í geislans ýl.
Hann vekur mig og vermir kalinn svörðurinn,
sem vori nýju fagni gjörvöll jörðin.
„Á spítalanum 28. febrúar, daginn sem hann sagði upp
íbúð sinni í White Rock, orti hann þetta:“
Illa er að mér sorfið,
aldrei samur ég verð.
Nú er mitt heimili horfið,
og hér er ég einn á ferð.
Síðasla daginn sem hann var með fulla rænu kvað hann:
Mitt gjald er greitt, og tryggt mitt far
Nú fær hver spurning loka svar,
Ó mætti ég verða maður þar
Á meginlandi veraldar.
Dr. Sveinn E. Björnsson
VINARKVEÐJA
Einn kemur á eftir hinum,
Aldurs þegar fjölga sporin.
Harmur kveðinn kærum vinum,
kista þín til grafar borin.
Löngum þú við læknisstörfin
ljóðin festir stuðlabandi.
Vel að starfa þess var þörfin,
í þínu nýja fósturlandi.
Þó að gerð sé vel ort vísa,
verður aldrei skýrt með sanni.
Það eru engin orð að lýsa;
aðalstign hjá nokkrum manni.
Eftir margann aldavininn
erfiljóðin kvaðst þú slyngur.
Hljótt er nú um hófadyninn
hjá þér snjalli Vopnfirðingur.
Við síðsta geisla sólarlagsins,
söknuður er yfir vinarskarði.
Góður orðstír ævidagsins
er hinn bezti minnisvarði.
P. S.
Víst ei sköpum víkja má
við það hlýt að una,
Þitt að leggja leiði. á
litlu ferskeytluna.
Gunnbjörn Slefánsson.
Afmælisrit dr. Stefóns Einarssonar
Nordica eí Anglica: Studies in Honor of Stefán Einarsson.
Edited by Allan H. Orrick. 1968. Mouton. The Hague.
Paris. DG 50: —.
Fréttir fró Seattle
Sumri fagnað
Hvar sem landinn býr,
fagnar hann komu sumars,
minnist íslenzka vorsins, heið-
ríkju loftsins og græna gróð-
ursins. Hrífandi, einnig er
söngur farfuglanna sem koma
heim úr suðrinu sæla, ala upp
unga sína við bjarta daga og
nætur. Víðsvegar um Vestur-
heim man íslenzkt fólk þetta
mæta vel og oft og einatt efnir
til hátíðarhalds um Ameríku
frá háfi til hafs.
Þannig hefur íslenzkt fólk,
búsett í Seattleborg fagnað
sumri um s. 1. 80 ára tímabil.
Kvennfélagið Eining annaðist
um skemmtisamkomu þann
24. apríl s. 1. í Calvary Luth.
Church, upphaflega Hallgríms
safnaðar, ramm íslenzkur.
Nýja kirkjan er veglegt hús
og í henni er sérstakur sam-
komustaður.
Forseti Einingar, frú Emma
S c h e v i n g , bauð gesti vel-
komna með stuttu ávarpi.
Tani Bjornson leiddi fólkið í
söng og var sur.gið af krafti
andans, ættjarðar kvæði og
hressandi vorsöngvar. Jón M.
Jónsson, ræðismaður, flutti
stutta tölu. Svo sungu níu ís-
lenzk börn nokkur létt íslenzk
þjóðlög, Ungfrú Gróa Egg-
ertsdóttir, sem er hér skipti-
nemi frá íslandi, lék á hljóð-
færið. Þótti öllum góð
skemmtun í þessu.
Þar næst lék Kristin Lee
Bjarnason prýðilega á Cello.
Hún er aðeins 14 ára gömul
en er orðin fræg í þessari list.
Og einu sinni enn skemmti
Tani Bjomson er hann söng
fagurlega bæði á íslenzku og
ensku. Við hljóðfærið var
Pamella Lindvall. Svo kom
fram flokkur Norðmanna, í
litklæðum og sýndi þjóðdansa
sem voru upplífgandi. Jón
Magnusson las frumsamdar
vísur, ungfrú Sigrún Víking
lék á fiðlu og gerði það vel.
Þá lék Tani á guitar og með
konu sinni Sigrid söng gam-
anvísur. Loks lék hann á út-
slitna fiðlu, að gamni sínu og
lét fólkið hlægja. Séra John
Green sagði nokkur orð og
þakkaði fyrir þennan góða
þjóðarsið, að fagna sumri.
Endaði svo þessi skemmtun
með ættjarðar ljóðasöng.
Ofan á allt þetta, voru ljúf-
fengar veitingar bornar fram
af búrkonum Einingar.
17. JÚNÍ
SAMKOMAN
Fullveldisdagur íslendinga
verður hátíðlega haldinn með
samkomu þann 20. júní í
Framhald á bls. 3.
Stefán Einarsson prófessor
varð sjötugur í júní 1967, en
u. þ. b. ári síðar kom út í
Hague vísindarit helgað hon-
um. Er það myndarlegt rit,
tæpar tvö hundruð blaðsíður
í stóru broti. Ritstjóm annast
Allan H. Orrick, en í ritið
skrifa sextán vísindamenn um
margvíslegustu efni. í bókar-
lok er síðan skrá yfir rit Stef-
áns Einarssonar og tekur hún
yfir rumar 20 blaðsíður.
Fremst í bókinni er grein
eftir John G. Allee við George
Washington háskólann um dr.
Stefán Einarsson. Rekur hann
þar æviferil dr. Stefáns og
störf og segir að lokum, að
ást hans á íslandi og íslend-
ingum kristallist í þeim mæt-
um, sem hann hafi á þremur
stórmennum lands síns, Sig-
urði Nordal, Þórbergi Þórð-
arsyni og Halldóri Laxness.
Fyrsta vísindaritgerðin ér
eftir starfsbróður Stefáns við
John's H o p k i n s University,
Kemp Malone, og nefnist:
FÆKKUN BANKA
í ræðu sinni á ársfundi
Seðlabankans vék dr. Jóhann-
es Nordal seðlabainkastjóri
nokkuð að uppbyggingu
bankakerfisins og taldi að
gera þyrfti á því viðamiklar
breytingar, er gengju í þá átt
að bankarnir hættu þeirri sér-
hæfingu, sem hingað til hef-
ur tíðkazt, þar sem hver banki
leggur aðaláherzlu á þarfir
ákveðinnar atvinnugreinar. í
Þegar minkurinn kom til
landsins í fyrsta sinn í 20 ár,
var heilmikið tilstand á
Reykjavíkurflugvelli. Þar var
komin lögregla bæði úr Rvík.
og Hafnarfirði v o p n a ð i r
menn, sem skyldu vera til
taks, ef einhver minkurinn
dirfðist að brjótast út. Flug-
vellinum var lokað fyrir öðru
fólki en hluthöfum Loðdýrs
hf. sem unnu við affermingu
vélarinnar. Sex stórir flutn-
ingabílar biðu á vellinum og
gekk fljótt og vel, að koma
minkakössunum í þá. Síðan
fengu bílamir leyfi til að aka
e f t i r flugbrautinni, til að
stytta leiðina.
Reykjavíkurlögreglan og
skotmennirnir voru í lestinni,
„The Franks Casket and the
Date of Widsith.“ Næst ritar
G. Turville Petre í Oxford
grein um íslenzkt afbrigði af
Somniale Danielis. Karl Sch-
neider v i ð Munsterháskóla
skrifar um fornar enskar rún-
ir og Archer Taylor við Berk-
leyháskóla í Kaliforniu ritar
grein, sem hann n e f n i r :
„When Wine is in, Wit it out.“
Margaret Schlauch við Var-
sjárháskóla skrifar um fyrstu
pólsku útgáfu íslenzku Edd-
anna og Einar Haugen við
Harvard háskóla skrifar um
framburð á norrænu máli til
foma. Dorothy Whitelock við
Cambridge h á s k ó 1 a skrifar
grein, sem heitir: „WuKstan
Cantor and A n g 1 o-S a x o n
Law,“ og Didrik Arup Seip
frá Oslóarháskóla á þarna
grein um athuganir á máli
Magnúsarlegendunnar í Orkn-
eyingasögu. Arthur G. Brode-
ur frá Berkley háskólanum í
Kalifomíu ritar greinina: „A
Framhald á bls. 4.
staðinn verði stefnt að því að
þeir geti allir veitt alhliða
þjónustu og dreifi jafnframt
fjármagni sínu jafnar á at-
vinnugreinamar en nú er
gert. Jafnframt þessu sé ó-
hjákvæmilegt að fleiri bankar
fái réttindi til gjaldeyrisverzl-
unar, en um leið verði unnið
að því að fækka bönkunum,
þannig að þeir verði ekki
nema þrír eða fjórir í stað
þess að nú eru þeir sex. —
en þegar komið var upp fyrir
borgarlandið, tók Hafnar-
fjarðarlögreglan við.
Við Minkabúið, var bílun-
um hleypt inn um dýrheldu
girðinguna eimnn og einum í
senn, afferming þeirra gekk
fljótt fyrir sig og síðan voru
bílarnir hreinsaðir og allt
rusl, sem í þeim var, brennt,
samkvæmt skipun yfirdýra-
læknis.
Þegar minkarnir voru
komnir inn og voru vel
geymdir á framtíðarheimili
sínu, létu norskir minkarækt-
armenn, sem þarna voru stadd
ir, þau orð falla, að einn galli
væri á þessu minkabúi — sem
sagt, að það væri of fínt!
Framhald á bls. 7.
ÍSLANDSFRÉTTIR
FENGU MÓTTÖKUR SEM ÞJÓÐHÖFÐINGJAR