Lögberg-Heimskringla - 11.06.1970, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 11. JÚNÍ 1970
MESSAGE FROM THE
PRESIDENT OF BETEL
In bommemoraíion of fhe offical opening of the
Persooal Care Pavilion Selkirk, Belel, May 31, 1970.
This day marked a high- (
light in the long history of
Betel and it is fitting that
we pay a deserved tribute
to those men and women of
vision who had the courage
to found the institution of
Betel some 55 years ago. The
measure of service which
Betel has provided through-
out the years to our aged peo-
ple, is a matter of record of
which we can be justly proud.
We are mindful of the fact
that no organization or insti-
tution can afford to adopt a
static, passive policy, for to
do so is retrogression.
Four years ago in the month
of May we celebrated the of-
fical opening of our splendid
hostel building which forms
an important part of the pre-
sent building complex. Dur-
ing the first year of operation
it became abundantly clear
that while our facilities were
modem and comfortable we
lacked the means of caring
for our elderly residents, who
through advanced age and in-
firmity required total per-
sonal care. In cases of this na-
ture we were faced with the
unpleasant altemative of dis-
charging the patient to a hos-
pital or nursing home, pro-
viding that such facilities
were available. From a hu-
manitarian viewpoint this is
a h a r d heartrending deci-
sion. Security is all important
to a person who is aged and
infirm. They require love,
compassionate understanding,
and peace of mind in the'
twilight yéars of life.
Our operating experience in
Gimli throughout the years
has conclusively proved thát
an infirmary facility is essen-
tial to the successful opera-
tion of a home for the aged.
We therefore again ventured
forth injaith, confident in the
knowledge that our efforts
would be blessed.
It is of interest to note that
our 1969-70 expansion pro-
gramme involving capital ex-
penditures of some $500,000.00
was passed at our annual
meeting in May of 1969 by
an umanimous vote of the
board.
This is an occasion for re-
joicing, for the new building
is the fulfillment of a dream
— and a wish come tme. The
architectural d e s i g n and
structural detail, the equip-
ment and fumishings, have
resulted in a care facility
which we believe is one of
the most modem, and func-
tional buildings of its kind in
westem Canada.
Careful consideration has
been given to staff require-
ments and we have been suc-
cessful in enlisting the ser
vices of people who are ex-
perienced and well quaified
to fill the respective positions.
Insofar as is possible we have
worked out a programme of
integration to provide for
sound staff utilization that the
hostel and personal care de-
partments, may operate as a i
composite unit rather than
two separate entities. We look
forward with pleasure to this
relatively broader field of
endeavour and service to our
aged people.
I wish to express on behalf
of the board of directors our
sincere thanks to our archi-
tects, Pratt, L i nd g r e n ,
Tomcej and Associates for an
excellent job. We would also
thank our contractor Benja-
minson Construction Co. for
their excellent workmanship
and for the high quality of
materials. The government of
Manitoba has played an im
portant role in this develop-
ment. Through the Manitoba
Elderly Persons Housing Act
we received financial assis-
tan.ee involving some 33% of
the construction cost. Our
thanks go out to Minister
Hon. Rene Toupin, to Mr. W.
Noyes, Director of Elderly
Persons Housing, and to the
several seniór departmental
officials whose advice and co
operation helped to make this
project a reality.
K. W. Johannson,
Sjúkradeild á Betel í Selkirk
Það skiptust á sólskin og
regn í Selkirk, Man., sunnu-
daginn fyrsta júní. Á slíkt
veðurlag vel við gróður jarð-
ar, og var því eins og náttúr
an vildi leggja orð í belg við
þá sögulegu athöfn sem fór
fram á Betel Home Founda-
tion þann dag.
Þar var opnuð ný bygging
ætluð nýrri deild. Nefnist
deild þessi Personal Care
Unit, og mun helgast þeim
íbúum heimilisins er þarfn-
ast nákvæma aðhlynningu
vegna vanheilsu, aldurs eða
annara áfalla. Þar eru rúm og
allar aðstæður til að ammast
60 mamns. Kostnaður við að
koma upp þessari álmu heim-
ilisins og gera hana svo úr
garði sem krafist er af slíkri
stofnun nam $375,000. Legg-
ur fylkisstjóm nokkurn skerf
til, en þó mum meiri hlutinn
safnast af gjöfum frá almenn-
ingi. Var Victor Jónasson
spurður í einrúmi hvemig
gengi með byggingarsjóðinn.
K v a ð hann stjórnamefnd
heimilisins í þann veg að
hefja fjársöfnim því enn væri
sjóðurinn $100,000 frá settu
takmarki. Mr. Jónasson hefir
með höndum rekstur (admin-
istration) Betel stofnamanna.
Þeim málum var þó ekki
hreift við þetta hátíðlega
tækifæri. Heimilisfólk og
fjöldi aðkomamdi gesta frá
Selkirk, Winnipeg, Gimli og
jáfnvel Pine Falls, sat í hin-
um huggulega samkomusal
Betel, í Selkirk, og hlýddi á
hvem merkismanninn taka
við orðinu af öðrum. Kynnti
Victor Jónasson þá alla og
stjómaði athöfninni. Svo fá-
orðir og kjamyrtir voru þess-
ir menn að allir sjö (að fund-
arstjóra meðtöldum) vom
búnir að segja sitt innan
klukkUstundar, og var þá sezt
að kaffi, kræsingum og sam-
ræðum.
Þrír prestar tóku þátt í at
höfninni. Síra J. V. Arvidson,
sem þjónar Fyrstu Lútersku
kirkju í Winnipeg flutti bæn.
Síra M. Kornfeld, Church of
the Good Shepherd, Selkirk,
og síra D. Berheim, Evengeli-
cal Lutheran Church, Selkirk,
lásu ritningar greinar.
Howard Paulley, héraðs-
málaráðherra Manitoba fylkis
og þingmaður Selkirk kjör
dæmis, t a 1 a ð i fyrir hönd
heilsumálaráðherrans, Rene
Toupin, sem ekki gat verið
viðstaddur. Þá kom einnig
fram Mr. W. F. Noyes. Hefir
hann með höndum þau mál
er s n e r t a heimilisstofnanir
fyrir aldrað fólk í fylkinu.
Dr. George Johnson, sem
um árabil sat í fylkisstjórn,
fyrst sem heilsumálaráðherra
og síðar sem menntamálaráð-
herra, kom víða við sögu
Betel stofnanna á fáum mín-
útum. Hafði hann sjálfur ver-
ið mjög nákominn heimilinu
á Gimli þau ár er hann var
þjónandi læknir þar og einn-
ig í stjórnarnefnd heimilisins.
Victor Jónasson minntist á
fyrsta íslenzka elliheimilið í
Winnipeg er stofnað var af
íslenzkum konum fyrir sextíu
árum. Manna s e m veittu
stofnuninni forstöðu var getið
— þeirra Dr B. J. Brandson
og konu hans sem tók við er
hann féll frá. Síra Sigurður
Ölafson tók við af Mrs. Brand-
son. Þá tóku við Dr. P. H. T.
Fjölmenn
Framhald af bls. 1.
lagsins. Undirbúning matar
og framreiðslu stundaði ung-
frú frá íslandi, Laufey Sig
urðardóttir, sem s t j ó r n a r
stærðar restaurant í Minne-
apolis, og veitti nokkur ár for-
stöðu matsölustaðar Mjólkur-
bússins í Reykjavík. Nokkuð
margir gestir komu úr Islend-
ingabyggðinni og nálægt Min-
neota, meir en 160 mílur frá
Minneapolis, og aðrir komu
víðsvegar að. Lækna‘-„kólón£-
ann“ í Rochester átti góða
erindreka, ásamt frúm, þar
sem fimm ungir íslenzkir
lækmar hafa til skamms tíma
verið þar við framhaldsnám
á Mayo stofnunum. Þar voru
Ifka læknar og námsmenn frá
Islandi sem hafa verið um
mismunandi tímabil í Minne-
apolis og St. Paul. Lengst að
komin var frú Hrund Skúla-
son frá Winnipeg, sem starfar
nú við bókasafn Manitoba Há-
skólans hjá Haraldi Bessasyni
prófessor. „Nýkominn á þing“
voru séra Emil Guðmundsson
og frú, flutt fyrir skömmu til
Minneapolis frá Des Moines,
Iowa, þar sem hann hefur ver-
ið „deildarstjóri“ um stórt
svæði hjá Unitarakirkjunni.
Mun starfssvið hans víkka nú
við komuna til Minneapolis,
og er reiknað með að hann
haldi nánu sambandi héðan
af við söfnuði kirkjufélags
síns í Kanada l'íka. Stund-
aði hann guðfræðinám við
Háskóla íslands á stríðsárun-
um.
Ágæt kvikmynd frá Islandi
var sýnd. Ræða Páls Svein-
bjamar Johnson, ræðismanns
íslandis í Chicago, Var nærri
Thorlakson, Grettir Eggert-
son og W. K. Johannson.
Dr. George Johnson lét þess
getið að á síðastliðnum tíu
árum hafi verið komið upp
heimkynnum fyrir 7600 aldr-
aðar manneskjur fyrir styrk
fylkisstjómar og almennings.
Þar af munu 174 teljast til
heimilis á Betel stofnunum í
Selkirk og Gimli. — C. G.
samkoma
einsdæmi á samsætum Vestur
íslendipga um mörg undan-
farin ár. Hann minntist »sjálf-
sagt „gamla landsims góðra
erfða“. Hann benti á sögulega
þýðingu dagsins sjálfs — 5.
júní, Grundlovsdag Dana, af-
mæli stjórnarskrár Danmerk-
ur frá árinu 1849. Hamn sagði
að, þegar öllu væri á botninn
hvolft, þá hefðu Danir varla
verið verri við íslendinga um
aldir fram en þeir voru við
heimaborgara áður en sú
stjórnarskrá varð til.
Þá kom hjá ræðumanhin-
um snilldarleg og greinilega
rökstudd frásögn um ísland
eins og það er í dag. Hann
kom með ógrynni af tölum
og stiaðhæfingum um aluminí-
um ver'ksmiðjuna í Straums
vík, um Búrfells rafvirkjun-
ina, um Kýsilgúr verksmiðj-
una við Mývatn, og jafnvel
um umrædda möguleika á
lokaþætti olíuframleiðslu —
“petroleum products refin-
ery” — með notkun jarðhit-
ans og rafmagnsaflsins.
Bæði Flugfélagi íslands og
ekki minnst Loftleiða voru
gerð góð skil, og hin þýðing-
airmikla útþennsla Loftleiða
var talin stór þáttur í lands-
kynningu um ísland og í
aukningu túristaferða þangað.
Atvilnnuvegir íslands frá
fornu fari — sjávarútvegur-
inn og sauðfjárræktin — voru
raktir í stórum dráttum, en
þarfir nútímans og framtíðar
fengi megin áherzluna. Hann
spáði góðu um aðild íslands
að E F T A-samtökunum, og
minnti Vestur íslending'a á
það að ísland sé nútíma land
á framfara vegi, ekki baira
„vörugeymsla sagna og bók-
mennta.“
Valdimar Bjömsson stjóm-
aði skemmtiskránni og þakk-
aði, fyrir hönd áheyrenda,
fróðlega og tímabæra ræðu.
Frú Áslaug, kona konsúlsins,
fer ásaimt börnum til íslands
í þessari viku, í heimsókn, en
maður hennar mun skreppa
þangað annan júlí. — V. B.
mn ms
Fyrir erindi
og skemmtun
Þið getið lært að fljúga,
til þæginda og ánægju, hjá .
L. F. HOFFMAN, CHICF FLYINO INSTBUCTOH
W. rCLLER, CLUB HOUBC MANAQER
WINNIPEQ INTEPNATIONAL AIRPORT TELEPHONl
WINNIPEG, MAN'. 774-5536
MEMBER RQYAL CANAOIA«J FLYINO CLUBB ASSOCIATION