Lögberg-Heimskringla - 10.09.1970, Blaðsíða 1

TH JODM I NJA!
CLYKJAV I K t
I C E L A N D •
vf N I
^etmöfertngla
Síofnað 14. jan. 1888
Sloínað 9. sept. 1886
84. ÁRGANGUR
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 10. SEPTEMBER 1970
NÚMER 32
URÐU „VEÐURFÖST" í FÆREYJUM.
EN ERU NÚ Á LEIÐ TIL SÓLRÍKARI LANDA
Prófessor Hans Bekker-Ni-
elsen, frá Óðinsvéum í Dan-
piörku og fjölskylda hans áttu
klukkustundar v i ð d v ö 1 í
Winnipeg s. 1. fimmtudags-
kvöld, en þau voru á leið vest-
ur með járnbrautarlest, en
prófessor Bekker-Nielsen hef-
ur þegið boð Washington há-
skólans í Seattle um að gegna
gistiprófessorsembættið v i ð
norrænudeild háskólans á ári
komandi. M e ð a 1 kennslu-
greina prófessorsins verður
íslenzkan bæði forn og ný.
Fréttamaður Lögbergs-Heims-
kringlu lagði leið sína niður
á járnbrautarstöð til viðtals
við prófessorshjónin og börn
þeirra. Lá vel á fjölskyldunni.
Hafði leiðin um Atlantshaf
legið um Færeyjar og ísland,
og bar þar helzt við, að rok
gerði í Færeyjum þannig að
loftför lágu bundin við festar,
og varð prófessorsfjölskyldan
veðurföst ..(Færeyingar nota
J^etta ágæta orð) þar um hríð.
Heyskapur mun hafa geng-
ið eftir vonum bæði í Dan-
mörku og á íslandi, en í Fær-
eyjum fauk víst eitthvað af
heyi bænda út í óslægjuna.
Norrænu andi í Seattle á
nú fyrir sér að eflast við til-
komu frú Elsu, prófessors
Hans Bekker-Nielsens og
barna þeirra.
Þau hjónin voru hér vestra
fyrir fjórum árum, en gengdi
þá próf. Bekker-Nielsen gisti-
prófessorsstöðu við Toronto-
háskólann. Sú dvöl þeirra í
Vesturheimi leiddi til þess, að
nú eru þau aufúsugestir á
þeim slóðum.
Vænt.anlega gefst prófess-
ornum og fjölskyldu hans
nokkurt tóm til að ræða við
íslendinga í Seattle, og fer vel
á því. —
Káinn var „karakter"
Hann var beztur hálfur
Viðtal við Vicior og Aldísi Sturlaugsson frá Norður-Dakota
Victor Sturlaugsson og Ald-
ís kona hans eru komin í
fyrsta skipti til íslands, en
þau eru svokallaðir Vestur-
íslendingar frá Norður-Da-
kota. Victor segist aldrei hafa
haft tíma til að koma hingað
að sumrinu, því þá var mest
að gera hjá honum, þar til
hann settist í helgan stein.
Hann stjórnaði í 44 ár til-
raunabúi Bandaríkjastjórnar
í Langdon í Norður-Dakota,
þar sem stundaðar voru til-
raunir með korn, gras, kart-
öflur, tré og fleira þess hátt-
£r, og fyrir ræktunarmenn er
sumarið auðvitað mesti anna-
tíminn.
• Bæði eru hjónin fædd í
Bandaríkjunum, en foreldrar
þeirra fluttu þangað frá ís-
landi. Við biðjum þau um að
gera grein fyrir ættum sínum,
því Islendingar vilji gjarnan
vita hverra manna viðmæl-
endur þeirra séu.
— Móðir mín var frá
Hrafnsstöðum í Víðidal í
Húnavatnssýslu og hé't Sig-
ríður Bjarnadóttir, segir Ald-
ís. En faðir minn var Guð-
mundur Jónsson, fæddur á
Elliðavatni. Pabbi var ekkju-
maður, þegar hann fluttist
vestur. Hann átti tvö börn af
fyrra hjónabandi, Jón og
Stefaníu. Og þannig er ég
hálfsystir Stefaníu Guð-
mundsdóttur, leikkonu, sem
ég er mjög hreykin af. Pabbi
gat ekki tekið nema annað
barnið með sér fyrst og Jón
fór með honum. Hann langaði
til að fá stúlkuna síðar, en
fólkið sem hún var hjá, vildi
auðvitað hafa hana áfram.
Móður minni kynntist hann
svo í Ameríku.
— Hittirðu nokkurn tíma
Stefaníu, systur þína?
— Ójá, hún kom vestur árið
1922 og þrjú elztu börn henn-
ar með henni, Þau 'Óskar,
Emelía og Anna Borg. Þau
stofnuðu leikfélag í Winnipeg
og fóru um Íslendingabyggð-
ir. Ég held að Ragnar Kvaran
hafi staðið fyrir stofnun leik-
flökksins. Ég var þá 19 ára
gömul og þá sá ég þau. Pabbi
var þá á lífi og þau komu til
okkar.
— Og ég dansaði við Emelíu
og Önnu, segir Victor. Ég hefi
verið 18 ára gamall og ótrú-
lofaður. Ég var að elta kon-
Framhald á bls. 2.
Fréttir frá íslandi
ÞINGEYINGAR HALDA
UPP Á 11 ALDA AFMÆLI
ÍSLANDSBYGGÐAR
Þingeýingar ætla að halda
upp á 11 alda afmæli Islands-
byggðar um næstu helgi, og
er það hvorki meira né minna
en fjórum árum á undan öðr-
um íslendingum. Raunar er
það 11 alda býggð í Þingeyj-
arsýslu, sem um ræðir, því
Garðar Svavarsson kvað hafa
komið til Húsavíkur, áður en
Ingólfur Arnarson settist að í
Reykjavík.
Hátíðin hefst á föstudags-
kvöldið með dansleik í Félags-
heimilinu, en hátíðin verður
sett á laugardaginn á útisam-
komu. Þar verður Garðars
Svavarssonar minnzt í ræðu
bæjarstjóra, Björns Friðfinns-
sonar. K a r 1 Kristjánsson,
fyrrverandi alþingismaður
flytur þætti úr sögu Húsavík-!
ur og síðan verða skemmtiatr-1
iði. Síðari hluta laugardags- j
ins verða sýndar íþróttir og
keppt í ýmsum greinum. Um
kvöldið er kvöldvaka, þar
sem flutt verður ýmislegt
þjóðlegt efni og að lokum
verður dansað.
Sunnudagurinn hefst með
guðsþjónustu kl. 10.30 og eftir
hádegið verða íþróttir og tón-
list á dagskránni og um kvöld-
ið kvöldvaka og dans. Bæði
kvöldin verða flugeldsýningar
á miðnætti.
Þingeyskir málarar opna
málverkasýningu í Barnaskól-
anum á Húsavík á fimmtu-
daginn og verður hún opin að
minnsta kosti hátíðardagana.
Tíminn 16. ágúst.
Wilson Among Elite
In the fourth of the Sum-
mer School Concerts, the Uni-
versity School of Music pre-
sented Eric Wilson, cellist,
with Thelma Wilson, pianist
in recital on Wednesday after-
noon in the Eva Clare Hall.
Winnipeg has produced a
number of fine cellists over
the years. Among the illus-
trious names we find Zara
Nelsova and Lorne Munroe.
To that elite, we must add
the name Eric Wilson. Young
Mr. Wilson is rapidly assum-
ing the stature of a first rate
artist, and his extraordinary
talent was well displayed on
Wednesday.
From that opening pendu-
lous figure of the Valentini
Sonata in E, we sensed this
as a rare occasion, and we
never had reason to lose that
feeling. Mr. Wilson is blessed
with a prodigious technique,
and everything he does is
supremely secure.
He has a sense of style
which enabled him to differ-
entiate the classical discipline
of the Valentini Sonata from
the virtuosic freedom of the
Kodaly Sonata for solo cello.
The lovely shaping of the
Largo from the early sonata,
was a measure of this young
man’s musicality.
The Kodaly Sonata is one
of those rare works involving
scordatura. It is a work of
great ingenuity and much
passion. The Magyar influ-
ence is most definite, and it
is a supreme test of the play-
er’s technique.
Frönsk kona féll niður í
jökulsprungu uppi undir tindi
Snæfellsjökuls í gær. Stöðv-
aðist konan í sprungunni,
rúmum 20 metrum frá brún
hennar, en sprungan er miklu
dýpri. Vildi konunni til lífs
að hún stöðvaðist á ísbungu
niðri í sprungunni, sem er ekk
breiðari en svo að stökkva
mátti yfir hans efst uppi. Með
konunni á jöklinum var eigin-
maður hennar og sonur, um
16 ára gamall. Hjónin eru
bæði á fimmtugsaldri.
Eru þau frá París og bera
ættarnafnið Van Cleef. Þau
höfðu hvorki með sér band á
jökulinn né ísaxir. Eiginmað-
ur konunnar, sem er hollenzk-
ur að þjóðerni, og starfar sem
verkfræðingur í París, varð
eftir á jöklinum, en sendi son-
inn til byggða eftir hjálp.
Dvaldist maðurinn á sprungu-
Framhald á bls. 2.
Whether in the impassioned
roulades of the first move-
ment, or the spiccato bowing
of the third movement, or the
pizzicato harmonics of the
adagio, which sounded like a
celestial harp, we had the
same security of style and
notation, as well as beauty of
tone and variety. It was in-
deed a transcendent perfor-
mance.
Framhald á bls. 2.
Bréf frá íslandi
í Bólslaðarhlíð 50.
30. ágúsl. 1970.
Kæra frú Ingibjörg.
Mínar beztu þakkir fyrir
bréfið þitt dagss. 21 ág. s.l.
Senn mun haustblærinn leika
um gróðurinn, og jafnvel má
sjá þess dæmi nú þegar.
Sumarið hefir í heild verið
ágætt, þó ef til vill hefði það
getað verið hlýrra.
Ég sakna þess að á þessu
sumri sem nú er að kveðja
hefir ekki komið neinn hóp-
ur frænda og vina úr Vestur-
vegi.
Það setur nefnilega sérstak-
an hátíðleika blæ yfir land-
ið, þegar Vestur-íslendingar
eru á ferð, því að fáir eru
þeir sem utan íslands búa
sem elska landið og þjóðina
jafn heitt.
En vonandi líða ekki mörg
ár, þar til hópar koma frá
ykkur.
Það væri engan veginn úr
vegi, ef þú frú Ingibjörg
myndii- benda lesendum blaðs
þíns á, þó enginn ráði náttúr-
lega sínum næturstað, að
hyggilegra sé þeim sem á-
huga hafa fyrir að heimsækja
landið 1974, á 1100 ára afmæli
byggðar íslands, að fara að
panta hótelpláss..
Engum væri ljúfara og
skyldara að greiða götu þeirra
en einmitt mér, og má fólk
bókstaflega skrifa til mín og
panta, síðan skal ég panta
fyrir það og senda því stað-
festingu.
Hér í nágrenni við heimili
mitt, eru tvö hótel alveg ljóm-
andi góð, og alveg ný, Hótel
Esja og Hótel Nes. Héðan fr^
skrifborði mínu út um glugg-
ann, er útsýni næsta skemmti-
legt.
Næst hér fyrir vestan er
Kennaraskóli X s 1 a n d s , ný
bygging en 62 ára gömul
stofnun, og þar hafa aðeins
þrír menn ráðið ríkjum, Séra
Magnús Helgason frá Birt-
ingaholti, Freysteinn Gunn-
arsson, guðfræðingur og orða-
bókahöfundur, og nú er það
Dr. Broddi Jóhannesson, upp-
eldisfræðingur sem er skóla-
stjórinn.
Framhald á bls. 3.