Lögberg-Heimskringla - 24.09.1970, Page 1
TH JODMINJASAFNI0.
REYKJAV|K,
I CELAND .
JLö gberg - Hetmökr tngla
Stoínað 14. jan. 1888 Stofnað 9. sept. 1886
84. ÁRGANGUR
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 24. SEPTEMBER 1970 a
MINNING:
Ragnheiður (Rónka) Magnússon
Fædd 5. febrúar 1878 — Dáin 29. júlí 1969
Ég minnist þess, vina, á vestrænni strönd
Þá vaxandi bölmagnið þrengdi
Hve mjúklega þú réttir mér hjálpandi hönd
Með hugdirfsku, er skuggana lengdi.
Miklir örðugleikar á Gimli
Ragnheiður Straumfjörð
Magnússon var fædd 5. febr-
úar 1879 í Höfn (Gull Harbor)
á norðaustur horni Mikleyjar
í Nýja íslandi. Foreldrar
hennar voru þau, Jóhann Elí-
asson Straumfjörð, nafnkunn-
ur landnemi, leiðtogi frum-
byggjanna í Nýja íslandi,
sveitarnefndarmaður Mikley-
inga og smáskammtalæknir,
og Kristbjörg Jónsdóttir, kona
hans, sem með alúð sinni,
dugnaði og gestrisni var Jó-
hanni samhent í öllu.
Þegar hús þeirra í Höfn
brann til kaldra kola, árið
1880, fluttist Ragnheiður með
foreldrum sínum til Engeyjar,
lítillar eyjar við norðvestur-
strönd Mikleyjar. Þar bjuggu
foreldrar hennar um tuttugu
ára skeið. Jóhann breytti
þessum litla skógarhólma í
akra og engi. Hann setti upp
vindmillu og malaði í henni
korn. Með eimvél sagaði hann
borðvið og eldivið. En árið
1902 flæddi vatnið yfir Engey.
Flutti Jóhann þá með fjöl-
skyldu sína 'til Grunnavatns-
byggðar (Shoal Lake).
Árið 1898 giftist Ragnheið-
ur Ágústi Magnússyni, og
voru þau gefin saman í Eng-
ey af séra Oddi V. Gíslasyni.
„Og var það“, sagði Ágúst
sjálfur, „byrjun á nýjum
framsóknarhvötum, og kær-
leiksríku lífi“.
Árið 1899 varð Ágúst vita-
vörður í Mikley og gengdi því
starfi í fimm ár. En árið 1904
fluttust þau Ránka og Ágúst,
með son sinn, sem þá var
fjögra ára gamall, til Grunna-
vatnsbyggðar (Shoal Lake).
Ágúst Magnússon 1944.
Tóku þau heimilisréttarland
og byrjuðu búskap þrjár míl-
ur fyrir sunnan bújörð Jó-
hanns. Fimm árum síðar tóku
þau við búi af Jóhanni, föður
Ragnheiðar og bjuggu í Norð-
urstjömu skólahéraði, þar til
1931 að þau fluttu nær Lund-
ar. Árið 1941 hættu þau bú-
skap að mestu leyti og settust
að í suðvestur hluta Lundar
þorps, og átti Ragnheiður þar
heima til dauðadags.
Þau hjónin eignuðust alls
fimm börn, tvær dætur sem
dóu báðar kornungar, og þrjá
syni sem allir eru á lífi. Syn-
ir þeirra eru: Agnar Rae,
kvæntur Guðlaugu Aðalheiði
‘Ólafson, J ó h a n n Magnús,
kvæntur Esther Prouten, og
Kristberg Margeir, kvæntist
Halldóru Vigfússon, en hún er
látin. Allir bræðurnir eru bú-
settir í Winnipeg. Auk þeirra
lifa Ragnheiði 8 barnabörn og
12 barna- bamaböm.
1914 dó Rósa systir Ágústar
frá þremur ungum dætrum
og tóku þau Ágúst og Ragn-
heiður þær til fósturs, því fað-
ir þeirra var dáinn. Eitt af
því marga sem Ragnheiður
gerði vel, var, að hún og
Ágúst ólu stúlkurnar upp og
fóru með þær eins og þær
væru þeirra eigin dætur. Enda
reyndust þær fósturforeldrum
sínum eins og beztu dætur.
Og Magný (Mia) var frænku
sinni stoð og styrkur um
langa ævi og annaðist hana af
alúð allt til síðustu stundar.
Einmitt þessi tryggð Miu var
eitt af því sem Ragnheiður
hefði viljað að ekki gleymdist.
Mia er enn á Lundar þar sem
hún hefur átt svo lengi heima.
Ágústa er gift Eddie Johnson
og á heima í Blaine, Washing-
ton, en Alla er látin (1957).
Ágúst Magnússon, eigin-
maður Ragnheiðar, var fyrsti
skrifari og féhirðir Coldwell
sveitar og hélt því starfi frá
1913 til 1938. Agúst og Ranka
áttu samleið frá 1898 til 1953.
Þau voru sæl og hamingju-
söm. Oft var samt við erfið-
leika að stríða. I dagbók sinni
minnist Ágúst þess hve pft,
og stundum lengi, Ragnheið-
ur hafi verið ein við búskap-
arbaslið þegar hann varð að
Framhald á bls. 2.
Þessi elzta byggð Islendinga
í Manitoba, sem þeir námu
árið 1875 fær nú hvern skell-
inn á eftir öðrum. íslending-
ar yfirbuguðu illa landnáms
örðugleika og Gimli bær varð
ein af miðstöðvum fiskiveið-
anna á Winnipegvatni; bær-
inn fór vaxandi með ári
hverju, ekki sízt eftir að
stjórnin í Ottawa stofnaði
flugstöð og flugskóla í útjaðri
bæjarins á stríðsárunum.
Fjöldi bæjarbúa fengu at-
vinnu í sambandi við flug-
stöðina, heimili voru byggð,
verzlanir reistar og fl. vegna
flugstöðvarinnar. Allt virtist
leika í lyndi á Gimli; bæjar-
búum voru gefnar ástæður til
Joe Phillipson, 54, who has
played a key role in the de-
partment of education’s pol-
icy of permitting only emer-
gency school construction, has
been named acting deputy
minister of education.
He succeeds Dr. Neil Perry,
who resigned to become an
assistant deputy minister
with the manpower depart-
ment in Ottawa.
Phillipson has been ' assis-
tant superintendent in charge
of administration and school
board relations.
The announcement today
by Education Minister Don-
ald Brothers described the
move as the first in a major
reorganization of the depart-
ment in the next few months.
Brothers also told a press
conference today that Perry
had made clear at a farewell
gathering last week that
“there was no conflict in the
department” leading to his re-
signation.
Brothers made the remark
in reply to a suggestion that
his department is known as
frustrating to work in because
of current right money poli-
cies and a heavy emphasis on
efficiency.
'NO SLOWDOWN'
“There has been no slow-
down in essential classroom
construction,” Brothers said,
adding that Phillipson is cur-
rently doing a study of emer-
gency classroom needs
throughout the province.
P h i 11 i p s o n said it isn’t
known how many shift classes
there will be this year in the
að ætla að flugstöðin yrðu
þarna framvegis.
Þetta hefir nú farið á annan
veg; Gimli hefir nú orðið að
þola hvert áfallið á eftir öðru.
Winnipegvatni var lokað í
fyrra vegna þess að kvikasilf-
ur fannst í fiskinum og fjöldi
fiskimanna m i s s t u atvinnu.
British Columbia Packers á
Gimli lokaði og 30 starfsmenn
þess misstu atvinnu, er regin-
áfallið var tilkynning stjórn-
arinnar í Ottawa 5. sept. þess
efnis að flugstöðin og flug-
skólinn á Gimli yrðu flutt frá
Gimli til Alberta að ári liðnu.
Ekki hafa Gimlungar tekið
þessu mótmælalaust, og verð-
ur skýrt frá því nánar í næsta
blaði.
province, but guessed there
would be fewer than the 102
classes last year.
But the contruction work
stoppage in the spring and
summer had slowed down a
few major projects and will
cause inconvenience for a
while in some areas, he said.
Brothers said it was no ac-
cident that a man who has
specialized in administration
and school board relations has
been named to the deputy’s
job.
“The volume of work is in
the public school system,”
Brothers said, adding that
about 5 per cent of depart-
ment spending was in public
schools.
Framhald á bls. 4.
Gunnar Thoroddsen
segir af sér í Hæstarétli
Doktor Gunnar Thoroddsen,
hæstaréttardómari, tjáði Mbl.
í gær, að hann hygðist segja
af sér embætti og taka þátt
í fyrirhuguðu prófkjöri Sjálf-
stæðismanna í Reykjavík
vegna næstu alþingiskosn-
inga. Hæstaréttardómarinn
hafði eftirfarandi að segja um
þessa ákvörðun:
„I skoðanakönnun Fulltrúa-
ráðsins hefur meirihluti full-
trúa óskað þess að ég gefi
kost á mér við prófkjör og
hef ég ákveðið að verða við
þeirri áskorun. Ég tel, að þátt-
taka í prófkjöri samrýmist
ekki stöðu hæstréttardómara
og mun því segja af mér em-
bætti áður en prófkjör hefst“.
Mgbl. 27. ágúst.
Phillipson Named Education Deputy
In British Columbia
NÚMER 34
DR. RICHARD BECK:
Lofsöngur
Hvert fræ, er vorið vekur
og vex sem fagurt blóm,
er lofsöngur til lífsins,
sem ljóðar þöglum róm,
í morguns geislaglóð,
sinn gleði-og þakkaróð.
Carol Olavia Sigurdson age
20, daughter of Mr. and Mrs.
Paul Sigurdson, 216 Paradise
Rd. N. Hamilton, Ont. form-
erly of Lundar, graduated as
a nurse from the North York
Branson Hospital, Toronto, on
Aug. 30, 1970. Upon gradua-
tion she received a one thou-
sand dollar Scholarship, for
good Scholastic achievement.
She will continue her studies
until she receives her Bach-
elor of Science degree in nurs-
ing.
Scholarship Award
G. A 1 b e r t Johannson of
Charleswood, who was bom
in Hecla, Manitoba, is one of
seven Manitobans who have
b e e n awarded scholarships,
totalling $4,500 by The Mani-
toba Teachers’ Society this
year. Mr. Johannson received
one of the three $500 scholar-
ships for undergraduate stu-
dies offered annually by the
teacher organization. Born in
Hecla, Mr. Johannson was
educated ip Winnipeg and
during the past eight years
taught in that city while
studying during the evenings-
and summers at the Univer-
sity of Manitoba. This fall he
will enrol in courses at the
University of Manitoba to ob-
tain B.A. and B.Ed. degrees.
Following his studies during
1970-71, Mr. Johannson hopes
to teach emotionally dis-
turbed children.