Lögberg-Heimskringla - 22.10.1970, Síða 1

T H JODM I N JAS Ai- N I 0 ,
ftEYKJAVIK»
ICE L ANO.
lö gber g - ® eimöfer tn gla
Sioínað 14. jan. 1888 Siofnað 9. sepi. 1886 ___
84. ÁRGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 22. OKTÓBER 1970_ð_ NÚMER 38
MINNING:
Hólmfríður Guðmundsson
Fimmtudaginn 17. september
s. 1. andaðist að Hrafnistu í
Reykjavík frú Hólmfríður
Guðmundsson, ekkja Björg-
vins Guðmundssonar tón-
skálds, eftir langvarandi van-
heilsu. Útförin fór fram 26.
september í Akureyrarkirkju.
Hún var fædd að Riverton
í Manitoba 22. maí 1897. Voru
foreldrar hennar hjónin Jón
Frímann Kristjánsson, sem
eitt sinn bjó að Ási í Keldu-
hverfi og kona hans Kristín
Jónsdóttir bónda að Laxárdal
í Þistilfirði Björnssonar, og
stóðu að þeim báðum hinir
gervilegustu ættstofnar í
Þingeyjarsýslu. Fluttust for-
eldrarnir vestur um haf árið
1889 með fjórum börnum og
settust að í svonefndri Fljóts-
byggð í Nýja íslandi, og þar
fæddust þeim enn börn. Var
Hólmfríður yngst þeirra. Þeg-
ar hún var rúmlega tveggja
ára andaðist móðir hennar og
tvístraðist þá heimilið, enda
var þá heilsa föður hennar
tekin að bila og andaðist hann
fáum árum síðar.
í veikindum móður hennar
var Fríða litla Frímann, eins
og hún var lengi kölluð
vestra, tekin til fósturs á
heimili Guttorms J. Gutt-
ormssonar skálds, en hann
mun þá hafa búið með stjúpu
sinni að Víðivöllum við Is-
lendingafljót, og tók hann svo
— Ég geri ráð fyrir, að
bókaútgáfan hjá mér verði á-
líka mikil og hún hefur verið
undanfarin ár, ef til vill
heldur meiri, þar sem bæk-
urnar verða töluvert stærri,
sagði Gunnar í Leiftri í við-
tali við blaðið í dag. En hjá
Leiftri koma út margar merk-
ar bækur í haust eftir íslenzka
höfunda. Guðrún frá Lundi er
ekki dauð úr öllum æðum enn
— ný bók eftir hana kemur
á markaðinn, sem ber heitið
„Utan frá sjó."
Af þeim bókum sem Leift-
ur kemur með á markaðinn
í haust má nefna:
Araiog eftir Bergsvein
Skúlason, sem er fyrir löngu
orðinn landskunnur fyrir rit
sín um Breiðafjörð. Þessi nýja
bók hans, fjallar fyrst og
fremst um fjölbreytilegt líf
eyjabóndans. Segir m. a. á
kápu bókarinnar: „Margt hef-
ur breytzt í Breiðarfjarðar-
eyjum á síðari árum. Sú saga
miklu ástfóstri við meyna að
aldrei fyrntist. En með því
að hann var þá enn ekki
kvæntur, var honum óhægra
um vik að annast smábörn,
og var því horfið að þvf ráði,
að hún færi til systur sinnar
Sigurlaugar, sem var 20 árum
eldri og þá nýlega gift í
Mikley Sigfúsi Sigurðssyni
frá Klömbrum Erlendssonar,
ágætum manni. Ólst hún upp
með þeim, og unitu þau henni
ekki minna en sínum eigin
börnum, sem öll voru frábær-
lega gott og gervilegt fólk.
Skömmu seinna fluttust þau
til Otto, Manitoba, og þar í
Grunnavatnsbyggðinni dvald-
ist hún fram undir tvítugs-
aldur í glaðværum hópi
er öllum kunn. Bergsveinn
hefur tekizt á hendur þarflegt
verk, þar sem hann gefur
raunsanna lýsingu á önnum
eyj amanna. Lesandinn rekst
á mörg rammíslenzk orð, sem
heyrast nú aðeins af vörum
e 1 d r i Breiðfirðinga, Margt
hlýtur að fara úr skorðum,
týnast og glatast, ef það er
hvergi skráð“. Teikningar og
myndir prýða bók þessa.
Vestur-Skaftfellingar 1753-
1966 nefnist r i t v e r k eftir
Björn Magnússon prófessor.
Þetta er fyrsta bindið af fjór-
um sem Björn semur. — í rit-
inu verða skráðir allir þeir,
konur og karlar, sem taldir
eru til Vestur-Skaftfellinga og
skráðir fundust í embættis-
bókum þeim, skjölum og bréf-
um, sem talin eru í skrá ó-
prentaðra heimilda.
Þá er Guðrún frá Lundi
eins og fyrr sagði með nýja
bók Uian frá sjó sem eflaust
á eftir að veita hinum fjöl-
mörgu aðdáendum þessarar
afkastamiklu skáldkonu
ánægjustundir.
Úr djúpi tímans nefnist bók
eftir Cæsar Mar. Segir höf-
undur frá ævintýrum sínum
er hann var í siglingum á
norsku skipi í heimsstyrjöld-
inni fyrri. Leið hant lá þá um
öll heimsins höf, frá Suður-
Ameríku n o r ð u r í íshaf.
Tveim af fjórum sk.pum, sem
hann var á, var sökkt og svo
til nakinn bjargaðist hann.
Guðmundur G u ð n i Guð-
mundsson ritar Sögu Fjalla-
Eyvindar. H e f u r höfundur
kynnt sér ævifeiii þeirra
Fjalla-Eyvindar og Höllu,
æskuár, uppeldi, dvalarstaði,
hrakningar þeirra um hálendi
íslands o. s. frv. Ljóst er, að
hér er um mjög forvitnilega
bók að ræða.
Þá kemur út fjórða bindið
af ÞaS er svo margi, en eins
og mörgum er kunnugt hefur
ritsafnið að geyma fyrir-
lestra Gretars Fells, sem hann
hefur flutt á ýmsum túnum.
Er þar að finna margt fróð-
legt og athyglisvert sem Gret-
ar hefur flutt.
Framhald á bls. 3.
THE TIMES GEFUR ÚT
8-10 SÍÐNA AUKABLAÐ
UM ÍSLAND 1. DESEMBER
Undanfarna daga hefur ver-
ið á Islandi fulltrúi frá brezka
stórblaðinu The Times í Lond-
on, þeirra erinda að undirbúa
sérstaka íslandsútgáfu í þessu
virta blaði.
Tíminn hafði tal af fulltrú-
anum, Keith Donaldson, og
sagði hann að ráðgert væri að
íslandsútgáfan kæmi út 1. des.
og þann dag yrðu 8-10 síður
helgaðar íslandi — auglýsing-
ar og efni. Donaldson sagði
að The Times gæfi öðru hvoru
út blöð, sem sérstaklega væru
helguð ákveðnum löndum, og
þannig hefði t. d. komið út
Finnlalndsblað The Times í
maí s. 1. Donaldson sagði að
bæði menn hér á íslandi og
svo blaðamenn The Times
myndu rita í blaðið um hin
margvíslegustu efni, sögu
landsins, atvinnuhætti, listir
og menningarlíf.
Upplag The Times er dag-
lega rúmlega 400.000 eintök og
er það selt í 130 löndum, og
lesið af flestum ef ekki öllum
áhrifamönnum heims. Má því
hiklaust telja það miklum
ávinning fyrir ísland að blað-
ið skuli helga landinu margar
síður sínar, og svo framarlega
að lesefnið gefi rétta mynd af
landi og þjóð.
Tíminn 4. sept.
Twilighf's
Weaving
Twilight is weaving
Dusky gray shadows,
Filmy as gossamer
Length upon length,
On her silent loom;
Weaving and weaving,
Till shadows like silken
Cobwebs are creeping,
And slipping and gliding
Over the grasses
And over the bushes
That glistened so green
In the noonday sun.
Down by the water
The shadows are dipping,
And bathing in blueness
And drinking of coolness.
The note of a vesper
Sparrow falls clear,
Like a flash in the grayness
Where twilight is weaving
And weaving her shadows,
Length upon length
n her silent loom.
Helen M. Lloyd.
Vísa
Svo hefur mér verið „for-
talið“, að á bæ einum í Norð-
urlandi hafi búið bræður
tveir, kvongaðir systrum.
þriðji bróðirinn var þar og á
heimili. Svo bar við að vor-
lagi eða snemma sumars, að
yngri systir húsfreyjanna
kom í heimsókn. Skömmu eft-
ir komu hennar varð hinum
þriðja þessi vísa á munni:
Vorsins gyðja, glöð og hlý,
gefur margt til kynna.
Nú er ég fús að feta í
fótspor bræðra minna.
Kirkju og grafreitum Mikleyjar
ráðstafað
s-tU úðu. hefir ukýrt frd hcr í biaðinu, b.cfir
Manitobastjórn tekið Mikley og fleiri eyjar þar umhverfis
fyrir skemmtistaði, til ánægju öllum Manitobabúum og eru
raargir Mikleyingar þegar fluttir þaðan og þeir, sem eftir
eru, munu flytja burt á næstu árum.
Mikleyingum var sérstaklega annt um, að fá tryggingu
fyrir því, að farið yrði vel með grafreitina tvo; annar er
norðan við kirkjuna en hinn suður á eynni.
Lúterski söfnuðurinn í Mikley tilheyrði fyrst íslenzka
luterska kirkjufélaginu og síðustu árin, Central Canada
Synod of the Lutheran Church of America. En síðan trúar-
bragðadeilum á landnámsárunum lauk, hefir Mikleyjar
kirkja verið öllum opin, án tillits til þeirra trúar, sem þeir
hafa aðhyllst, enda hefur fólk af öllum trúarflokkum styrkt
kirkjuna, við fjáröflun, söng og fl. — Mikleyingar voru eins
og ein stór fjölskylda.
En formlega var kirkjan eign lúterska safnaðarins, og
leituðu því formenn safnaðarins ráða til Rev. Robert Kirk-
wood, prests við Riverton-Hnausa kirkjuna, sem hafði mess-
að af og til í Mikleyjarkirkju. Árangurinn varð sá að
þennan sunnudag komu fimm prestar til að taka þátt í þess-
ari síðustu guðsþjónustu Mikleyinga 18. okt., þeir Dr. Otto
A. Olson, forseti Central Canada Synod, Rev. Don Berheim
frá Selkirk, Rev. Erwin Lange frá Arborg, Rev. Fullmer
frá Kenora, fyrrum prestur í norður byggðum Nýja íslands
og heimapresturinn Rev. Robert Kirkwood.
Á undan guðsþjónustunni var haldinn fundur í sam-
komuhúsinu og sat safnaðarnefndin við borð gegnt fundar-
gestum, en í henni eru Kris Johnson, forseti, Pall H. Palson,
Emily Williams, Ingibjörg Sigurgeirson og Lovísa Bell.
Setti nú forseti fundinn og sagði, að til hans hefði verið
boðað í þeim tilgangi að afhenda Central Canada Synod
eignarréttarbréfið yfir eignum safnaðarins. Bauð Kris John-
son forseta þess kirkjufélags að koma fram og taka við
skjalinu. Ávarpaði síðan Dr. Olson fundarmenn, og sagði
að kirkjufélaginu væri ljúft og skylt að gera þetta, því, að
þessu ári liðnu, myndi ekki verða söfnuður eða safnaðar-
nefnd á eyjunni og myndi því kirkjufélagið fylgjast með
því í framtíðinni hvort að óskum safnaðarins myndi fram-
fylgt og gæti kirkjufélagið ráðgast við og leiðbeint stjórnar-
nefnd Parks Branch í þessum efnum. —
Mikleyingar kröfðust ekki fjárgreiðslu fyrir kirkjuna
né landið, þar sem grafreitirnir eru, en fóru fram á, að vel
Fi'amhald á bls. 2.
Framhald á bls. 2.
Nýjar bækur á jólamarkaðinum