Lögberg-Heimskringla - 29.10.1970, Page 7

J
J
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 29. OKTÓBER 1970
7
Vísnaspjall Tímans
Hirðing fótanna
UNGT SKÁLD, Guðlaugur
Tnfggvi Karlson, hefur gauk-
að að mér nokkrum vísukorn-
um kveðnum í hefðbimdnum
íslenzkum stíl. Skáldið kynn-
ir sig sem eins konar sam-
nefnara ýmissa ólíkra eigin-
leika, sem rekja má til síns
upphafs víðs vegar um landið,
ætli það sé ekki íslendingseðl-
ið sem hann hefur í huga,
margþætt og af ýmsum toga
spunnið:
Ég rangæskur, borgfirzkur
Reykvíkingur er,
rétt sýslur Arnes og Dala
blítt hylli.
Snæfellskan styrk og tröll-
skap Strandanna ég ber,
Stóðhestssvip skagfirzkan
og húnvetnska snilli.
Skaftfellskri eldraun,
bjartri Eyjafjarðarsól
aldrei mínir afar
geta gleymt.
Sveit Sauðaness og Mývatns
geymir minna feðra ból,
mitt ísland, þig gjörvallt
hef ég heimt.
Brokkaðu mér og Boðnar
mjöð
beint að andskotanum.
Helvítin þá heykjast í löð.
Heill sé okkar vonum!
★
Að svo búnu vendum við
okkar kvæði í kross og fest-
um á blaðið vísu Jónasar
Hallgrímssonar um sumar-
hretið:
Nú er sumar í Köldukinn, —
kveð ég á millum vita.
Fyrr má nú vera, faðir minn,
en flugurnar springi af hita!
★
Jónas orti líka vísu, sem
ber yf irskriftina M o 11 a , en
hún er svona:
Veðrið er hvorki vont né gott,
varla kalt og ekki heitt.
Það er hvorki þurrt né vott,
það er svo sem ekki neitt.
Hér eru siglingavísur frá
ýmsum stöðum:
Hringameiðar herða bönd,
huglar freygðir gjörðin,
bráðum skeiðar ölduönd
yfir um Breiðafjörðinn.
★
Voð þó teygi veðrin hörð,
vona ég fleyið kafi
inn á Eyja- fagran fjörð
framan úr reginhafi.
★
Austankaldinn að oss bles,
upp skal faldinn draga;
veltir aldan vargi hlés,
við skulum halda á Skaga.
★
Kári stóð í falda flík
fast um slóðir keilu,
svo að óðum öldubrík
öslaði móð að Keflavík.
Og að lokum vísan um haf-
ið bláa, sem bíður okkar allra
um síðir, hvort sem við kunn-
um mikið eða lítið til sjó-
mennsku og skipstjórnar:
Förlast máttur fót og hönd,
fúinn þáttur bindur önd.
Við heiminn sátt ég held
frá strönd,
hafið blátt við sólar rönd.
Flestum konum er ljóst,
hve mikilvægt er að hirða
fæturna vel. Þeir þarfnast
sérstakrar umhirðu, og dag-
legt fótabað ætti að vera föst
regla.
Sund, fótaæfingar og göngu-
ferðir á góðum, lághæluðum
skóm, ættu konur að temja
sér. Það er undravert, hve
mikil áhrif það hefur á alla
líðan okkar og útlit að hafa
vel heilbrigðar fætur. Það er
nú sem betur fer komið úr
tízku að ganga í of litlum
skóm, enda eru konur hér
orðnar mun frjálslegri í
göngulagi en áður var. Gott
er að hafa fyrir reglu að eyða
5—10 mínútum á dag liggj-
andi á bakinu með hærra und-
ir fótunum.
Við megum ekki láta undir
höfuð leggjast að hirða um
fætur okkar, því að það kem-
ur fljótlega fram í skapinu,
ef illa er um þá hugsað. Ef
við erum þreyttar í fótunum,
ætti gott fótabað að styrkja
okkur og hressa. Farið í heitt
fótabað (gott er að setja salt
í það), í u. þ. b. 5 mín. Þurrk-
ið með frottéhandklæði, nudd-
ið alla harða húð af með fóta-
þjöl, af hælum og annars
staðar. Klippið neglur þvert
fyrir, ý t i ð naglaböndunum
inn, gott að nota til þess tré-
pinna með bómull á. Berið nú
gott fótakrem á fætuma, það
mýkir húðina, nuddið með
hringlaga hreyfingum, alltaf
upp á við, það eykur blóðrás-
ina. Gott er að nudda dálítið
upp eftir fætinum. Síðan setj-
um við talkúm á.
Við skulum muna, að ekki
má vanrækja fæturna, gæta
þess að nota þægilega skó,
muna að sund og fótaæfingar
og gönguferðir auka vellíðan
og við fáum hraustlegra og
fallegra útlit.
MgbL 27. ágúsl.
Ég kenndur er við Guð
þann, sem lýðum veitir
ljóð,
laugar sárin og öllum
gefur von.
Ég kominn er af Karli,
tryggur svanna, öli og óð,
ég heiti: Guðlaugur Tryggvi
Karlsson.
I heimslystarvísunum gömlu
var einatt getið kvenna og
hesta í upptalningu þess sem
eftirsóknarverðast var. Guð-
laugur Tryggvi er ekki óþess-
legur að hallast að hinu sama,
hvort tveggja verður honum
að yrkisefni. Fyrst skulum við
heyra vísurnar um ástina:
Dís mín björt, ég dái þig,
dásamleg ert þú.
Komdu blíð og kysstu mig,
kvenna drottning nú.
Mjúkur er vangi meyjar hýr,
mær, heit sólin ^kín.
Limdurinn hlýr
við lækinn býr,
ljúfast ástin mín.
Munaðar gyðja mærings efi,
mundu um eih'fð mig.
Þokkans unaðar þráar sefi,
þú veizt ég elska þig.
Svo er það reiðhesturinn. 1
heimslystarvísunum um reið-
skjótann þ ó 11 i skáldunum
naumast annað við hæfi en að
teygja vakran hest. Guðlaug-
ur Tryggvi velur sér hins veg-
ar brokkara í ferðalagið, enda
varla neitt hlemmiskeið fram
undan, það er sem sé í ekk-
ert minna ráðizt en aðför að
þeim í neðra, því verður að
bíða betri tíða að teygja vekr-
inginn:
Hestinn minn ég helztan tel
heims af þessa gæðum.
Til fylgdar hann ég
fyrstan vel
að fjandanum þótt við
væðum.
r ^
SNJOBILAR SKRAÐIR!
Frá 12. október, 1970 verSur hver sem ekur snjóbíl
í Manitoba að skrá þetta tæki sitt. Undanþegið er
það fólk, sem býr á sérstökum undanþágu svæðum,
sem skýrt er frá í löggjöfinni.
Undanþágusvæðin ná yfir landið norður af 53ju
breiddargráðu og svæðið norður af 51stu breiddar-
gráðu sem nær austur til Winnipegvatns og austur
takmarka Manitoba. Ef þú átt heima á þessu svæði
en aðeins tíu mílur frá bæ, byggð eða alfarabraut
verður þú að skrá þitt tæki.
Skrá má snjóbíla hjá Main Motor Vehicle Branch í
Winnipeg, eða hjá Branch offices í Brandon, Portage
la Prairie, Dauphin, Flin Flon og Thompson eða á
hinum 113 Motor Vehicle Agencies.
Eintak af “Snowmobile Handbook” sem útskýrir
reglumar og bendingar um öryggi, verða gefnar
hverjum, sem sækir um leyfi.

MANITOBA GOVERNMENT
DEPARTMENT OF TRANSPORTATION