Alþýðublaðið - 09.11.1960, Qupperneq 8

gifzt. stúlkur í borgunum
eru skiljanlega einnig óá-
nægðar með núverandi
skipan mála. Vegna þess
að unnusta þeirra reynist
ókleift að kvænast þeim,
leiðast þær út í langar trú-
lofanir, sem oft enda með
hrúgu af börnum en engum
eiginmanni. Þær kvarta og
yfir því, að brúðargreiðsl-
urnar geri það að verkum,
að eiginmenn telji konuna
sína réttmætu éign, og þar
af leiðandi sé þjóðfélagsleg
staða kvenfólks lægri en
karlmanna.
Foreldrar, einkum þeir,
sem lifa til sveita, styðja
hinn ævagamla sið af heil-
um hug, og sumt kvenfólk
segir að hann gefi sér gildi
í augum eiginmannsins. —
Þær segja það sanni, að
karlmaður hafi efni á að
njóta hins góða, sem lífið
hefur upp á að bjóða, og að
það kosti hann minna en
ÞESSI sterklegi
svertingi, sem nýlega
var kjörinn beztvaxni
svertingi Transvaals
vill verða nokkurs
konar svartur Tarzan,
sem bjargar þjóð
sinni frá hvítu mönn-
unum. Hann hefur
síðarí í bernsku verið
mikill aðdáandi Tarz-
ans, en aldrei fallið
að hann skuli vera
hafður hvítur í kvik-
myndum. Kvikmynda
félag eitt í Kairó er
nú að leita að svert-
ingja til að leika
Tarzan og ætlar þessi
•suður-afríski svert-
ingi áð saekja um
starfið. En þótt hann
fái það er fremur ó-
Iíklegt, að hanu kom-
ist nokkru sinni til
Egyptalauds,. — því
stjórn Suðúr-Afríku
vei|ir svertingjum
afar sjaldan utanfar-
arleyfi. Fyrir nokkru
átti hann tal við blaða
menrí, og er myndin
tekin, þegar hann er
að sýna einum þeirra
hæfileika sína.
VIÐ FYRSTU;
ekki tekið eftir :
stöku, þegar gen
göturnar í Hiros
virðist ganga si:
lega og eðlilega g
in leika 'sér á göt
urnar skunda til
og menn flýta s
frá vinhu. Miðl
sviþaður samsvai
arhlutum í öðrui
borgum,' aðeins e
rúst hefur verið
minningar. Það
aðalsýningarhús
ar, en var látið
breytt eins og þa
ir kjarnorkuspri
6. ágúst -1945.■ Nú
ur bærinn ; verig
upp nema þetta e
Mikill kos.tnaðarauki fyr
ir marga er, að margir Ní-
geríumenn. einkuin borgar
búar, skipta óft um brúði;
í sumum’ héruðum eru
stúlkur seldar í hjónaband
áður en -þsér’ hafa náð full-
um 1 þroská. /Gjald“' fyfir
þær er hátt, svó að mfeý--
dómur virðist vera mikils
métínn í Afríku.
í Austur-Nígeríu hefur
fylkisstjórnin ákveðið há-
marksvérð 300 kr. Er þáð
fimm mánaða laun vega-
vinnumanns, en lögin eru
lítt virt og flestir verða að
greiða meira. í gamla daga
var greitt fyrir brúði með
vörum ýmiskonar, dýrum,
klæðum o. fl. Átti það að
færa sönnur á, að brúðgum
'

HINN aldagamli brúða-
markaður í Nígeríu virðist
vera að segja sitt síðasta.
Þar hefur sú venjá, að brúð
gumar greiði tengdafeðrum
sínum fyrir tilvonandi eig-
inkonu, reynst furðu líf-
seigur. Er þetta þveröfugt
við sig þann, er lengi tíðk-
aðist í Evrópu, að foreldrar
brúðarinnar greiddu heima
mund með dætrum sínum.
vinnandi manns. Verðið er
mismunandi eftir héruð-
um. Oftast er farið eftir
venjum, sem tíðkast hafa
í hverju héraði, en stundum
er fjárhagur væntanlegs
tengdasonar tekinn með í
reikninginn. í héraði einu
í Austur-Nígeríu er ófag-
lærðum verkamanni, sem
vinnur fyrir sem svarar
1000 ísl. kr. á mánuði, gert
að greiða 8 þús kr. fyrir
brúði, 4 þús. kr. í viðbót,
ef hann flytur burt með
henni, og enn aðrar 4 þús-
undir við fæðingu fyrsta
barns. í Vestur- og Norður-
fengið ókeypis. En nú virð-
ist mikill ágreiningur hafa
risið upp um vizku og
gagnsemi þess að verzla
með brúði.
Harðasta andspyrnan
■kemur frá ungu mönnunum
í borgum og bæjum, en þeir
eru orðnir það lausir úr
viðjum agans, sem ríkt hef
ur í ættbálkum þeirra til
þessa, að geta sagt það sem
þeim býr í brjósti. Þeir
berjast af oddi og egg gegn
hinu ríkjandi ástandi, sem
hefur það í för með sér, að
þeir verða að spara fé í
heilt ár áður en þeir geta
inn gæti séð um fyrir konu
sinni.
Einn verjandi núríkjandi
kerfis segir í tímaritinu
,,Afriea“, að ef brúðar-
gjald væri afnumið mundu
foreldrar ekki telja það
borga sig að senda dætur
sínar í skóla, því að tjónið
af missi þeirra frá búskapn-
um yrði ekki bætt af biðl-
um þeirra.
IGlaðhlakltaleg svert-
ingýastúlka. — Hvað
skyldi hún hafa kost-
áð þessi.
Nígeríu mun verðið þó vera
eitthvað lægra.
Fyrir stúlku með gagn-
fræðaskólamenntun ber að
greiða helmingi meira en
fyrir stúlku, sem aðeins
hefur notið barnaskóla-
menntunar. Öfrjósemi get-
ur varðað hjónaskilnaði.
Ymislegt hefur verið
reynt til að stemma stigu
fyrir þessi „v.iðskipti“, en
lítið þýtt. Halda hinir inn-
fæddu því fram, að karl-
maðurinn meti konu, sem
hann hefur orðið að nurla
saman fyrir og kaupa, meir
en konu, sem hann hefði

En siður þessi er að
verða æ óvinsælli þar í
landi vegna hins óhóflega
háa verðs, sem krafizt er
•— stundum heilla árstekna
g 9. nóv. 1960 — Alþýðublaðið