Alþýðublaðið - 13.04.1961, Blaðsíða 4

Guðni Guðmundsson:
NÚ ERU hafin í Jerúsalein
réttarhöldin yfir þýzka nazist
anum Adolf Eichmann, mann
inum, sem Adolf Hitler fol
framkvæmd hinnar „endanlegu
lausnar GyðingavandamáLs
ins". Réttarhöld þessi eru í
raun og veru einhver auðskild
ustu réttarhöld í heimssögunni.
,.Hin endanlega lausn“ hafði í
för með sér einhver viðurstyggi
legustu íjölda.morð, s.em um
getur, fjöldamorð, sem voru
skipulögð út í yztu æsar, og
maðurinn. sem skipulagði þau
— var enginn annar en Eich
mann. Gyðingar hlútu því óhjá
kvæmilegá að beina að'því öll
um kröftum s'num til að reyna
að fínna þennan höfuðbcðul,
svo ljcsar, sem endurminning
arnar um hryðjuverk hans
þtutu að vera í hugum þeirra
fjltölulega fáu, sem lifðu þau
pf. Þegar þeir höfðu fun'dið
hann lifandi undir dulhefn- í
Argentínu, hlutu þeir því að
draga har.n fyrir lög og dcm.
arna kemur hins vegar frarn
atriði. sem í sjálfu sér er ólög
legt Gvðingar rændu nefnilega
Eichmann frá Arger.tínu, þar
s?m hann bjó með fjöl.skyidu
sinni. Svo koma hin pölitisku
og siðferðilegu atrið; þessa
má!s Um þau er erfiðara að
s°gja á þessu stigi mólsins. —
Hver verða áhrifin innan ísrael
sjálfs. þar sem yr.gri kynslóðin
virðist hafa fullan .hug á að
láta Jiðið v°ra liðið og er tekin
að líta á ísraelsþjóð sem sér
staka þjóð, meira og mi.nna árt
t:!lits til skyldl-eikans við alla
þá Gyðinga, sem lifa utan lands
ins Og hver verða áhrifin á
samskipd fsraelsmanr.a við aðr
ar þjpðir?
að er engin ástæða ' I að
efast um. að réttarliöldin fari
f’am af fullkomnum heiðor
i^ika. enda mun dóhisva’tí.ið í
ísrael hefa á sér hið ágætrsLa
orð Ög það má seg.ia. að öil
sú óhemju vinna, sem lögð hef
ur verið í að rannsaka má!
bessa elna mares. sé í hirain
hrópandi andstöðu við þá siátr
un saklauss fólks, sem hann er
sakaður um.
j^í'sökun ísraelsmanna fyrir
'því að ræna Eichmann á sínum
tíma, liggur í ..siðferðilegum
krafti, sem nær út fyrir allt“,
eins og Ben Gurion sagði i bréfi
sínu til Frondizi, forseta Argen
tínu, og hann hélt ófram: ,,Það
er ekki hægt að taka á þessum
málum með formlegum tökum
einum". Og það er á slíku sam
blandi af lögum og siðferðileg
um meginreglum, sem máls
sóknin á hendur Eichmar.n
byggist nú.
IML'ssóknin byggist á lögum,
sem ísraelsmenn samþykktu
árið 1950 um sakargiftir um
giæpi gegn , G.vðingum, glæpi
gegn mannkynjnu og aðild að
samtökum, sem Nurnberg dóm
stóllinn skilgreindi sem glæp
samleg. Þetta þýðir, að ísraels
rnenn hafa á þessu sviði víkkað
út löggjöf sína meira en senni
lega nokkur önnur þjóð, svo að
hún r.ær til glæpa, sem framdir
voru utan landamæra ríkisins
af mönnum, sem ekki voru
þegnar ríkisins, enda ríkið
ekki. í 11, þegar glæpirnir voru.
framdir Þetta byggist á því,
að í iok strlðsins voru minni
háttar stríðsglæpamenn sendir
til að svara til saka hjá þeim
þjóðum, ,,sem þeir hafa brotið
af sér gsgn“. Þetta þýðir því,
að ísraelsstjórn lítur á alla
Gyðinga á fyrri árum sem ísra
elsmenn, eða a. rn. k. sem haf
andi hugsanlega getað orðið
ísraelsmenn.
Hérna mætti gera smá útúr
dúr. því að óneitanlega snert
ir þeita allt viðliorf ísraels
stjórnar til Gyðinga almennt í
dag. Þetta viðhorf felst í sjálf-
stæðisyfirlýsingu ísraels og
lögunum um heimflutning Gyð
inga til landsins. En nú hefur
Ben Gurion nýlega lýst því
yfir, að þeir einir geti talist
Zionistar í dag, sem bú.i í ísra-
el, og hann hefur jafnvel geng
ið lengra, og sagt, að það sé
brot geen trúarbrögðum Gyð-
inga að búa utan ísraels Þessi
skoður, á augljóslega ekki upp
á pallborðið lijá t. d banda
r'skum Gyðingum. Nú er það
ljóst, að Gyðignar í ísrael eru
minnihiuti allra Gyðinga Það
fer því að gerast full þörf á
þvf, að ísraelsmenr. og Gyðing
sr airn'nnt farj að ákveða i
eilt sk;ptj fyrir öll, hvort ísra-
ei skulí halda áfram að vera
„fyrirhoitna landið", hvort það
á að vera ein.s konar úrvals
Gyðingalar.d eða hvort það á
að vera venjulegt rík; og þró-
Úr réttarsalnum.
ast eins og hvert annað riki, án
tillits til hins mikla meirihluta
Gyðinga, sem býr utan þess.
Kað er enginn efj á því, að
réttarhöldin yfir Eichmann
eiga eftir að hafa cijúp áhrif,
bæði á þetta viðhorf allt saman
og ekki síður innanlands í ísra
el Dómsmáiaráðherra ísraels
s?«ð.i nú fv>'ir heleina, að það
vil ji stjornarinnar að gera
p~^-r,p->n..rét.t.arhöldin ,,að
F5æparéttarhöidum. eíns og-
þau almennt gerast". En betta
vorður bara aldrei hægt. Eich-
ma.nn er vissuleea eneinn
veniulegur fanei. hann kom
ekki í hendnr réttvísinni á
veniulegan hátt. oe seeja má,
að hið endurreista ísrael sé enn
ekkj neitt ven.iulegt ríki.
Eichmann er orðinn tákn alls
hins illa, sem yfir Gyðinga hef
ur gengið. ekki aðeins ofsókna
nazista heldur einnig ofsókn-
anna (progroms), sem yfir þá
gengu, séstaklega í Austur Evr
ópu, um aldir Réttarhöldin yf
ir honum munu verða fræðandi
jafnframt því að vera réttlæt-
ismái Heimurinn verður minnt
ur á þær ægilegu ógnir, sem
yfir Gyðinga gengu á valda-
tíma nazista í Þýzkalandi, ógn-
ir, sem voru svo yfirþyrmandi,
að margir hafa viljað gleyma
þeim eða gera minna úr þeim,
en eíni standa tii Gg ungling-
arnir í ísrael, sem fæddir eru
þar og hafa allir sjálfir upplif
að þessar cgnir, munu nú fá
fulla fræðslu um þær Gamla
fólkið telur það saiuhjálparatr-
iði fyrir unglingana að muna,
hvað foreldrar þeirra og for-
feður urðu að þola. Að áliti
gamla fólksíns er nauðsynlegt
að þeir þekki staðreyndirnar
til að halda spennunni, sem
nauðsynleg er svo ungu ríki,
er þarfnast eldmöðs tii upp-
byggingar.
Ogerlegt er að segja fyrir um
það nú, hvort réttarhaldið yfir
Eichmann liafi þessi áhrif á
imgu kynslóðina í ísrael. Hún
hefur sýnt það upp á síðkastið,
að hún er albúin tii að líta á
ísrael sem venjulegt r;ki, en
ekki hið fyrirheitna land allra
Gyðinga, og er því fúsari en
eldri kynsióðin til að slíta
tengslin við .hið liðna. En á
næstu vikum munu koma fram
í réttarsalnum í Jerúsalem all-
ur sá ótti, ofsóknir og grimmd,
sem áttu sinn þátt í, að ísraels-
ríki hið nýja varð til.
Hvað svo sem lígur öllu þessu,
þá verður réttarhaldið tíma-
bær áminning um þær ógnir,
sem ómannúðlegt einræðj hlýt
ur að Jeiða yfir menn Og það
eru ekki Þjóðverjar einir, sem
hafa ástæðultil að óttast þessi
réttarhöid. Skyldleikinn við
hfnar æðisgengnu ofsóknir Stal
íns. sem Krústjov hefur svo vel
lýst, er augljós.
ER það ekki athyglis-
vert, að Þjóðviljinn minn-
rst yfirleitt ekki á lanahelg
ismálið meira. Það er cins
og ritstjórar blaðsins hafi
gefið út skipun um, að
þetta mál megi ekki nefna
i síðum blaðsins. Hvað
skyldi valda þessu?
• • •
TIL að beina athyglinni
frá bögninni um landhelg-
ismálið, hefur Þjóðviljinn
kallað til rithöfundaleppa
sína, þá sem biaðð getur á-
vallt fyrirskipað að skrifa
ef því sýnist svo. Þeir
hafa skrxfað mikið um
varnarmálin.
Kjarni þeirra mála er
þessi: Síðan Atlantshafs-
bandalagið var stofnað,
skömmu eftir kommúnista
byltinguna í Tékkóslóvak-
íu, hafa Sovétríkin ekki
aukið bein eða óbein yfir-
ráðasvæði í Evrópu itni
einu ferkílómetra. Þess
vegna er Sovétríkjunum
mikið áhugamái að br.ióta
þetta bandalag, og reyna
meðal annars að draga ís-
land út úr því. Þau moka
peningum í íslenzka komm
ún'sta til að lialda uppi á-
í'óðri sínum gegn her I
landi.
líöksemdin, sem öll þessi
barátta byggist á, er að
Sovétríkin muni gereyða
okkur öllum með kjam-
orkuspreng.jum, ef hér eri*
nokkrar landvarnir.
Sannleikurinn er sá, að
á Islandi er engin hernað-
araðstaða til árása. Hér eru
ekki kiarnorkuvonn, ekki
árásarflugvélar, ekki flug-
skeyti, ekki stöðvar kjarn
orkukafbáta eða annara
kafbáta. Yfirleitt ekkert,
sent er hernaðarlega þess
virði að kasta á það kjarn
orkusprengjum.
Þess vegna eru þessi ger
eyð'ngarrök kommúnista
hrein falsrök.
• • •
FRAMSÓKNARMENN
mótmæla því harðlega, að
s'amstarf þeirra við komm
únista sé nokkuð meira en
óhjákvæm5I°g samstaða,
þar sem báft:r flokkar eru
í stjói’narandstöðu. Það sé
því rógur að saka Fram-
sókn um kommúnistadek-
ur.
Þetta má revna á ýmsan
hátt. Eina lærdómsríkustu
prófraun má fá í kaupfélog
umtro, Þar hafa áhrif Fram
sóknarmana al!a tíð verið
ráðandi, cn annara floklca
menn hafa þó víða verift í
Framhald á 12. síðu.-
4 13. apríl 1561
Alþýðublaðið