Alþýðublaðið - 13.04.1961, Qupperneq 8
Sonia skíoam
SONJA HARALDSEN,
kaupmannsdóttirin frá
Osló, sem tilkynnt var að
binda yrði endi á vinfengi
man á ný
hennar og Haralds krón-
prins, hefur borizt enn eitt
umvöndunarbréfið frá
konungshöllinni brezku.
Þegar hún opnaði bréfið
steinleið yfir hana og lækn
ar tilkynntu, að sennilega
hefði stúlkukindin orðið
fyrir taugaáfalli.
Eins og skýrt hefur ver-
ÞEGAR Alexandros Ra-
kouiti fluttist burt frá bæn
um Florina í N-Grikklandi
árið 1936 til Astralíu bað
hann konu sína, Maríu að
vera eftir og sjá um móður
sína.
María féllst á þetta, þar
eð hún hélt að tengdamóðir
sín mundi deyja innan
tveggja eða þriggja ára. Þá
ætlaði hún sér að hafa
börnin sín þrjú með sér
til hins nýja heimilis Al-
exandrosar í Melbourne.
En gamla konan lét ekki
að sér hæða. Hún var alls
ekki á þeim buxunum að
fara að deyja. Hún andað-
ist ekki fyrr en í fyrra, ní-
ræð að aldri.
Fyrir skömmu lét María
verða af því, sem hún hét
manninum sínum fyrir 25
árum og fór til Astralíu.
Hún býr nú hjá manni sín-
um, sem er nú orðinn lið-
lega sextugur eins og hún.
María sagði áströlsku
blaðamönnunum, að þótt
þau hjónin hefðu ekki sézt
í heilan aldarfjórðung
hefði hún ekki yfir neinu
að kvarta. Hún sagði, að
þau hefðu verið hamingju-
samlega gift áður en Alex-
andros fór til Ástralíu og
að nú yrði framhald á
þessari hamingju.
Sonja Haraldsen
ið frá kynntust Sonja, sem
er 23 ára, ríkisarfanum
fyrir þrem árum. Fyrir
mánuði skýrði opnan frá
tilraunum þeim se.m gerðar
Gjöfum rigndi
ÞAÐ er eldgamall
siður í Persíu, að
Shahin taki á móti
gjöfum frá fólkinu í
dreifbýlinu um þetta
leyti árs. Fulltrúar
allra sveitafélaga og
hreppa landsins færa
honum að g.jöf ýmis
konar handaverk, sem
þykja einkennandi
fyri'r viðkomandi
byggðarlag. í ár stóð
Farah drottning við
hlið manns síns er
honum var fært dýr-
indis persneskt teppi
að gjöf.
*WVMWW*WmUWHWimwWMWU%WWUMMMW WWWVV**- ‘WWMWWWV
voru til að binda endi á
vinfengi þeirra.
REFSINGIN
Háttsettur maður innan
ensku hirðarinnar hefur nú
heimsótt ekkjuna, móður
Sonju og sagt henni, að
Sonja mætti helzt ekki
virða Harald prins viðlits
í framtíðinni -—■ hvað þá að
tala við hann. Það væri
henni fyrir beztu, sagði
þessi hirðmaður, að hún
nefndi ekki nafn prinsins
svo að aðrir heyrðu.
Þegar Sonju barst fregn
ir af þessu komst hún í
mikið uppnám og hentist
frá heimili sínu í úthverfi
Oslóar og hvarf eitthvað út
í buskann. Það sást ekki
meira af henni þann dag-
inn.
TAUGABILUÐ
Það næsta sem af henni
heyrðist var það, að hún
tók herbergi á leigu í
gistihúsi og faldist þar í
vikutíma. Hún neitaði að
tala við nokkra lifandi
sálu og var í ægilegu
taugauppnámi í þennan
vikutíma.
Að viku liðinni hélt
Sonja á ný ti] síns heima,
rólegri en áður, en niður-
dregin samt. — Þetta var
ógurlegt áfall, sagði hún.
— Mér er ekki vært leng
ur hérna í Osló, sagði
Sonja. Þegar þessi hirðmað
ur sagði mömmu að ég
mætti ekki sjá prinsinn
framar missti ég stjórn á
mér.
hefiir mæqt
um
Nú orðið þorir Sonja
ekki einu sinni að fara á
skíði ásamt fél. sínum
úr Hemming-skíðaklubbn-
um, sem veitir aðeins
,,heldra fólki“ inngöngu. —
Þarna í klúbbnum hitti
Sönja Harald prins oft áð
ur fyrr.
Það virðast því allar
líkur benda tiT þess nú, að
Ölafi kon. hafi nú loks
ins tekizt að koma í veg
fyrir þann möguleika að
sonur hans, sem nú stundar
nám við Oxford háskóla,
gangi að eiga stúlku af lágu
bergi brotnu. Hins vegar
segja nokkrir náungar, sem
eru prinsinum nákunnugir,
að hann hafi afsagt með
öllu að kvongast Soffíu
Grikklandsprinsessu, en
það mun faðir hans vilja
eindiegið.
VIÐ birtum hérna tvær
myndir, sem sýna tvö Hsta
verk eftir Wilhelm Beck-
mann, þýzkan Islending,
sem hefur vsrið búsettur
hér á íslandi síðan 1935. —
Hann er kunnur víða um
l3nd fyrir listaverk í kirkj
ur. Hingað kom hann sem
flóttamaður, en áður starf
aði hann í Þýzkalandi við
fr-^gan listaháskóla í Ham
borg.
Wilhelm er jafnaðarmað
ur faðir hans var borgar-
ráð^maður jafnaðarmanna
í Hamborg og bróðir hans,
Georg, er einn af þrem
borgarstjórum Dússel-
dorfs. Hann hefur tekið
miklu áetfóstri við Island
op1 héðan kveðst hann
aldrei fara. Eg er guði þakk
látnr fyrir að vera hér, seg
ir Wilhelm, hér er mitt
frón.
Beckmann flúði Þýzka-
land vegna ofsókna naz-
ista, enda var hann mikill
baráttumaður jafnaðar
manna áður en nazistar
náðu völdum 1933. Enga
var nazistum eins illa við
og jafnaðarmenn og sló oft
í brýnu með þeim í Ham
borg, þar sem Wilhelm var
áðu’- en hann kom hinvað
til lands. Til þess að hressa
g 13. apríl 1961 — AlþýSublaðið