Alþýðublaðið - 14.06.1961, Blaðsíða 4

5
•
V
í
»
f
i : SVO er að sjá af fréttum,
sem uppreisnin í Angola hafi
þ. styrkzt mjög í siðustu viku í
þann mund, er Öryggisráð Sam
4 éinuðu þjóðanna tók að ræða
. ástandið þar. Uppreisnarmenn
f rjúfa nú samgönguleiðir hvar
: sem færi gefst í norðurhéruð
unum, og uppreisnin virðist nú
ekki lengur eins fálmkennd og
hún var í fyrstu. Virðist sem
■ uppreisnarmenn leggi nú höf
tiðáherlzu á að tryggja þá að-
stöðu, sem þeir hafa náð með
fram landamærum Kongó.
Annað atriði, sem verulegu
máli skiptir, er tilkynning frá
Kongóstjórn nýlega, þar sem
;• stjórnin hvetur portúgölsku
!' stjórnina til að hætta að halda
Angola í viðjum nýlendustefnu
og telur, að eitt takmark skuli
| vera ríkjandi meðal uppreisn-
. armanna, þ. e. a. s. frelsun
lands þeirra. Þegar tekið er
tillit til þess, að lítill vafi virð-
istdeika á því, að uppreisninni
í Angola sé stjórnað yfir ianda-
mærin frá Kongó, virðist megH
slá því föstu, að kalla megi á-
standið í Angola nú mikiu frem
ur frelsisstríð en uppreisn. —
Stuðningur Kongómanm við
uppreisnarmenn í Angola kern
ur enn betur í ljós, þegar það er
haft í huga, að Kongóstjórn hef
ur rftað tveim samningum er
stjórn Belgíumanna í Kongó
hafði gert við hin portúgölsku
yfirvöld í Angola Annar þess-
ara samninga, sem undirritað
ur var 1951, gerði ráð fyrir
sameiginlegum vörnum ósa
Kongófljóts. Hinn samningur-
inn var gerður 1956 og kvað
á um leyfi herja þessara 2ja
Evrópuþjóða inn á landssvæði
hvorrar annarrar.
Uppreisnarmenn eru, eins og
fyrr getur, langsterkastir í
norðurhéruðum lan'dsins, á
svæðinu frá Sao Salvador til
árósanna, á svæðinu fyrir
norðan og norð-austan N’Gage
og í Cabinda „pokanum“, sem
er alveg aðskilinn frá Angola
sjáifu fyrir norðan fljótið. —
Hversu uppreisnarmö'mum
kemur til með að ganga þarna
áfram er augljóslega komið
undir því hvernig þeim gengur
að fá vopn og skotfæri Þeir
hafa þarna þá ákjósanlegu að-
stöðu, að eiga landamæri að
Kongó, svo að ekkert ætti að
vera til fyrirstöðu, ef Kongó-
stjórn heldur áfram að styðja
þá, og ef hún er þá aflögufær.
Svo er að sjá sem Portúgai-
ar séu albúnir undir langvar-
andi átök og hafi ekki í hvggju
að gera neinar tilslakanir í
Angola, hversu mjög sem al-
menningsálitið í heiminum
snýst gegn þeim og hversu
mjög sem þeir koma banda-
mönnum sí.num, t. d. í NATO, í
bobba. Erfiðleikar Portúgala
við að kveða niður uppreisn-
ina stafa ef til vill mest af þvf,
að þeir hafa aldrei haft eins
örugga fótfestu inni í landinu
og út við ströndina. ÍÞó að þeir
kæmu til landsins fyrir 500 ár-
um, eins og þeir taka gjar.nan
fram sjálfir, þá var það ekki
fyrr en á árunum 1860 til 1870,
að þeir fóru að gera alvarlegt
átak í að nýta landið upp af
ströndinni Það gekk engan
veginn harmkvælalaust fyrir
Portúgala að ná tökum á innri
hluta landsins og það er síður
en svo, að átökin nú séu hin
fyrstu, sem þeir hafa þurft að
fást við þar. Erfiðleikarnir við
að ná tökum á innlandinu juk-
ust einnig við það, að erfitt hef
Frh. á 14. síðu.

MYNDIN hér til hliðar er af hinum fræga skeið
velli Breta, þar sem konunglegir, eða öllu held
ur drottningarlegir fákar spretta úr spori. Bret
ar hafa mikið yndi af veðreiðum og óneitanlega
geta þær oft og tíðum verið spennandi. Myndin
hér að neðan sýnir eitt slíkt atvik. Hestamir
eru á beygjunni, sem sést á efri myndinni og sá
sem er fyrstur í mark við enda brautarinnar er
merktur 1 og síðan röðin eins og hún kom í
markið. Það athyglisverða er, að þama á mynd
inni er númer eitt næst síðast og alls ekki lík
legur til sigurs nema ef vera skyldi í kvikmynd.
• 1 f Va -p
14. júní 1961 — AlþýðublaðiS