Alþýðublaðið - 02.10.1962, Blaðsíða 12

VÉLSETJARI og prófarkalesari í Austur-
Þýzkalandi voru reknir úr vinnu og; fang'elsaðir
í síðustu viku . Ástæðan var: PRENTVILLA.
Prentvilian kom fyrir í tilvitnun á fyrstu síðu
blaðsins Ncue Zeit, þar sem vitnað var í komm-
únrstaleiðtogann Valter Ulbricht.
Ulbricht bcr liinn flókna titil: aðalritari með-
stjórnar liins kommúnistíska einingarflokks
Þýzkalands, sem vanalega er skammstaðar í
Þýzkalandi ZK í SED.
Það sem kom prófarkalesaranum og vélsetj-
aranum á bak við Iás og skrá, var skiptingin á
ZK til KZ.
Eins og hverjum einasta Þjóðverja er kunn-
ugt, er KZ skammstöfun fyrir „KONZENTRAT-
IONSLAGER”, sem þýðir fangabúðir — svo að
titill Ulhricht varð: Aðalritari fangabúða hins
kommúnístíska einingarflokks Þýzkalands.
HVIS OUVAi AIW 86V0GT5R SiH£ FORSEfJO£i-
SER SÁ 600T, HAR ÞER VIST iKKE VÆRETWVl,
OM, HVAt> KASSERNE IUOEHOIOT..., ,
06 OMLADES UNOER pKfALOENDE SKARP BEV06T-
me> i oen MAsme
EN W SENOINö AF6ÁR FRA OUVALS JUVELERFIRMA
Ný sending fer frá skartgripafyrirtæki Du- Og hún er sett í þessa flugvél undir ná- Ef Duval hefur alltaf svo sterkan vörð um
^als. kvæmu eftirliti. sendingar sínar, leikur ekki nokkur efi á því
hvað kassarnir innihalda, sem Eddie skal
fljúga með.
FYMR LITLA FOLKIÐ
Persneskt ævintýrí
Sohrab og Rustem
væri dóítir? Svo hann hratt frá Ser þessari hugsun
og fór frá Zabulistan til þess að hjálpa Kai-Kaus
kóngi.
Persar og Túranmenn fylktu liði. Þegar orustu-
lúðjarnir þögnuðu gekk Sohrab fram og bauð Kai-
Kaus kóngi til einvígis. Persakóngur varð lafhrædd
ur, því að hann hafði misst alla baráttuhæfni fyrir
löngu síðan.
Hann lét því fara með þessi skilaboð til tjalds
Eustems: „Rustem, Hetja heimsins. Komdu fljótt
og bjargaðu Persíu“.
Ruslem klæddist herklæðum og fór þegar í stað
til þess að taka áskorun Sohrabs. Þegar hann stóð
andspænis Sohrab, varð honum einkennilega inn-
anbrjósts, og honum varð aftur hugsað til þess, að
ef hann hefði átt son, þá hefði hann einmitt verið
eins og þessi ungi maður. Hann hvatti Sohrab til
að hætta við einvígið, en Sohrab svaraði: „Ég gefst
upp strax, ef að þú ert Rustem. Segðu mér, hvað þú
En Rustem vildi ekki segja Sohrab nafn sitt.
heitir“.
Hann sagði: „Ég er aðeins þjónn Rustems. Hetja
heimsins mundi aldrei leggja sig niður við að berj-
ast við drenghnokka eins og þig!“
Þegar Rustem sagði þetta, réðist Sohrab á hann
og bardagi hetjanna hófst. Bardaginn hélt áfram
allan daginn, en hvorugur náði yfirhöndinni. Spjót
þeirra brotnuðu, sverðin urðu skörðótt eins og sag-
ir og skildimir klofnuðu. Þeir börðust með trjábút
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
heyrði William Benn segja:
„Hvað ert þú að gera hér,
Charlie? Því gazt þú ekki
beðiö eftir mév? Þú hefur
annaðhvort hætt við allt eða
eyðilagt allt fyrir okkur“.
„Ég vann verkið einn“,
svaraði maðurinn, sem
nefndur var Charlie. Ég
varð að gera það. Og þó var
ég ekki einn. Ég hafði Sam
og Mát með mér.“
„Hvar eru þeir nú?“
„Dauðir!“ svaraði Charley.
Ricardo varð að heyra
meira. Hann fór út um glugg
ann sinn og skreið yfir á
svalaþakið og hélt sér fast í
þyrnistilk rósanna. Þyrn-
arnir ónáðuðu liann en ekk-
ert skipti máli nema sam-
ræður mannanna á svölun-
um undir höfði hans.
Við þessi orð virtist Willi
am Benn sleppa sér. Hann
gekk fram og aftur um sval
irnar.
„Ég Ieita um allan heim-
inn“, sagði hann, „til að
finna réttu mennina, ég
kenni þeim og eyði pening
um í að búa þá út. Og svo
nærð þú í þá og eyðileggur
þá. Ég þoli þetta ekki Char
lie“.
Reiði William Benns liafði
engin áhrif á manninn. Hann
yppti aðeins öxlum.
„Og hvað svo“, sagði
William Benn. „Drápust
þeir báðir?“
„Þeir drápust báðir“.
,,Og hvað kemurðu með?“
„Fimmtán þúsund“.
„Fimmtán þúsund. Þeir
voru hvor fyrir sig tíu þús-
unda virði“.
Ricardo hlustaði. Það leit
út fyrir að William Benn
mæti mannslíf í peningum.
Hvers virði skildi hann sjálf
ur vera?
„Tíu þúsund eru of mik-
ið“, sagði Charlie, „fyrir ná
unga undir þrítugu. Þú
veizt það Bilí. Reyndu ekki
að leika á mig“.
„Svo þii fékkst fimmtán
þúsund. Þó ekki í bankan-
um?“
„Jú“.
„Þú fékkst fimmtán þús-
und“, sagði William Benn og
reiddi höndina til höggs. ,Þú
hefðir getað náð í hálfa mill
jón þar“.
„Er ómögulegt að fá þig
til að hlusta á sannleikann?“
sagði Charlie.
„Ég skal hlusta á hinn
mikla Charlie Perkins“,
sagði William Benn hæðnis-
lega. ,-,Ég skal hlusta á all-
ar þínar hugsanir Carlie“.
„Við vorum búnir að múta
næturverðinum. Þú veizt
það“, sagði Charlie.
„Ég veit það því ég sá um
múturnar".
Ricardo fór að skiljast
sannleikurinn. Hinn örláti
mannvinur William Benn
12 2. október 1962 - AtÞÝÐUBLAOtÐ