Alþýðublaðið - 03.10.1962, Blaðsíða 8

V
1
Umboðsmenn Happ-
drættis Alþýðublaðs
ins á Suðurlandi:
Vestmannaeyjum:
Sigurbergur Hávaðason,
útvarpsvirki.
Hella, Rangárvöllum:
Svavar Kristinsson, verzl-
unarmaður c/o. Kaupfél.
Þór.
Selfoss:
Jóhann Alfreðsson, bif-
vélavirki.
Hveragerði:
Ragnar Guðjónsson, kaup-
maður.
Stokkseyri:
Helgi Sigurðsson, fiski-
matsmaður.
Eyrarbakki:
Vigfus Jónsson, oddviti.
Þorlákshöfn:
Magnús Bjamason, verk-
stjóri.
Grindavík:
Svavar Ámason, oddviti.
Sandgerði:
Ólafur Vilhjálmss, oddviti.
Gerðar, Gerðahreppi:
Guðlaugur Tómasson,
Símstjóri.
Keflavík:
Eiríkur Friðriksson, afgr.
maður, Hringbraut 82.
KeflavíkurflugvöIInr:
Helgi Sigvaldason.
Yeri-Njarðvík:
Helgi Helgason, Holtsg. 30
Brunnastaðir, Vatnsleysu-
strönd:
Símon Kristjánsson, út-
gerðarmaður.
Hafnarfirði:
Jón Egilsson, verzlunarstj.
c/o Verzl. Ásbúð h.f.
Höfn, Hornafirði:
Sig Insland, kaupm.
Kópavogur:
Ingólfur Gíslason, Auð-
brekku 25.
Jón Sigurðsson, kaupfé-
> félagsstjóri c/o Kaupfélag
Kjalnesþings.
Reykjavík:
Rafha h.f. Vesturveri.
Afgreiðsla HAB, Hverfis-
götu 4, sími 17468.
Dregið verður næst
7. október um Volks-
wagen-fólksbifreið
árgerð 1963, að verð-
mæti 120 þús. kr.
Aðeins 5000 númer.
Endurnýjun stendur
yfir.
Látið ekki HAB úr
hendi sleppa.
Slllpippi
iiiii
mmsmm
m m »
....
" v.

1
.
■
v/’/./v,;.: .'■
I;

■■.i: ■-. - i:
■

/.-,■■' : .. ■ .
•;••■.'• •/é/á
.

mmmm

HEILLAR
HAMMERFEST liggur á 71
gráðu norðlægrar breiddar og
einu sinni var bærinn miðstöð fyr-
ir veiðimenn Norður-íshafsins. í
þá daga settu íshafsgestirnir svip
sinn á bæinn og í höfninni yfir-
gnæfði lýsi- og tjörulykt allt ann-
að.
Með þennan bakgrunn skrifaði
Cornelius Moe, skólastjóri bæjar-
ins og „heimilisskáld'", þetta
skemmtilega kvæði um íshafsgest-
ina:
Við siglum til Pitsberg
við siglum hraðbyri
burt frá kátu stúlkunni.
Við komum aftur
við komum hraðbyri
með nóga peninga í buddunni.
Við skjótum sel
við skjótum vel
við skjótum
handa góðu stúlkunni.
Við siglum til Noregs.
Við siglum hraðbyri.
Við siglum til Pitsberg
við siglum hraðbyri
burt frá fláráðu stúlkunni
við drukkum brennivín
við drukkum fast
og áttum ekki neitt í buddunni.
I Þjófnaður
ársins
ÞJÓNAÐUR ÁRSINS: Banda
ríska golfsambandið segir, að
ill umgengni um golfveili fari
stöðugt vaxandi. Sambandið tel
ur þó, að sá, sem lengst hafi
gengið, sé maðurinn sem eina
nótt fyrir skömmu stal heilli
flöt af golfvelli, fór með hana
heim og lagði hana fyrir fram-
an húsið sitt.
iwwwwwwwwwwwwwwm
Fyrirmyndir að þessu kvæði
voru sjálfsagt karlamir, sem fóru
á veiðar frá Hammerfest og gátu
ekki talað hreina norsku og höfðu
slitið barnsskónum í Finnlandi.
Um aldamótin voru um 30 ís-
hafsskútur í Hammerfest, en nú
eru aðeins tvær, sem eru gerðar
út þaðan. Og Tromsp hefur nú að
ýmsu leyti tekið við þvl hlutverki
Hammerfest, að vera útgerðar-
höfn íshafsveiðanna.
— ★ —
Nú er aðeins fiskilykt í Ham-
merfest og bæjarbragurinn er að
öðm leyti breyttur. I>að er ekki
mikið eftir af gamla bænum, —
Skipin festust í ísnum; það mátti heita al-
gengt. — Og baráttan milli dýra og manna
var hörð og miskunnalaus.
segja gamllr borgarbúai', þegar
þeir hittast á bryggjunni, til að
rabba saman og skoða togarana,
sem koma inn í höfnina.
Hin sorglega kveðjuathcfn og
glaðværa móttaka vom áð-ir mik-
ilvægar athafnir, þegar íshafs-
skúturnar fóru til veiða og komu
heim aftur. Um aldaraðir sakna
íbúar Hammerfests sjálfsagt þessa
atriðis úr bæjarlífinu.
Eitt tækifæri fá þeir til að end-
urlifa slíkan atburð, þegar stærsta
íshafsskúta bæjarins „Veiding",
býst til ferðar og þá koma þeir
allir og þó helzt fyrrverandi veiði-
menn. Þeir eru nú karlar um
áttrætt.
Einn af þeim, sem stundum
reikar angurvær um höfnina og
minnist gömlu daganna, er hinn 87
ára Ólafur Alexandersen. Þessi
gamli íshafsskipstjóri er hress og
hreifur og hann slær ekid slöku
við gönguferðir sínar, en hann er
ekki sami kraftakarlinn cins og
hann var, er hann stóð í brúnni
og þrumaði skipanir sínar. Nú
gengur hann við staf, og bakið er
talsvert bogið, en augnaráðið enn-
þá vakandi.
Við hittum hann í stofu heima
hjá sér á Kirkjugötu i Hamrner-
fest.
Alexander er í dag einn af þeim,
sem veit mest um sögur íshafs-
veiðanna. Þegar hann nálgaðist
'■ þrítugsaldurinn gaf hann út rit
á vegum bókaforlags G. Hagens í
Hammerfest, þar sem hann lýsti
því, sem hann hafði sjálfur upp-
lifað og reynt og það sem hann
hafði heyrt aðra tala um víðvikj-
andi veiðum í íshafinu. ECtir því
sem vitað er hafa verið stundaðar
veiðar í íshafinu frá Finr.mork
síðan 1789. í Hammerfest var
blómaskeið veiðanna milli 1880
og 1890 og á þeim tíma voru um
30 skip gerð út. Tromsp hafði á
þeim tíma helmingi m'Tini flota,
en seinna varð það einmitt sá
bær, sem tók við hlut/erki Ham-
merfest í þessum veiðuia. Alexan-
dersen brosir angurvært, er hann
hugsar til þessara tíma.
Hve margra manna áhöfn var á
íshafsskipunum á þessum tímum?
— Það voru venjulega 30—40
tonna bátar, sem voru nohaðir og
á þeim voru 10 menn. Og dálítili
mismunur er á þægindum nútim-
ans og því sem þekktist áður fyrr.
Maturinn var íTeldur ekki eins. Á
þeim tíma var síld aðalíæðan, og
ég man, að við fengum rétt, sem
að við kölluðum finnska smjörið
og aðaleiginleiki þess var sá að
það var fullt af kvenmannshárum.
Sennilega var það frá þeim, sem
strokkuðu smjörið, segir Alexan-
dersen og hlær létt
Tromsp-ingar og Finnmerkur-
búar höfðu fiskimiðið alveg út af
fyrir sig. Um tíma voru fiskveiðar
mikið stundaðar frá Au'.'urlaiids-
bæjunum og þá einkum TOns-
berg. Þessir karlar notuðu barkar-
skip eða 500 tonna þrmiastraðar
skonnortur, sem höfðu lika hjálp-
arvél. Árið 1889 voru um 30 Aust-
urlandsskútur í Hvítahafinu. en
þeim gekk svo illa, að þeir fluttu
sig yfir í Vesturísinn.
En hvað með Rússann, Alexan-
dersen?
— Á þeim tíma voru þeir ekki
byrjaðir að reka neina útgerð í
stórum stíl. Þir veiddu dálítið
upp við landsteina og notuðu flat-
bytnur, en sköðuðu okki veiðar
hugsar til þessarra tíma.
t
g 3- október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ