Alþýðublaðið - 07.10.1962, Blaðsíða 5

Benedikt Gröndði skriiar um heigina:
■ ■
IMWIIIWIWWMWWHWWWMMWWWMMWWWWWWWWW
_ 4t
kröfur til sérkunnáttu ogr
menntunar hins vinnandi fólks,
en þeim kröfum mætir ríkið
með stórauknu fræðslustarfi.
LOGGJOF UM
ÞEIR, scm tekið hafa eftir
röddum Aiþýðuflokksins und-
anfarið, eins og þær hafa kom-
ið fram í ályktunum kjördæma
ráðs, Alþýðusambands Vest-
fjarða, ræðu viðskiptamálaráð-
herra og skrifum í Alþýðublað-
inu, hafa veitt einu athygli.
Flokkurinn krefst þess nú, að
gerðar verði ráðstafanir til að
bæta kjör lægst launuðu stétta
þjóðfélagsjns, áður en reynt
verður að hindra, að>verðbólg-
an fari annan, stóran hring.
Þessi krafa nýtur vafalaust
almenns stuðnings landsmanna,
og hún hefur verið borin fram
fyrr. En það hefur gengið illa
að gera hana að veruleika. Fé-
lög verkamanna og verkakvenna
hafa samkvæmt gamalli hefð
haft forustu, þegar verkalýðs-
hreyfingin hefur barizt fyrir
kjarabótum. Svo hafa önnur
félög komið á eftir, þegar hin-
ir lægst launuðu voru búnir að
brjóta ísinn, og oftast fengið
mun meiri hækkanir en þeir.
Af þessum sökum efast marg-
ir um, að leiðrétting muni fást
með samningaleiðinni. Hver
getur hindrað, að önnur félög
komi á eftir og fái aftur meiri
hækkanir en verkamenn? Og
hver getur þá hindrað, þegar
hækkanirnar eru orðnar al-
mennar, að þær berist út í
verðlagið og fólkið týni þeim
aftur í nýrri verðhækkunar-
öldu?
Hér verður að Ieita nýrra
ráða, og kemur þá til hugar ein
augljós leið : Að setja lög um
lágmarkslaun, sem mundu hafa
þær afleiðingar, að kaup hinna
lægst launuðu hækkaði. Slík lög
mundu ekki verða fordæmi fyrir
aðrar stéttir til að krefjast
nýrra hækkana strax á eftir.
Löggjöf um lágmarkslaun er
til í ýmsum löndum, og hefur
verið rætt um það áður hér á
landi, að reyna þá leið. Nú virð-
ast vera þær aðstæður, að ein-
mitt þetta ráð mundi geta leyst
aðkallandi vanda og gert okkur
mikið gagn. Þess vegna er rétt
að íhuga nú, rétt fyrir setningu
Alþingis, hvort ekki ætti að
fara þessa leið í haust og reyna
svo að koma á allsherjar vopna-
hléi í kaupgjalds- og verð-
lagsmálum einhvern ákveðinn
tírna, til dæmis eitt ár.
Gæfan hefur að ýmsu leyti
brosað við okkur á þessu ári.
Viðreisnin hefur gengið vel og
styrkt efnahag þjóðarinnar með
hagstæðum gjaldeyrisskiptum,
miklu sparifé almennings og
traustum ríkisfjárhag. Til við-
bótar hefur tvennt gerzt, sem
ekki varð séð fyrir síðastliðið
vor, þegar vinnudeilurnar stóðu
yfir. í fyrsta lagi hefur síldar-
vertíðin orðið hin mesta í sögu
þjóðarinnar, og í öðru lagi hafa
viðskiptakjör okkar gagnvart
öðrum löndum batnað verulega,
enda er verðbólga í flestum
markaðslöndum okkar.
Þetta ástand getum við því að
cins hagnýtt okkur, að við höld-
um vel á málum á næstu vikum.
Ef okkur tekst að fyrirbygg'ja,
að ný verðbólgusveifla skelli
yfir, verður um varanlega bót á
hag þjóðarinnar að ræða. Öðr-
um kosti getum við tapað því,
sem unnizt hefur.
Þjóðfélag okkar er á athyglis-
vcrðu stigi um þessar mundir,
eiris og segja má um flestar aðr-
ar frjálsar þjóðir. Það samein-
ar margt það bezta úr jafnaðar-
stefnunni og hinni frjálsu sam-
keppni, og byggist efnahagslega
á góðum lífskjörum og miklum
kaupmætti hins breiða fjölda,
en ekki hinna fáu ríku, eins og
áður var. Til að tryggja þetta
kcrfi verður atvinnulífið að
leggja megináherzlu á að greiða
eins há laun og það framast
getur, en til þess verða fyrir-
tæki að taka tækni og skipuleg-
an rekstur I þjónustu sína. —
Jafnframt eru gerðar meiri
Okkur Islendingum gengur
vel að tileinka okkur tæknina,
skipuleggja hina ýmsu þætti
þjóðfélagsins og breyta því í
nútíma horf. Aðeins eitt vanda
mál hefur okkur gengið illa að
leysa. Það er skipting á þjóðar-
tekjunum milli stétta og ein-
staklinga. Nú ríður á að halda
þannig á því máli, að allt stefni
í rétta átt — án þess að við
kollsiglum skútunni með því að
skipta meiru, en við framleið-
um. Þegar við gerum það,
hringsnýst verðbólgan og krón-
an minnkar að vcrðgildi.
Af stórum hópum þjóðfélags-
þegna hafa flestir bent á, að lag
færa þurfi kjör opinberra starfs
manna og lægst launuðu verka-
manna og kvenna. í fyrra var
sett löggjöf um gerbreytingu á
kjaramálum starfsmanna ríkis-
ins, og eru þau mál á umræðu-
stigi innan ramma þeirrar
löggjafar. Nú vill Alþýðublaðið
benda á Iöggjöf um lágmarks-
laun sem hugsanlega leið til að
Ieysa hinn þáttinn og ætti þá
að vera rétti tíminn til að gera
heildarátak til að stöðva verð-
bólguskrúfuna, þannig, að kaup-
hækkanir í næstu framtíð bygg-
ist eingöngu á vaxandi frarri-
leiðslu þjóðarinnar, Síðustu tvö
ár hefur framleiðsluaukning
viðreisnarinnar verið mjög riiik-
il, sem svarar um 5% árlega,.
svo að allar stéttir geta verið
vongóðar um framtíðina á þeim
trausta grundvelli, ekki sízt, ef
vcrðbólguhjólið verður' nú
stöðvað.
tWWWWtWWMMWWWMWWWWWWWW WVWWWWVWWWWWWWWWWMIWWWMMWMIM WWMWMWMWMWWWWWWWVWtWVWWM*'
Eftir því sem byggðin eykst og fólkinu fjölgar er
þöfin æ brýnni fyrir ódýran lipran og Öruggan sendibíl
Volkswagen sendibíllinn
er einmitt
★ Ódýr í rekstri
★ Léttur í akstri
★ Fljótur í förum
fyrir yður
Sendillinn sem síðast breazt
- Alltaf f jölgar
volkswagen - Heildverzlunin HEKLA h.f.
Hverfisgötu 103
sími 11275.
ALÞÝÐUBLAÐtÐ - 5. október 1962 5.
'T^'irrr^r