Alþýðublaðið - 16.10.1962, Blaðsíða 2

Bitstjórar: Gísli J Ástþórsson (áb) og Benedilct Gröndal,—Aðstoðarritstjóri
? Björgvin Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. — Símar:
,14 900 — 14 902 — 14 903. A uglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið.
— Prenlsmiðja AJþýðublaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Áskriftargjald Jtr. (•5.00
á mánuði. i lausasölu kr. 4.00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Fram-
kvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
V ■
I
Enn um F-102
KJARNORKUVOPN á íslandi voru til umræðu
iutam dagskrár í neðri deild Alþingis í gær. Spurði
Einar Olgeirsson um hinar nýju orrustuþotur varn
iarliðsins, sem sagt er að geti flutt lítil kjamorku-
skeyti, og hvort ekki væru komin hingað ‘til lands
slík kjarnorkuvopn. Guðmundur í. Guðmundsson
<varð fyrir svörum og sagði afdráttarlaust, að hér
mundu engin kjarnorkuvopn koma á land, nema
samkvæmt ósk eða með samþykki íslenzku stjórn-
arinnar. Slíkt hefði ekki' komið til tals og væru hér
engin slík vopn.
Einar tók þessar upplýsingar Guðmundar gildar,
og var nokkur munur á framkomu hans eða skrif-
um Magnúsar Kjartanssonar, sem hefur sagt í Þjóíf
viljanum, að Guðmundur ljúgi alltaf, þegar hann
getur, og auðvitað hafi hann og Alþýðuhlaðið logið
í þessu máli. Er athyglisvert, að foringi kommún-
ista skyldi þannig gera Magnús ómerkan að sóða-
skrifum sínum.
Skórimpex
Leðurskófatnaóur
Gúmmískófatnaður
Strigaskófatnabur
3 fulltrúar frá Skórimpex, Lodz, eru staddir hér og verða til viðtals
á skrifstofum vorum næstu daga. j
Þeir eru með ný sýnishorn af skófatnaði.
Pólskur skófatnaður er ódýr, endingargóður og fallegur.
Einkaumboð fyrir Skóriinpex.
Íslenzk-Erlenda VerzlunarfélagiÓ h.f.
Tjarnargötu 18, — Símar 20400 og 15333.
y Að vísu hélt Einar áfram ýmsum skrítnum full-
' yrðingum um þetta mál, því hann mun seint af baki
detta við að rangfæra varnarmálin. Hann sagði, að
hér væru komnar fiugvélar, sem gætu borið kjarn-
orkuvopn og væri því Keflavíkurflugvöllur til
reiðu sem kjarnorkuárásastöð. Þarna sást honum
yf:r eitt smáatriði. Orrustuflugvélar eru til varnar
og hafa lítið flugþol. Ef reynt væri að nota F-102
til árásar á kommúnistaríki frá Keflavíkurflug-
velli, mundu fiugvélarnar hrapa af eldsneytisleysi,
áður en þær kærnust nálægt nokkrum slíkum lönd-
um. Rússar geta verið rólegir þess vegna.
Þessar flugvélar eru eingöngu búnar fyrir tæki
til að skjóta niður aðrar flugvélar í nágrenni við
bækistöð sína og geta aðe.’ns flogið nokkum hring
umhverfis ísland. Þær eru eingöngu varnarvopn,
en annan búnað hefur varnarliðið ekki.
Einar spurði, hvort ekki’ gætu leynzt kjarnorku
vopn í b'rgðum hersins í Keflavík. Að vísu eru sjálf
vopnin ekki mjög fyrirferðarmikil nú á dögum, en
engum heilvita manni dettur í hug að flytja kjarn-
orkusprengjur eða koma nálægt þeim nema hafa
umfangsmiklar varúðarráðstafanir við þær. Þar
sem Íslendingar stjórna flugtuminum í Keflavík,
yfir 1000 íslendingar eru daglega á vellinum, ís-
lendingar afferma amerísku skipin í Reykjavík og
allar flugvélar á vellinum, er ómögulegt að slíkar
varúðarráðstafanir færu framhjá þeim.
Það er sjálfsagt fyrir íslendinga að gæta allrar
‘varúðar í málum sem þessu, en málflutningur
kommúnista hefur ekki verið annað en illkvittinn,
^persónulegur skítur í garð einstakra manna — og
það gerir þjóðinni ekkert gagn í öryggismálum sín-
>um.

HANNES
Á HORNINU
★ Fyrsta stóra íslenzka
kvikmyndin.
★ Afrek Edda-film og ís-
lenzkra leikenda.
★ Daður leikstjórans við
Erotikina.
ÞAÐ ER AFREKSVERK að
hafa komið upp kviktnyndinni „79
af stöðinni". Það er afreksverk for
manns Edda-Fihn og það er afreks-
verk leikendanna. Hins vegar hafa
orðið mistök við gerð kvikmyndar-
innar, sem ekki er sök þessa fólks
heldur leikstjórans, Danans, sem
gerði myndina. Mistökin eru þó
ekki á þann veg að þau dragi úr
afrekinu lieldur reita þau all marga
til reiði þannig, að þeir harma þau
á svo góðu verki.
ÞESSI KVIKMYND er sú b-jzta
sem gerð hefur verið hvað viðvíkur
efnisvali, leikhandri.ti og leik-
Einnig má segja það sama um alia
gerð myndarinnar. Ég varð því
alls ekki fyrir vonbrigðuvn þegar
ég sá hana á frumsýningu í Há-
skólabíói sl. föstudag. Engum ein-
um manni ber að þakka eins og
Guðlaugi Rósinkranz, að kvikmynd
in var gerð og að það tókst að koma
henni upp. Hann reyndi að fá rit-
höfunda til þess að gera kvik-
myndahandrit að sögu Inririða, og
þegar ekki tókst að fá neinn, réðst
hann í það sjólfur.
MÉR ÞYKÍR ÞAÐ að ófyrirsynju
þegar einstaka gagnrýnendur eru
að setja út á handrit Guðlaugs. Allt
má að vísu gagnrýna, en hér er
ekki um áberandi mistök að ræða
Vitanlega varð hann að fylgja sög
unni og mér sýnist sem Guðlaugi
hafi yfirleitt tekist vel. Það er þó
allra stærst í hlutverki Guðlaugs
að takast mátti að afla þess fjár,
sem til þurfti. En einmitt þarna
komu miklir hæfileikar hans í ljós,
sem einstaka sinnum reka hann
sjálfan of langt. í sannleika sagt
hefur hann unnið kraftaverk í
þessu efni. Og það er aöalatriði
þessa máls, því að segja má. að
þetta sé fyrsta vel gerða og góða
íslenzka kvikmyndin.
LOFTUR GUÐMUNDSSON ijós
myndari og Óskar Gíslason ijós-
myndari hafa báðir gert íslenzkar
kvikmyndir með íslenzku efni og
iíslenzkum leikendum. En báðir
voru frumherjar og áttu við nær ó-
yfirstíganlega erfiðleika að stríða.
ekki sízt á teknisku sviði, enda
báru kvikmyndir þeirra þess
merki. Edda-Film tókst að fá er-
lenda me'nn til þess að íaka mynd-
ina, — og erlendur leikstjóri stjórn
aði tökunni svo og erlendir mynda
smiðir. En leikararnir voru allir
íslenzkir og umhverfið islenzkt.
ÉG DRAP á það í upphafi að það
hefði verið unnið afrek, en að
nokkur mistök hefðu á orðið. Það
má vel vera að þeir, sem telja sig
sérfróða í kvikmyndagerð geti sett
út á ýmislegt viðvíkjandi sjálfri
tökunni svo sem ljósbrigði og við-
horfum náátúru og persóna, en um
þetta vil ég ekki dæma.
HINS VEGAR TEL ÉG það galla
á kvikmyndinni að í erotískum sen
um ofgerir leikstjórinn mjög,
smjattar og smjattar langan tíma
ó viðburði, sem nóg var að bregða
upp skyndimynd af og lætur sér
það meira að segja ekki nægja,
heldur endurtekur senuna skömmu
seinna. Svíar og Ðanir tönglast oft
í kvikmyndum sínum á slíku og því-
líku, ofgera og ofmynda. Hér er
það einnig gerli. Einhverskonar
rófudingl framan í ósómann ræður
hér um, en er byggt á algerum mis-
skilningi á tilfinningum fólks.
SYNING ÞESSARAR kvikmynd-
ar er mikill og góður viðburður.
Takan kostar um tvær milljónir
og ég vona að vel takist hin fjár-
hagslega hlið. Þetta er fyrsta raun
, verulega kvikmyndin og það velt
j ur á miklu að úrslitin verði góð.
I Ef vel tekst mun framhald verða á.
Guðlaugi tókst vel það, sem hann
lætiaði sér og leikendunum tókst
prýðilega. Það er ánægjulegt að
sjá nú Önnu litlu Frank hvað hún
er órðin þroskuð kona, mikil leik-
kona. Þegar ég sá hana í Horfðu
reiður um öxl varð ég hræddur
um, að hún hefði mótast svo mjög
af Önnu, að hún mundi ekki geta
brotizt út úr vítahring þess hlut-
verks. En það liefur hún sannar-
lega gert.
Hannes á horninu.
Kirkjan....
Framh. af 7. síðu
Á þessu þarf að verða breyting,
en til þess að svo verði þjrf þjóðin
að fara að hugsa um kirkju sína,
vinna fyrir hana og efla, þá breyt-
ast líka þessar tölur í eiahverjum
fjárlögunum, — en hveoær?
Gísli Sigurbjörnsson.
2 16. október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ