Alþýðublaðið - 17.10.1962, Blaðsíða 7

RViðta! v/ð
Jón Leifs
Með Gullfossi seinast kom Jón
Leifs ásamt konu sinni Þorbjörgu
Möller úr íerðalagi iil Danmerkur
og Frakklands í erindagerðum íyr-
ir Tónskáldafélag íslands og STEF
Fréttamaður okkar hitti hann a'ð
máli og spurði hann frétta úr ferð
um þessum.
— Hvert var erindi yðar íil Dan
merkur?
— Það var fyrst og fremst að
mæta sem íulltrúi Tónskáldafélags
íslands á aðalfundi Norræna tón-
skáldaráðsins, en í því eiga sæti
fulltrúar allra Tónskáldafélaga
Norðurlandanna fimm, og á íund
um ráðsins eru rædd alls konar
hagsmunamál íónskálda. Svo voru
auk þess haldnir alls konar íón-
leikar með nýjustu tónverkum frá
öllum löndunum, en slík mót hel 1
ur Norræna tónskáldaráðið annað
hvort ár til skipta í höfuðborgum
landanna.
— Voru á aðalfundinum rædd
einhver mál, sem snertu ísland r,ér-
staklega?
— Já, einmitt núna lá íyrir fund
inum tillaga frá Tónskáldafélagi
íslands um reglur, sem gætu tryggt
meiri flutning íslenzkra tónverka
á mótum ráðsins en verið hcfur á
seinustu árum, og féllst ráðið nú
á íslenzku tillöguna í meginatrið-
um, en þáttur íslands var orðinn
alltof lítill á mótum þessum, svo
að meðal íslenzkra tónskálda voru
jafnvel uppi raddir um að slíta
þessari norrænu samvinnu með
öllu. Telja má, að sú hætta sé nú
liðin eftir fundinn í Kaupmanna-
höfn.
— Hvenær verður slíkt norrænt
mót haldið hér?
Það var seinast haldið hér 1954
og engin íslenzk tónlist flutt, svo
að hægt væri að flytja önnur nor-
ræn tónverk með svipuðum hætti
óg áður hafði verið gert á mótum
tónskáldaráðsins í hinum höfuð'-
borgum Norðurlanda, en allar slík
FRÁ lokaveizlu tónlistarmótsins. Frá vinstri: Frú Tarp, kona forstjóra danska STEFS, Axe! Kjerulf, Jón Leifs.
lýst að reglulegar þingkosningar | dómum dagblaða. Þeir eru líka á- oft vill verða. Þetta stafar venju-
eiga ekki að fara fram í Danmörku ^ hrifalausir og venjulega gleymdir lega eingöngu af minnimáttar-
fyrr en í nóvember 1964, svo að eftir þrjá daga. Ég leit að vísu kennd blaðadómenda, sem átta sig
ekki er hægt að búast við að hand-
ar framkvæmdir eru hér miklu i ritin komi heim fyrr en 1965 eða
erfiðari en í hinum löndunum. ; 1966. Ég útskýrði þetta fyrir Nor- '
íslenzkum tónskáldum íannst að , ræna tónskáldaráðinu og lagði
hin löndin sýndu oklcur ekki við ■ þess vegna til að Olavi Pesonen,
eigandi ræktarsemi eftir þetta formaður finnska tónskáldafélags-
framlag, og þess vegna hefur áhug- ins yrði nú kjörinn forseti ráðs-
inn hér farið minnkandi á því að ins, en hann tók þessu kjöri og
halda bráðlega hér slíka hátíð aft- bauð til næsta norræna tónlistar-
ur. Á fundi Norræna tónskálda- móts í Finnlandi 1964, en svo er
ráðsins núna í Höfn var að vísu gert ráð fyrir að röðin sé komin að
gert ráð fyrir að ég yrði kjörinn íslandi með mót hér 1966.
forseti ráðsins eins og 1952 og að Mér þótti vænt um að geta
næsta tónlistarmót yrði haldið hér þannig undirstrikað hina íslenzku
1964. Ég hafnaði þessu boði af stefnu og sýnt Finnlandi, sem hef
tveim ástæðum: jr ætíð reynzt okkur íslenzkum tón
í fyrsta lagi er ekki enn komin gkáldum einna bezt allra Norður-
reynsla á þá stefnubreytingu, að íanda, viðeigandi virðingarvott,
í þetta skipti í þau Hafnarblöð, ekki á nýjungum og eru oftast lítt
sem mér bárust i hendur og virðist menntaðir og vilja ekki láta á því
mér yfirleitt vera skrifað vel um bera. Hafnarblöðin eru einmitt ill-
verk eldri manna eins og t.d. minn ræmd í þessum efnum, en slíkt
kvintettogverkeftirHolmboeo.fi. skiptir í rauninni engu máli fyrir
en um yngri höfunda suma var framgang listaverka.
frekar skrifað háð og níð eins og , Framhald á 11. síðu.
íslenzkri tónlist verði nú meiri
ræktarsemi sýnd hjá hinum Norð-
urlöndunum, og í öðru lagi virðist
mér ekki tímabært að halda hér
norræna hátíð fyrr en gömlu ís-
lenzku handritin eru komin heirn
og fullur fögnuður og norrænn
samhugur gæti fylgt því hátíða-
haldi. Ég ræddi þetta við íslenzka
sendiráðið í Höfn og fékk þar upp-
enda má telja Finna fremsta tón-
menntaþjóð á Norðurlöndum.
— Hvemig voru verkin, sem
flutt voru á tónleikunum?
Samkvæmt reglum ráðsins voru
eingöngu flutt ný tónverk og ó-
kunn á staðnum. Það voru bæði
verk eftir eldri tónskáld og yngri.
Áður fyrr voru mín verk talin
byltingasöm og nýtízkuleg. Nú eru
þau talin áheyrileg og af gamla
skólanum. Ég hef gaman af verk
um yngstu tónskáldanna, bæði el-
ektróniskri músík og konkret mús-
ík, en ekki er vitað enn hvert fram
tíðargildi slíkar tilraunir hafa.
Tólftónamúsíkin er hins vegar þeg-
Dðnsk
sýnir á
listakona
IVEokka
KUNN dönsk iistakona, Mette
Doller að nafni, sýnir um þessar
mundir 26 myndir í jMokka-kaffi
á Skólavörðustíg. Metle og: maðui
hennar Jens Doller eru þekkt í
Danmörku íyrir leirkerasmíði en
Mette hefur einnig fengist við að
mála, og þá aðailega á Spáni og í
Frakklandi.
Það eru pastellmyndir í litum
og svart/hvítu, hálf abstrakt og
„kompositioner", sem Mette sýuir
í Mokka. Þetta eru nær eingöngu
mannamyndir, og þá andlitsmynd-
ir. Mette hefur auðsjáanlega skap
að sér sitt eigið tjáningarform,
ar orðin gamaldags, enda sprottin ser” er séikennilegt.
beint vir Tristanhljómum Wagners. | -Á- sýningunni liggur framm:,
411ar stíltegundir komu fram á skrá yfir myndirnar, og ineð hverri
bessu móti, enda voru tvennir tón-! m^nci hefur Mete gert stutta skyr-
leikar haldnir á dag í fimm daga I ir-Ku- Sem dæmi má taka tvær
amfleytt, bæði stofutónleikar, myndir: „Moses med tavlerne
hljómsveitartónleikar, kirkjutón- hlá-gráir, dökk-fjólubláir, rauðir
’ist, ballettkvöld, elektróniskir tón °S svartir litir. Gefur sérstaka
'eikar o.fl. ]mynd af leiðtoganum með hin
- Hvernig voru dómamir um | ströngu boðorð í höndunum. 'skip-
bessa tónleika? andi og alvarlegt.) „Menneslcesönn
Ég verð að taka fram, að ég er'en“ (Það bezta- hreinasta og sterk
löngu hættur að hafa áhuga á Framh. á 11. síðu
Mette Doller.
SVONA lítur ökutækið út, sem brezki hrað-
aksturskappinn Donald Campbell vonast til að
setja í nýtt hraðamet á landi. Hann reynir sig
við metið næsta vor á saltsléitunum við Eyre^
v.atn í Suður-Ástralíu. Bretinn John Cobb, sem
er látinn, setti núverandi hraðakstursmet.
Hann ók með 394 mílna hraða 1947. Nú ætlar
Campbell að komast yfir 400 mílna markið.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 17. október 1962 7
rJlöAjSUO'NJA - SÖÖÍ wttöblo Áí $ *