Alþýðublaðið - 21.10.1962, Blaðsíða 2

Ritstjórar: Gísli J. Ástþórrson (áb) og Benedikt GröndaL—AðstoSarritstjóri
Björgvin Guðmimdsson. — Fréttaritstjóri: Sigvakii Hjálmarsson. — Símar:
14 900 — 14 902 — 14 903. £ uglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið.
— Prenlsmioja A'þýðubiaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Áskriftargjald kr. 05.00
á mánuði. I lausafölu kr. 4.00 eint. Útgefandi: Aiþýðuflokkurina. — Fram-
kvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
Vinur útgerðarmanna
AF EINHVERJUM ÁSTÆÐUM er Þjóðviljan-
um meinilla við þá viðurkenningu Alþýðublaðsins,
að Lúðvík Jósefsson hafi verið 'vinsæll sjávarútvegs
análaráðherra — meðal útvegsmanna. Þetta er að
vísu ekki merkilegt, því Lúðvík er sjálfur útgerðar
maður, sem situr fundi í samtökum útgerðarauð-
. valdsins og lætur þar mikið til sín taka.
Lúðvík stóð fyrir því, að uppbótakerfið komst í
algleyming, unz allt efnahagskerfið strandaði. En
hann gerði meira. Hann stuðlaði að því ár eftir ár,
að skiptaverð sjómanna væri miklu lægra en það
raunverulega verð, sem útgerðin fékk fyrir fiskinn.
Þannig hélt hann kaupi sjómanna niðri, enda þurfti
þá að sækja hundruð Færeyinga til að manna flot-
ann. íslendingar fengust ekki nægilega margir til
að fara á sjó við þau kjör, sem boðin voru.
Þetta hefur vissulega breytzt, síðan núverandi
ríkisstjórn kom til valda með Emil Jónsson sem
sjávarútvegsráðherra. Sjómenn fá nú kaup af einu
og sama fiskverði og útgerðin fær. Kjör sjómanna
hafa batnað svo. að erfitt er að fá skiprúm á góðum
bátum í stað þess að sækja varð hundruð sjómanna
til annarra landa í tíð Lúðvíks.
• .\
Ógæfustefna
andstöðunnar
HVAÐA SKOÐUN sem menn hafa á viðreisn-
inni í heild eða stjórnarflokkunum, viðurkenna svo
fil allir hugsandi íslendingar, að stjórnin hefur
bætt mjög hag þjóðarinnar út á við. Hún hefur los
að Íslendinga úr óreiðufeni, safnað nokkrum gjald
eyrisvarasjóði og komið viðskiptum við önnur lönd
á frjálsari og tryggari grundvöll.
Þetta er árangur, sem er þjóðinni mikils virði.
Það væri illvirki að eyðileggja þá bættu stöðu, sem
þjóðin hefur skapað sér, þann aukna sóma, það
styrkta fjárhagslega frelsi, sem 1 þessu felst.
Einmitt þetta illvirki reyna framsóknarmenn og
kommúnistar nú að vinna. Þeir ráðast á undirstöðu
hins bætta fjárhags og krefjast þess, að Seðlabank
inn láni út innanlands um 500 milljónir. Til þess
yrði hann að éta upp gjaldeyrisforðann. Með hon-
um færi viðskiptafrelsið og höft hlytu að koma aft-
ur.
Þetta er ógæfustefna. Það er létt verk að veifa
500 milljónum framan í Landsfólkið og segja: Þetta
vil ég lána þér. Hitt er erfiðara að halda þjóðarskút
unni á réttum kili, en það mun ekki takast lengi,
ef stjórnarandstaðan getur rifið niður það bezta,
sem viðreisnin hefur komið til leiðar.
HANNES
Á HORNINU
★ Göngin
braut.
undir Miklu-
★ Ekki notuð.
★ Ljóslaust
hrædd.
— Börn
★ Eru þau að verða að al-
menningssalerni.
MÓÐIR SKRIFAR: „Ée var i
margun a'ð lesa i dálkum þinum
um hína miklu nmferð og hin tíðu
umferðarslys, sem eiga sér stað
við gatnamót Miklubrautar og
Lönguhliðar. Telur þú — vefa-
laust með réttu — þetta horn eitt
hið haettulegasta í allri Reykjavík,
og megi því einskis Iáta óíreistað
til þess að draga úr slysahætt-
unni og fækka umferðarslvsum við
þessi gatnamót.
I ÞESSU SAMBANDI langar
mig til að minnast á eitt atriði,
sem lcngi iiefur vakið furðu mína.
Mætti ef til vill nefna það „mann
virkið sem gleymdist" eða kannskl
öllu heldur „ljósið sem hvarf'*.
Svo er mál með vexti, að þegor hin
mikla og marg umtalaða viðgerð
á Miklubrautinni fór fram, voru
steypt göng undir götuna við áður
nefnd galnamót, vafalaust með það
fyrir augum að draga úr slysa-
hættunni. Þótti mér og eflaust
mörgum þetta hin viturlegasta ráð
stöfún. j
EN SVO UNDARLEGA BRÁ við
að enda þótt margir mánuðir séu
liðnir síðan göngin voru fullgerð,
hafa þau aldrei verið tekln ,til al-
mennrar notkunar af vegfarendun)
Þótti mér þetta því undarlegra
þar sem mörg börn eiga leið þarna
um, er þau fara í skóla, og liggur
í augum uppi að það myndi draga
verulega úr slysahættu fyir þau,
ef þau notuðu undirgöngin í stað
þess að fara yfir götuna í hinni
gífurlegu umferð sem þarna er.
SJÁLF Á ÉG DRENG, sem ei
hefja skólagöngu sína og vitanlega
alveg óvanur að vera einn á ferð
um slíkar umferðargötur. Ég hef
því sagt honum að nota undir-
göngin, og hefur hann gert það
hingað til, en kvartar þó yfir, að.
„það sé svo dimmt í göngunum,
og svo sé svo vond lykt þnr“ Ég
hef áður spurt aðra drengi, hvers
vegna þqir noti ekki undirgörigin,
og fengið sama svar.
um hábjartan dag sé, og þegar fep
að skyggja, er þar auðvitað niða-
myrkur. Þetta virðist því vera á-
stæðan fyrir því, að göngin er«
ekki notuð af almenningi. og má
það heita undarleg ráðstöfun, svo
að ekki sé meira sagt, að verja
miklu fé til þess að steypa slík
göng, en sjá svo ckki um, að ljósa-
perur séu í lagi, svo að hægt sé
að nota þau.
EN ÞÓTT GÖNG ÞESSl séU
ekki almennt notuð í þeim til-
gangi sem þeim er ætlað, þá virð
ist svo sem einhverjir hafi tekið
þau til notkunar i öðrum tilgangi,
nefnilega sem almenningssalerni,
og er þar komin skýringin á þeirrí
óþef, sem lcggur á móti þeim, sem
hættir sér þar niður.
ÉG VILDI LEYFA MÉR að fara
þess á leit við þá, sem hér eiga
hlut að máli, að þeir sjái svo um,
að þessu verði kippt í lag hið bráð-
asta. Það, ætti ekki að taka langan
tíma að setja ljósaperurnar í, -n
það eitt er ekki nóg, eins og kom-
ið er. Gagngerð hreinsun þr.rf að
fara fram í göngunum, til þess að
útrýma hinni hvimleiðu lykt, sem
þar er, og að því loknu þyrfti a3
setja þarna einn eða tvo lögreglu
þjóna, sem ættu að kenna börnun-
um að nota göngin, þar til þau
væru orðin því vön.. Annars er
hætt við, að allt sækti í sama horf
ið, perurnar yrðu brotnar, ljósið
ÉG FÓR ÞVÍ að athuga málið og
komst að raun um, að börnin höfðu
rétt fyrir sér. Það er ekkert ljós
í göngunum,, sem stafar þó ekki af
því að ljósastæði vanti, helriur að-
eins af því, að ljósaperurnar eru
brotnar eða ónýtar, enda minnist
ég þess, að fyrst eftir að göngin
voru fullgerð voru þau raf'ýst. En hyrfi á ný og þetta þarfa mannvirki
nú er þar alltaf skuggsýnt, þótt félli aftúr í gleymskunnar dá."
Aðalfundur
Meitilsins hf.
fyrir árið 1961 verður haldinn í Þorlákshöfn, þriðjudag-
inn 6. nóv. kl. 2 e. h.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
2 21. október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ