Alþýðublaðið - 23.10.1962, Blaðsíða 2

Rltstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb) og Benedikt Gröndal.—AÖstoðarritstjóri
Björgvin Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Sigvaldi Iíjálmarsson. — Símar:
14 900 — 14 902 — 14 903. £ uglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið.
— Prentsmiðja Aiþýðublaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Áskriftargjald kr. 05.00
á mánuði. 1 lausasöJu kr. 4.00 eint. Útgefandi: Aíþýðuflokkurinn. — Fram-
kvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
Deyfilyfjamálið
í. v
Frh. of baksíbu
máli. Þær upplýsingar um einsíök atvik, sem blaðið
aflaði sér, voru þegar látnar lögreglunni í té, og
sjálft birti blaðið eklti staf um málið, fyrr en það
komst í hámæli af öðrum ástæðum.
Og hverjar cru þær ástæður — sem neyða okk-
ur til að trúa því, að misnotkun deyfilyfja sé stór-
vaxandi hér á landi? Athugið þcssi atriði:
★ í skýrslu umferðamála frá yfirvöldunum kemur
fram, að ekki aðeins hafi fleiri verið teknir
drukknir við akstur en áður, heldur fari það vax
andi, að fólk aki undir áhrifum annarlegra lyf ja.
★ Yfirlæknir slysavarðstofunnar segir, að notkun
deyfilyfja sé óhugnanlega mikil.
★ I viðtali um Bláa bandið segir forstöðumaðitr
þar, að eiturlyfjasjúklingar séu vaxandi vanda-
mál fyrir þá stofnun, sem hafi ekki aðstöðu til
að veita þeim þá aðhlynningu, scm þeir þurfa.
★ Fréttir segja frá því, að slökkviliðið hafi bjarg-
að konu úr brennandi fötum, en hún hafi verið
í annarlegu ásíandi, þó ekki af völdum áfengis.
★ Lyfjafræðingur segir í viðtali við Morgunblað-
ið, að skynsamlegt sé að taka í taumana.
★ Starfsmenn rannsóknarlögreglunnar segja í
blaðaviðtali, að neyzla deyfilyfja sé vaxandi
vandamál.
Þurfa Iesendur frekar vitnanna við? Hvaða upp
lýsingar þurfa Tíminn og Morgunblaðið frekar til
að trúa því, að hér sé vandamál á ferð?
Ofan á allt þetta verður að bæta reynslu ná-
grannaþjóða á síðustu árum. Hér á landi er því mið
ur tilhneyging til að halda, að Islendingar séu öðru
vísi en aðrar þjóðir og slík vandamál sem þetta geti
ekki komið upp hér. En það er ekki rétt. Þetta get-
ur hæglega orðið eins stórfellt vandamál á íslandi
og það er í öðrum löndum, sem búa við svipuð lífs-
kjör. Og þær upplýsingar, sem Vísir og Alþýðu-
blaðið hafa birt, benda eindregið til þess, að hætt-
an sé vaxanai. Pillufarganið er byrjunin á alvar-
legri eiturlyfjum, og það er auðvelt að smygla
þeim, ekki sízt hjá þjóð sem tekur smygl eins létt og
ísiendingar gera.
Hið skuggalegasta við eiturlyfjamál er sú stað
reynd, að unglingar dragast svo auðveldlega inn í
ueyzlu þeirra. í næstu löndum eru þessi lyf seld
unglingum á skólaaldri í stórum stíl og reynast ör
ugg leið til afbrota.
Þetta mál er vissulega þess virði, að því sé al-
■yarlegur gaumur gefinn hér á íslandi. Ef við get-
úm fyrirbyggt, að eiturlyfjanotkun breiðist út, ger
um við þjóðinni, sérstaklega æskunni, mikinn
greiða.
■'i ■' ..........
2 23. október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
SJÓNVÁRPSTÆKI HINNA VANDLÁTU
Önnumst eínnigr uppsetningru sjónvarpsloftneta — Uppsetning-
argjald kr. 600.00. — Sjónvarpsloftnet, mjög langdregin,
fyrirliggjandi.
Hverfisgöfu - Klapparstíg
HANNES
A HORNINU
★ Óhreinir menn í strætis
vögnum.
★ Reglur, sem ekki er
hægt að brjóta.
★ Hungrið og jólagjafirn-
ar.
★ Geimskotin og himna-
ríki.
ÞAÐ ER ALLMIKIÐ vandamál,
hvernig menn, sem ekki skipta um
föt á vinnustað, en stunáa óþrifa-
lega vinnu, eiga að fara að því,
að fara milli heimila og vinnu-
staða. í raun og veru er það ekki
neitt vafamál, að óþrifalegir menn
geta ekki ætlazt til þess að þeim
só veittur aðgangur að strætisvögn-
um, því að óþrifin, ryð, olía, fisk-
slor og allt þess háttar, getur al-
veg eyðilagt föt annara farþega,
og það verður að fyrirbvggja.
ÞAÐ FÆRIST MJÖG í vöxt, að
menn skipti um föt á vinnustað
en sumir sýna svo mikið kæruleysi
í þessu efni, að þeir gera það ekki
þó að þeir geti það, en troða sér
inn í strætisvagnana og óhreinka
föt hinna farþeganna. Þetta verð:
ur þessum mönnum að vera ljóst
og vagnstjórarnir geta ekki leyft
þeim að fara inn í vagnana óhrein
um og troðast þar um.
MÓÐIR SKRIFAR: „Mér datt í
hug, þegar ég sá myndirnar af
börnunum í Alþýðublaðinu fyira
sunnudag og ég las um hörmung-
arnar í Alsír, hvort íslenzkar mæð
ur vildu ekki ræða við börn sín
um það, að þau gæfu andvirði
þeirra jólagjafa, sem þau kynnu
að eiga í vændum um næstu ml,
til þess að gefa svöngu börnunum
í Alsír.
KRISTUR SEGIR eitthvað ó
þessa leið: „ Ef þér ljúkið upp
fyrir einum smælingjanum, þá
ljúkið þér upp fyrir mér“. Mundi
ekki það verða meiri jólagjöf að
eiga vitund um það, að hafa satt
hungur lítils barns, lieldur en þó
að glaðzt væri kvöldstund við jóla-
gjöf? Ég hygg það. Að minnsta
kosti mundi það hafa góð áhrif á
börnin okkar, að ræða við þau um
þetta mál. — Ég vil að lokum
hvetja alla til þess að styðja þessa
söfnun af alefli. Sérstaklega Vil óg
mælast til þess, að safnað sé a
vinnustöðum“.
GEIMSKOTIN, hringsól gervi-
hnatta og eldflauga úti í geimnum
botnveltir hugmyr.dum aldraðs
íólks og jafnvel margra ungra
manna um víða veröld. Menn dást
að tækninni — og ielja að síðustu
afrekin sýni það og sanni, að
mönnunum sé fátt ómáttugt. Ný-
lega kom kona til mín með vísu og
lýsir hún þessu. Það bregður fyrir
glettni í vísunni, en samt sem áð-
ur er alvara á bak við. Vísan er
svona:
Mig er hætt að langa til himna.
Ég hræðist þar geimskotin.
Ef guð sjálfur helzt ei við heima,
hvar er þá friðsældin?
En andi undirheima,
er orðinn þar húsbóndinn.
SVONA SLÆMT er það þó ekkl,
Gæti maður ekki alveg eins sagt,
að jörðin sé undir stjörnunum —.
og að einmitt hér séu undirheim-
ar. Það er að minnsta kosti margt
sem bendir til þess: hungrið, vígin,
ófriðurinn, klækirnir, bardagi allra
gegn öllum.
GúmmístimpiII f
í kúlupenna |
Stimplagerðin
Sími 10615. 1
[SKIPAUtGCRB RIKIS1NS
M.s. Baldur f
fer til Gilsfjarðar- og Hvammi
fjarðarhafna 24. þ. m.
Vörumóttaka í dag til Rifshafn
ar, Skarðsstöðvar, Króksfjarðar-
ness, Hjallaness og Búðardals,