Alþýðublaðið - 21.03.1963, Side 2

I*ltstj6r?r: Gisli J. Aslþórsson (áb) og benedikt GröndaL—ABstoóarritstjóri
Björgvi'i Guómvmílsson — Fréttastjórl: Sigvaldl Hjálmarsson. — Símar:
14 900 - 14 J02 — 14 903. Auglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: AlþýðuhúsiS.
— Piemsmlója AlþýSublaSsjns, Hverfisgötu 8-10 — Askriftargjald kr. 65.00
A mánuði. X lausasölu kr. 4 00 elnt. Otgefandi: Alþýðuflokkurinn
i BÓKASÖFN
í
! MENNTAMÁLARÁÐHERRA, Gylíi Þ. Gísla-
í3.on, 'hefur lagt fram á Alþingi frumvarp um al-
Jthenningsbókasöfn, þar sem gert er ráð fyrir stór-
tauknum stuðningi hins opinbera við bókasöfnin.
Með þessu frumvarpi hefur ríkisstjórnin ákveðið
að iverja á þriðju milljón króna til safnanna um
■fram það, sem verið hefur, og er það mikil og verð
-tskulduð aukning.
Þetta frumvarp er á vissan hátt mestur sigur
fýrir Guðmund G. Hagalín rithöfund. Hann hefur
verið bókafulltrúi ríkisins um árabil, og hefur unn
ið ómetanlegt starf við að efla almenningsbókasöfn
©g auka áhuga á þeim. Hann samdi þegar fyrir
ijokkrum árum frumvarp um bókasöfn, og hóf bar
átíu fyrir aðalatriði málsins: að hið opinbera við-
urkenndi þýðingu bókasafnanna með því að verja
síieira fé til þeirra.
Ríkisstjómin hefur nú tekið mál þetta upp.
Hún telur það skyldu bókaþjóðar að hlúa að al-
apenningsbókasöfnum og efla bóklestur ungra og
-'gamalla. í þeim efnum er frumvarpið, sem mennta
-thálaráðherra hefur fylgt úr hliði á Alþingi, stórt
«kref í rétta átt.
TÓNLISTARSKÓLAR
SAMHLIÐA bókafrumvarpinu lagði mennta-
análaráðherra fram annað frumvarp á siviði menn-
ingarmála, um styrk til tónlistarskóla. Er tímabært
að setja það mál í fastar skorður og tryggja þess-
nxm skólum stuðning ríkis og bæjarfélaga, þar sem
þeir eru flestir einkaskólar.
Þáttur tónlistar í íslenzku menningarlífi hefur
vaxið stórkostlega síðustu ár. Því valda fyrst og
fremst útvarpið og hljómplötur 1 einkaeign, en
þessi tvö undratæki gera almenningi kleift að kynn
ást miklu af góðri tónlist. Jafnframt er hlutur tón-
listarskólanna mikill og ivaxandi, eins og aðsókn að
(|)eim sýnir.
Unga fólkið hefur tileiknað sér tónlistina í vax
andi mæli. I skólum, sem eiga hljómplötusöfn, er
mikið um útlán á hljómplötum. Þegar austurrískir
íistamenn fylltu 1000-sæta samkomuhús þrisvar
$innum fyrir nokkrum vikum, var meginþorri á-
heyrenda ungt fólk. Þetta er ánægjuleg menningar
þróun — og því fé mun vel varið, sem ríkið lætur
til tónlisíarskólanna.

SJÓNVARPSSTÓLLINN
er
kominn
a
markoöinn
STÍLHREINN -
ÞÆGILEGUR
Húsgagnaverzlun Austurbæjar
Skólavörðustíg 16. — Sími 24620.
FYRIR TILTÖLULEGA FÁUM
árum, þaö var í þann tíð, þegar
forild og sýndarmennska voru að
heltaka þjóðina vegna skyndilega
— og auðveldlega fenginna, bættra
lífskjara, voru haidnar stórveizlur
með áfcngisveitingum þegar fermt
var. Gjafirnar fóru eftir því. Ég
man að mikið var rætt um þessar
veizlur hcr í pistlum mínum og
sannar fráwagnir um qlburöi í
sambandi við þær.
ÞETTA STÓÐ liins vegar ekki
lengi, og fljótlega munu foreldr-
ar og forráðamenn hafa séð að
ferming og áfengisveitingar áttu
sízt af öllu saman. Það mun því
orðið fátítt að áfengi sé veitt í
fermingarveizlum. Og er bættur
skaðinn. En það er annað, sem ekki
hefur enn verið hægt að lækna og
það er gjafafarganið. Gjafirnar eru
orðnar svo etórkostlegar í fjöl-
mörgum tilfellum, að ekki r.ær
nokkurri átt.
ÞÆR VALDA OFT togstreitu
og vandragðum í fjölskyldum — og
oft á tíðum alls ekki neina gleði
hjá barninu, sem á að njóta gjaf-
anna. Fermingar eru nú á næstu
grösum og ætti fólk að draga úr
óhófinu. Vitanlega á að gefa ferm
ingarbarni góða gjöf, en liún a að
koma því að gagni og veita því
ánægju. Það á að forðast skran og
hégóma, sem nú er hrúgað á baru
ið. Um þetta félck ég bréf í gær
og fer það hér á eftir:
SIGRÍÐUR SKRII AR. „Þú hef-
I Áfengi í feriningarveizlum
I HorfiS frá skaðlegum ósið.
\ ic En gjafafarganið ríður ekki
f ir Góðar giaíir og nytsamar, (
7•l»»ll•»•HII•HHIII»lll»lll»IIIM•«•••••••••••••,,, •••••••••••••••••••
ur svo oft ýtt við því sem miður
fer í þjóðfélaginu, og langar mig
að biðja þig að koma einu slíku á
framfæri í pistlum þínum. Nú nálg
ast fermingar, og frændur og vinir
barnanna fara að hugsa fyrir gjðf
um handa þeim, út af fyrir sig er
gott um það að segja.
UNGLINGARNIR eru ávalit
sá ég auglýsingu frá Sparjsió'ð vél-
hvað má ekki segja um þá eldri,
sem víla ekki fyrir sér að gefa
börnunum svo tugþúsundum skipt-
ir í alslags dóti, sem móttakanda
hlýtur að vera til stórra ama. Hvað
segja menn um dreng, sem fær
4-6 svefnpoka, annað eins af tjöld
um, skíðum o.fl.
STÚLKURNAR fá 7-8 forláta
hringa og nælur, undirföt og því
um líkt. Sá galli er á öllu þessu.
að það er svo líkt hvað öðru, að
gleggsta fólk sér ekki, hvort þetta
eru sömu hlutir þó um sé skipt.
NÚ KEM ÉG AÐ ÞVÍ er ég vildi
sagt hafa við hina eldri. /’eri ekki
viturlegra að gefa barninu t.d.
sparisjóðsbók. Augljóst er að ungl-
ingurinn gæti varla farið ver með
þá fjármuni en áður er lýst. Nýlega
dæmdir fyrir sukk og eyðslu. En
iú orðið óþekkt.
við einteiming.
:n ekki skran.
nini»i»,nin,,,,,*,,,niinininiiiiiiiniiiininiiinn»HiH,,,im
stjóra um sérstlakar fermiíngar-
bælcur og skírnargjafabækur. Það
gæti kannski leyst vandann og um
leið bent barninu á heppilega leið
til að eiga eitthvað í hakhöndinni
ef á liggur eða ef sérstök hugsjón
á að rætast lijá því.“
fer frá Reykjavík til Færeyja
og Kaupmannaliafnar fimmtudag
inn 28. marz. — Flutningur ósk
ast tilkynntur sem fyrst.
Skipaafgreiðsla
JES ZIMSEN
Auglýslð í Alþýðublaðinu
2 21. marz 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ