Alþýðublaðið - 22.03.1963, Side 8

SEX ÞYZKIR FJARHUNDAR verða í framtíðinni notaðir fyrir iög-
regluhnnda í Boston. Þeir hafa reynzt mjög vel til þess að hjálpa til
við að finna afbrotamenn. Einn slíkur hundur sem til var í Boston
gat sér g'ott orð fyrir gagnlega aðstoð við að finna glæpamann, sem
orðið hafði banamaður níu kvenna. Á myndinni er verið að bólusetja
hundana áður en þeir voru fluttir vestur um haf. -
ÞJÓÐVERJAK verja miklu fé árlega íii þess að hjálpa vannærð-
um þjóðum. Sjálfir þekkja þeir hungrið frá árunun: eítir stríð. Til
vinstri er matargjafir í Þýzkalandi 1945. Til hægri koiateikning eftir
skólastúlku í Köln: Börn að safna fyrir þá, sem líða skort.
HEIMSMEISTARATITILINN í svifflugi á venjulegri flugu hefur
hinn 55 ára gamli Heinz Huth unnið öðru sinni. í sjö flugferðum yfir
Pampas í Argentínu hefur hann unnið sér 6226 punkta eins og kallað
er. Á myndinni er Heinz Huth seztur inn í sviffluguna.
LÖGIN um rikisframfærslu |
sjúkra manna og örkumla voru mik
il réttar bót fyrir fjölmarga þá,
sem dveljast þurftu langdvölum í
sjúkrahúsum eða á hælum. Jafn-
framt tók ríkissjóður á sig byrðar
sem óður höfðu getað orðið þung-
bærar fámennum sveitarfélögum.
Eftir að komið var á lögboðnum
sjúkratryggingum fyrir alla lands-
menn breyttust viðhorfin. Samt
njóta menn nú ótakmarkaðan tímá
samkv. almannatryggingalögunum
og án tillits til efnahags ókeypis
vistár í sjúkrahúsum, sem sjúkra-
samlög hafa samning við. Undan-
teknir þessu ákvæði eru þó þeir,
sem haldnir eru ellikröm eða al-
varlegum langvinnum sjúkdómi,
sem lögin um ríkisframfærslu taka
sjúkrasamlag ekki sjúkrahúsvist
til. í slíkum tilfellum greiðir
Sjúkrasamlagið ékki bætur
lengur en 5 vikur alls, en síðan fer
fram mat samkvæmt ríkisfram-
færslulögum á efnahag sjúklings.
Verði ekki talið, að um ríkisfram-
færslu geti orðið að ræða af efna-
hagsástæðum, falla allar greiðslur
vegna sjúkrahúsdvalar niður, ein-
ungis vegna þess, að um einhvern
þnirra alvarleen. lanevinnu siúk-
dóma er að ræða, sem nefnd lög
taka til. Jafnvel þótt umsækjandi
revndist styrkhæfur, greiðir ríkis-
sióður ekki nema 4/5 dvalarkostn-
aðar, en sveitarfélög eða siúkling-
ur sjálfur verða að greiða afgang-
inn. Stafar sú ásókn af tvennu,
annars vegar því, að ýmis hæli eru
viðurkennd af rfkisframfærslunni
þótt ekki sé um að ræða greiðslu
dvalar af hálfu sjúkratrygginganna,
svo og af hinu, að siúkrahúskostn-
tiðnr eins einas^n laneleeusiúkiings
getur revnzt ofviðá fámennu sjúkra
samlagi. M.a. að þessu leyti er það
aueliós galii á siúkratrvgginsunum
ísleazku, hve siúkrasamlög eru
mörg og flest fámenn.
Á bvf leikur ekki vafi. að núver-
andi skinan þessara mála getur
hvorki talizt réttlát né hagkvæm.
Fvrir hina trveeðu er það mésin-
ókosturinn. að greiðsla fyrir sjúkra
búsvist. sknli aleerleaa geta fallið
niður eftir 35 daga leeu. sé um til-
tekna alvarleea lanavinna s’úk-
dóma að ræða. Verður að telia frá-
leitt. að trveeing siúkrahúsvistar
eetj failið niður eftir svo stuttan
tíma veona efnahaas hins trvgeða.
ekv; aízt. beear bes^ er gætf. að
stöðuet er st.efnt í bá á+t að gera
þótarétt óháðan efnabag Má á það
þenda i bessu sambandi. að hinir
t.rvggðu eru að bessu levti nú mun
vmv settir en á fvrstu árum al-
bvðutrvgeineaiaga. begar allir, sem
trveeðir vorti f samiöeum, áttu
rétt á 6 mánaða siúkrahúsvist án

I Úr greinargerð með
í nýja almannatrygg-
I ingafrumvarpinu — 2.
I hluti.
tillits til sjúkdóms og efnahags. í
sambandi við umsóknir og úrskurð
um- ríkisframfærslu er lögð mik-
il vinna af hálfu umsækjanda
sjálfra eða aðstandenda þeirra,
lækna og starfsmanna sveitarfélaga
ríkis og sjúkrsamlaga í samningu
efnahagsskýrslna og læknisvott-
orði, svo og meðhöndlun þessara
gagna, og ósjaldan snýst málið um
það eitt, livað opinberir aðilar
skuli bera útgjöldin vegna sjúkra-
húsvistar viðkomandi manns.
Nefndin er þeirrar skoðunar, að
æskilegast sé, að ríkisframfærsla
sjúkra manna og örkumla verði
lögð niður með öllu og mál hennar
lögð undir siúkra- og lífeyristrygg
ingarnalr. Af þeirri ástæðu lét
nefndin árið 1961 fara fram
rækilega athugun á skiptingu rík-
isframfærslusjúklinga eftir því, i
hvaða bæjar- eða sýslufélagi þeir
! væru heimilisfastir. Var þetta gert
til að fá úr því skorið, hvort viðun-
andi jöfnun áþænunnar af langvar-
andi sjúkrahúsdvöl fengist með þvi
að láta kaupstaða- og héraðssamlög
tryggja sjúkrahúsvist að miklu eða
öllu leyti. A+hng"n þessi leiddi í
ljós, að byrðarnar mundu koma
mjög misjafnt niður, enda þótt
héraðssamlög bæru þær í stað
hinna fjölmörgu fámennu hreppa-
samlaga. Var því horfi, frá þess
ari hugmynd. en tvær aðrar leiðir
ræddar. Sú fyrri er að takmarka
ríkisframfærsluna við fávita, berkla
veika og geðveika menn, láta líf-
eyristryggingarnar taka við fram-
færslu ellikramra sjúklinga, en
sjúkrasamlögin við öðrum, en þó
skuli framfærsla drykkjusjúkra
manna utan viðurkenndra sjúkra-
húsa komið fyrir nieð sérstökum
hætti. Síðari leiðin er í því fólgin
að afnema ríkisframfærsluna með
öllu í núverandi mynd og hverfa
jafnframt að mestu eða öllu leyti
frá því að greina á milli sjúkdóma,
heldur skyldi gamalt fólk dveljast
í sjúkrahúsum eða hælum á kostn
að lífeyristrygginga, ef dvölin er
nauðsynleg af heilsufarsástæðum,
og sama gildir um varanlega ör-
yrkja, sem vegna örorku sinnar
þarfnast slíkrar dvalar. Að öðru
leyti taki sjúkratryggingarnar að
sér sjúkrahústryggingu þeirra, sem
nú eiga rétt á ríkisframfærslu. Þar
eð ekki er gert ráð fyrir, að breyt
ing þessi hafi í för með sér greiðslu
af hálfu sjúkratrygginganna fyrir
vist á annars konar stofnunum en
nú hafa viðurkenningu sem sjúkra-
hús, þyrfti að gera sérstakar ráð-
stafanir vegna drykkjumannahæla
ef leið þessi yrði valin.
Um hvoruga leiðina treystir
nefndin sér til að gera tillögur á
þessu stigi, en hún telur, að svo
mikill ávinningur gæti orðið að síð-
ari leiðinni, að rétt sé að kanna
hana til hlítar, og skal því hér
nánar að henni vikið.
í fyrsta lagi hlýtur sú lausn að
vera æskilegust, að ríkisframfærsl
an verði lögð algerlega niður, en
þeir, sem hennar hafa notið, komi
inn í hið almenna tryggingakerfi
að svo miklu leyti sem unnt er.
Vegna skipulags sjfikratrygging-
anna verður hins vegar, eins og
áður segir, miklum erfiðleikum
I bundið að láta þá grein trygging-
. anna taka við meginhluía byrðanna
! Slíkt mundi enn fremur verða
örðugleikum bundið vegna þess,
Kennedy.
(• 3 22. marz 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ