Baldur - 23.05.1908, Blaðsíða 3

BALDUR, VI. Ar, nr. 8.
Hann átti tík, sem hanti kallaði
Malenu. Auðvitað hafði hann
heimild til að kalla hana hvað sem
hann vildi, og hann gat ekki gjört
við þvf, þó skraddaramadaman
hjcti Ifka Malena.
Hann sneri sjer að tfkinni strax
og hann kom út, og sagði:
“Þú viðbjóðslcga skepna, Hef-
irðu nú verið með ólifnað aftur?
Þú getur stolist til að hella f þig
kaffi, ómyndin þfn, en að vera sið-
söm og til gagns, það getur þú
ekki. Þú ert asna, Malena — það
er það sem þú ert. Og þess vegna
heitir þú iíka Malena. Sittu ekki
svona sakleysisleg, eins og þú ætl-
ir að fara að syngja sálma ■— þú
narrar migekki. Hvern fjandann
hefir þú nú náð í ? Þú getur aldrei
látið annara eigur í friði. Þú verð-
skuldar ekki að vera f okkar hóp“.
Strákarnir ætluðu að springa af
hlátri, en kona skraddarans lá inni
á eldhúsborðinu og orgaði af reiði.
Berta smiðs stóð fyrir utan dyrnar
og sló á lærin af kæti.
Já, þetta kvikindi var til margra
hluta nauðsynlegt. Það er furða
hve mikla ánægju menn geta haft
af sumum dýrum, ef menn kunna
að umgangast þau rjett. Malena
Pjeturs smiðs var undarleg skepna,
hún var eins skynsöm og maður og
jafn syndug lfka.
Oli, sonur Jóns skraddara, var
hár og jnyndarlegur piltur, ólíkur
litla, pervisalega karlinum honum
föður sínum.
Enginn veitti hinum góðu eigin-
legleikum Óla meiri eftirtckt en
Inga Marteinsdóttir, hún var hrifin
af honum og elskaði hann innilega.
En föður hcnnar lfkaði ekki Óli,
af þvf hann varfátækur, vildi held-
ur Jóhann fyrir tengdason vegna
peninga hans; og vegna þess
sagði hann Ingu, að hann ætlaði
sjer við tækifæri að brjóta lappirn-
ar á Óla ; maður sem sæti upp á
borði allan daginn, þyrfti enga fæt-
ur> °g Þ& minnkaði ifka freistingin
til að elta stelpur í rökkrunum.
Slfkar fregnir og þetta fara
aldrei lengi dult, og áður langt leið
vissu smiðshjónin það og þótti
vænt um. Var það ekki skamm-
arlegt að skraddarastrákurinn
skyldi vera að draga sig eftir rfk-
ustu og fallegustu stúlkunni í
þorpinu,
Eftir þetta gat Óii aldrei læðst
út á kvöldin til að finna Ingu, án
þess að Malena smiðs væri á hæl-
unum á honum, og gelti ,hún þá
svo hátt að allir þorpshundarnir
vöknuðu og tóku undir. Marteinn
vaknaði Ifka og fór að líta eftir
hvort Inga væri f rúminu sfnu ;
jú, hún var þar, en hún svaf ekki
fast og óskaðj Malinu alls ills. Óli j
bcið fyrir utan girðinguna, cn þeg-
ar hann heyrði Martein koma út
til að loka hliðinu, tók hann sprett-
inn heim til sín og Malina geltandi
á eftir,
I
Svona liðu mörg kvöld, að Óli |
°g Inga gátu ekki fundist til að
tala saman. Einhver kátur ná-
ungi orkti svo um allt saman. í
hvert skifti sem Malma heyrðist
gelta, hlóu karlar og konur og
sögðu : “Nú er Óli að elta Ingu
og sporhundurinn á eftir honum“.
Ekki þorði Óli að skjóta Malinu,
en hann reyndi að eitra kjöt með
arseniki og gefa henni; Malina
lyktaði af ketinu, sneri frá þvf og
urraði, alveg eins og hún væri að
hlæja að þessum tilraunum Óla.
Það var sama hve hægt Óli fór,
Malina varð hans ávallt vör, fylgdi
honum þegjandi að girðingunni
hjá Marteini og byrjaði þar að
gelta.
En hundarnir eru ekki jafn
hyggnir og mennirnir. Einhverju
sinni þegar Malina kom að girð-
ingunni hjá Marteini, labbaði Inga
út með nýmjólk og hveitibrauð og
gaf henni, svo þegar Óli kom, þá
gaf hann henni annan skammt af
sama tagi, Malina sleikti hendi
hans og þagði eins og steinn, og
eftir það gelti hún aldrei þó hún
sæi Óla og Ingu kyssast og faðmast.
Eina nótt brutust þjófar inn f
hús Marteins, en þávildi svo til að
Malina kom þangað um samaleyti,
til að vita h.vort ekki hefði verið
látin út nýmjólk handa sjer, það
hafði nú ekki verið gjört, en þegar
hún varð vör við þjófana, tók hún
sprettinn heim til Óla og gelti sem
vitlaus væri fyrir utan gluggann
hjá honum. Óli vaknaði og grun-
aði að eitthvað væri að, fyrst Ma-
lina ljet þannig.
Hann klæddi sig, greip byssuna
sfna og þaut á eftir Malinu heim
t
til Marteins. Hann kom þangað
f því biii sem annar þjófurinn var
að fara rr.eð fullan sokk af spesfum
í fangi sfnu, og skaut strax f ann-
an fótinn á honum, svo hann fjell.
Voru svo báðir þjófarnir teknir og
settir 1 varðhald.
Marteini þótti svo vænt um að
Óli bjargaði spesíunum, að hann
gaf honum Ingu í staðinn — og
það var allt Malenu að þakka.
Eftir að Óli var giftur og orðinn
rfkur, áleit smiðurinn og kona hans
að það borgaði sig betur að vera
vinur en óvinur skraddarans, enda
urðu konurnar alúðarvinur áður
langt leið.
Einhverju sinni þurftu ungu
hjónin að fara til borgarinnar með
eimlestinni og var Malina þá með
þeim, en þegar hún sá eimreiðina,
leizt henni illa á liana, stökk upp
á vagnsporið og fór að gelta. Hún
var ekki vön að hopa undan neinu,
°g gjörði það heldur ekki í þetta
sinn, þó eimreiðin stefndi á haná,
en það varð hennar bani.
Skrifstofuþjónninn: Hjer eru
tvcir menn sem óska eftir að fá að
tala við ritstjórann.
Ritstjórinn : Hvernig Ifta þeir
út ?
S.: Annar þeirra er hár og
þrekinn maður, bálreiður, með
skammbyssu f belti sínu. Hinn
hefir sftt hár og hcldur á allsfórum
bunka af skáldritum.
R.: Láttu manninn með skamm-
byssuna koma fyrst inn.
3
-Sí
C . •
QJ -
Z w
3 ?
13 tí
*o *©
cS
u
3
*o
3
rt
b/D
o
.5
15
a vr
Z» w
cj
w E u
CJ _v
” J*
£
•8 8
> u
> cð
4-» tr
4-» >
O </*
O z
bfí
bjO
£ c
rt CJ
-s
3 g
^ I
w ’u -cs • JJ JJ. <u
E 15 rt* c
. — CJ CJ u
bJD tn A CJ tn
CJ > 4-4 4-4 *o rt fcJD CJ 3 C
*o 6 A r G >
rt 4-4
c o u
c U U3
rt J3
CJ
43
O
43<
a
CJ
cð
J*
W5
cð
A
a
H
bX)
*o
c
ct
bf)
jj
b>D
«5
C
C ‘C
u u
3 >
05
2
E CJ
"3 ití
fe ^
ii e
o -
O 2
C
c
JZ
u
fð
b/>
o
b/) ^
CJ
rt
J*
^ V)
b/> 15
B £
<8 3
Já
bJí
<u
3
3
rt
4-»
M
3
3
bJD
c
<u
O
<4
*o
rt
>
bJD
s
<L)
I I
c
rt
JZ
>5
.3
u. M
!C 15
•s «
A 3
CO —-4
*© O
O JZ
rt
>
d pa cð
M - -ö
bJB -3
*® -S .a
<3 M «
o ^
fcí * *
r-O -< <*
w
a
rt
£ .h
* 8
V- g
£ c
2 <3
^ JZ
»3 u
o. o
jr ■©<
<8
QJ
C?
tf
a
£o
OJ
.A
$5
n!
if
-3 .
S
W
a
dS
n!
-C
HS
ni
A
13
13
W
3 s
« s
Ai ní
S rt
bfl £
o o
u.
VCj
<3
C
i-i
3
£
•***
s
3
u.
O
»©
>
TS
*
o
O
J4
Já
O
bJ5 >
<8
S
S
rt
Já
<S)
fcJD
.53
>
rt
/Öí
b£
e
rt
• rr-k
b>5
C
c
cí
43
«5
>
S
rt
45
rt
C
o
>
M
cJ
c
c
jaí ö
c SO
£ ^
jS
« bJO
•M < m
O
4*
i|
u
23
12
-C
13
jt
<u
u.
3
4-»
o
» 8
v-» rt
rt ^
V)
cn 32
*c« ?2
^ a
o
44
c
c
4J
3
J4
ð *
12
SC a
j? -a
w ■-
e ^
c e
•5 3
p 44
ö c
c c
1 '8
CJ
&
■8
13
a
rt c
o , _
w a
J 'S
-g O
O ^2
«9
rt
« a
- *o
a
=> v.
U) QJ
‘> ^
bJí
CJ
Ö
a
3
tí
O
J3
<2
tí
C
rt ^
~ ! 8
CJ
>SCÍ „
; * £
B
3
I3
c
U
3
S
o3
<U
~v
•%
oJ
>
u.
3
03
£
*©
oí
C
c
03
£
c
c
<c
bti
o
oJ
«5
8
bJQ
fcí
rt
*o
já
13
03
V- u
3 3
*o *o
3
■8
e
■8
S.
ir>
v>
o
3
S
a
QJ
>
£ c
fcJD kO
C 03
O c
a 5
.M
c
U
<y
>
o
>
<n
E
<u
3
*©
03
£
vc
>>
E
E
\o
Já
V
*o
CJ
E
bjo
03
•v
03 C
do rc
3 QJ
12
:o
>
J*
*o
03
4-» CJ
w 3 ,4-4 *o < *o rt rt* « fcJD £ CJ
V*— rt v-T *o w S
U3 O CJ :o
rt 43 -Q 43 43
<2
3
4—»
u
<U
u.
o3
>P
3
v-
3
>
O
c
.8

bo
o
3
rt
CC
rt
4J* E
fcJD -*-»
C —
>> *©
Oi. rt
C
g
^ rt
fc/3 ol
< rt
u
-O
<
03
e
rt
w
C
CJ
8
*E
w s
^ -C
bJD
O bo
CJ
e
OJ
JZ
c
S
u.
>v
>x -g
QJ
C
G
'i6
Q
S) §
2 rt
rt a
O.
C/J
8
C
C
C -o
o3
-C
C)
Jlí
W
ej
Æ
u.
cð
>
C
«3
-C
3
*o
:0
*o
fcJD
•5
c
3
E
*©
03
A
*o
13
v
>
JZ
15
CJ
4-»
N
'5
>
3
-k:
o
QJ
Já
«3
fcJD 2
8 ">
*o
rt
jg 03
T3 S
cj 2
5
e
O
Qd
C
C
03
JZ
S
03
>
V3
E
3
C
o
Æ
fcJD ^
.2. ^
^ c
VO C
v.
rt
E
05
W)
£ <u
3
*o
<ð
E
<u
'í3 >
A <«
fc A
c •
c
S 8
c
c
03
JZ
3
C
<C
*o
bJD
3
>>
fO
03
V)
tx
3
JZ
C
c
3
C
o
J*
rt
CJ
<a
jj
o
fcJD
C
C
03
rC
c
rt
• rt?
bJD o
*</) £
<a
3
*©
fcJD
o
c
c
o
JZ
c
c
03
Æ
.E4
*>
IT)
3
J*
o
JO
3
oJ
fcJD
O
3
4-4
o
3
*©
c I
3 £
4-»
v- c
> -C
-
*o
c
3
fc/D
C
W
c
c
03
rC
*©
Cð
u.
3
fc/D
r2
rt
*o
3
rt
03
rC
*rt
>
c
c
rt
-c
<«
E
3
tJD
3
03
.2
c
fcJD
fcJD
>x
rt
C
rt
fcJO
n
’c
8.
*o
t: 15
2 >
cn
3
£ s
£ ^
e
3
C
O
-C
<3

rt
c
rt
-Q
c
o
c
<«
c
rt
bJ)
c
£
rt
Œ
bD
u
2
6
03
X
C
c
CJ
E
8
CE
<«
o
>
’c
c
3
s
v-
vH
E
CJ
C *0 U
W í 2
4—» ^
c
e 1,5
6
3'
C
3
C
C
:o
c
rt
JJ
u
CJ
>
3
2
.2 <8
w
E
o
JC
rt
c
u
03
A<
C
W
£f
rc
3 ö
8
u.
-O
,5 A £
Oh <8 44 e o 4-4 tn rt *o C o tfl tn
JC tn W c
•O A <« 4-4
’w w V- .JQ * w
'X c vv > <« W
>o . ——
H4 rt S3
tn C A <!»-• CJ w w
rt 43 rt >o e
o rt
C bx 43
fO
15
?
JA
i/i
1
ii
•5
rt
4
o
>
<0
C
rt
v.
rt
v*
c
rt
x>
CJ
A
E
CJ
rt
A
C
c
rt
-C
*o
rt
8
>o<

e
o
a:
iS
«
4-*
rt
bJD
C
c
rt
-C
c
« w
M
O
>
V)
e
b c
2 2
c •£
C <«
’5e
w ^
<A
rt -2
>
-c ^
4-4 C
rt rt
-Q
fcJD E
® #
ö •<*
> —
£ g
u
e
8
« V.
3
w
rt
> ^
fcJD
3
vO
v—
#c
’u
*c«
4-»
*o
CJ
E
E
3
C
O
-C
3
O >0
-4 3
- s
C
03
-C
CJ
fcJD
XO
*>
c
-'C
-C
*o
rt
3
C
•E ti
3
bJD
c
CJ
*o
<«
3.
CJ
*o
rt
C
c
CJ
E
rt
r*
w
CJ
>
3
rt
O
fcuO
O
-c
<e
3
rt
A»
C
2
fcJD
3
*o
<«
E
V
V)
*o
rt
rA
rt
-C
2 3
’S B v
Á U,
w n)
£• .5
E ,a
1 &

n)
>
pA
tn
4-4 4J
c ■*-*
X cj
CJ Jr
fcJD
12
*rt
E ^
rt 3
? « lr
jw tx be
dS
:0
s E
2
o
rt
C
3
12
rt
• *—»
fcJD
6
‘3 S
^ rt
cj >
r> >
w
CJ
43
E
CJ
w
iA
E
’o
2 rt
CJ
-c
rt
a
V)
*o
rt
e £
CJ
i i
u fcj)
rt o
> -o
w
rt c
A .£
M S»
° H
rt
^«S
O
O
O
V)
c
rt
rC
rt
c
o
JJ
c
CJ
E
o
lc
3
C
<£fc
-2
<«
£
cu
3
rt
-C
-K W
JJ QJ
rt
fO
2 cö
c
c
rt
E
fcj)
80
>
<«
<8
-C
*o
u
rt
>
3
*T3
C
3
u
•o
V)
%
<«
*o
03
A
C
CJ
cu
rt
c
c
rt
E
os
Q*
w
CJ
>
rt
v)
bJD
o
CJD
2
C w —
•o 3 tS
•—»4-4 H
4= tO %
3 p7 O
e p
:c 5
fcJD tn
3
4-4
U
3
4—»
CJ
•*—x
W
bjo
O
rt
fcJD
O
fcJD
o
*o
bJD
2
c
<«
c
<3
43
t:
CJ
c
<2
£ E
*o
rt
>
bJD
o
*©
VO
c
•3
ffi
•- ’O
tn
3
JS
j*
03
■* g
*o
rt
ITl
bJD
3
43
*©
C
c
rt
43
rt
(/)
t/)
CJ
'O <«
4-» rv
tr\
JJ
JJ
O
rt
>
'O
bJD
O
rt*
c
rt
cx.
c
o
O
o
Or
<e
X
rt
*o
rt
*©
CJ
bn
o
3
*O
<«
• •*—»
43
fO
<«
E
u
rt
T3
C
X
CJ
>
8
*o
rt
C
<3
43
3
fcJD
C
80
*o
CJ
E
C/)
C
rt
43
4<
O
c
CJ
bx
3
os
CU
tn
*o
CJ
fcJD
c
JJJ
4-4
.tn
‘*o
u
rt
>
12
rt
£ u
rt M
r "
O -g
1 2
43 fcJS
3 3
4< rt
tn 04
fO
’>
tn
3
w
w
tn
C
c
O
O
<3
w
•C
4-»
.<U
‘5T
bx
jj
u
rt
>
<3 .h
3 Já
I •«
>.
« «r