Baldur - 31.08.1908, Blaðsíða 4

BALDQR, VI Ar, nr. 19.
ast, eins og t. d. lýðveldin f Suð-
ur- og Mið-Ameriku,
St. G. Stephansson svaraði ]3vf,
að hlunnindi þau sem íslendingar
hefðu hjá Dönum, væri ekki mikils
virði. Danir hcfði f raun rjettri
aldrei gjört neitt fyrir fsland.
Ekki citt einasta lagaboð hefði
Danir gcfið fslendingum, sem mið-
að hcfðu til umbóta. Það sem
fengist hefði úr þeirri átt, mættu
íslendingar þakka sjálfum sjcr,
þeir hefðu fengið það með strfði og
baráttu. Hvað safn Á. M.áhrærði,
þá værs sterkar lfkur á því að ís-
lendingar ættu það, en ekki Dan-
ir, enda hefði þvf verið hreyft, að
iáta þá skila þvf til íslands aftur.
Hvað lýðveldin áhrærði, sem síð-
asti tölumaður hefði tekið til dæm-
is, þá væri það sannast að segja
engin lýðstjrtrn, heldur miðalda
kyrkjustjórn.
Ákvcðið var að senda Blaða-
mannafjelaginu í Reykjavfk áskor-
un þessa, og láta prenta hana á-
samt þessari fundargjörð í vestur-
íslenzku blöðunum.
G. S. GRÍMSSON.
J. J. HUNFORD.
SAMTIMNGUK.
Eítir JÓvi.
¥
SEINASTA ÓHAPITÐ.
Emmett var alls ekki gamall,
þó hann liti út fyrir að vera það,
og væri ávalt kallaður “gamli“ af
saniverkamönnum sínum á skrif-
stofunni.
Það var í samræmi við önnur ó-
höpp hans, að þrem dögum eftir
að konan hans veiktist, sagði skrif-
stofustjórinn honum uppvinnunni,
eftir 9 ára strit á skrifstofunni.
Hvernig hann komst út úrskrif-
stofunni, gat hann aldrei munað.
Hann vissi ekki af sjer fyr en hann
var staddur á götunni, gagntekinn
af ótta fyrir ókomna tfmanum.
Það var sem hávaðinn á götunni
legðist þungt á hann. Vetrarsói-
in varð rauð fyrir augum hans, pg
hann fann að einhver greip f hand-
Jegg sinn og sagði um leið: “Átt-
aðu þ!g Gamli minn, þú varst
nærri dottinn. Dick, taktu hinn
handlegginn, við skulum leiða
hann, hann hefir ratað f eitthvert
óhapp“.
I eins konar leíðslu var hann
studdur inn f eitthvert hús, og
einhver sterkur drykkur borinn að
vörum hans, sem hann saup á.
ITonum batnaði af brennivfninu,
og sá að hann var staddur á veit-
ingahúsi, fór að þrcifa í vösum
sínum og bauðst tii að borga.
“Rug)“, sagði þessi góði Sam-
aríti. “Jeg ætlaðí hingað hvort
sein var. Þú ert vesall, og verður
að sitja kyr dálitla stund, þá batn-
ar þjer“.
Hann fann að hann þurfti kyrð-
arinnar við og sat þvf kyr langa
stund og hugsaði, að lokum komst
hann að vissri niðurstöðu. Svo
stóð hann upp og fór.
Hann þekkti ýmsar aðrar skrif-
stofur f borginni en þá sem hann
hafði unnið á, milli þeirra gekk
hann nú og bað um vinnu, en al-
staðar var sama svarið : nóg af
fólki, ekkert pláss autt.
Frá morgni til kvölds lcitaði
hann að vinnu og ávalt hljómuðu
orð læknisins, sem vitjaði konu
hans, fyrir eyrum hans : “Veikin
er ekki hættuleg, en reyndu að
koma henni þangað sem sjóarloft
er, svo hún fái umbreytingu á and-
rúmslcfti og mat“.
Heimsókn læknisins kostaði hann
ein vikulaunin, og matvara öll var
að hækka f verði.
Loksiij4 sneri hann heim, kvíð-
andi þvf að koma inn f litla húsið
í þröngu götunni, til veiku kon-
unnar sinnar, sem ávalt var nöldr-
andi og óánægð. Hún var upp-
runalega laglcg, en þessi sffelda ó-
ánægja olli henni veikinda, og
gjörði hann gamlan fyrir tfmann.
ITann fann að nú þurfti breyt-
ing að koma á þetta — og þegar
hann kom heim, læddist hann inn
svó hægt, að hún vissi ekki um
komu hans.
Hann var sársvangur, en hann
þurfti að gjöra nokkuð áður en
hann snerti þann ógeðslega mat
sem á borðinu var. Hann gekk
að skrifborðinu, dró út eina skúff-
una og tók upp úr henni langtum-
slag, opnaði það og tók upp úr þvf
skjal, kveikti Ijós og las skjalið
með mestu nákvæmni. Það var
lífsábyrgðarskjal fyrir 200 pund-
um, sem hann hafð; allt af getað
haldið f fullu gildi.
Þegar hann hafði lesið skjalið,
ljet hann það f umslagið aftur og
síðan ofan f skúffuna á sama stað,
tók svo vasabók sfna og taldi pen-
ingana sem í henni voru, og voru
það ro pund. Einu þeirra stakk
hann f vasa sinn, en hin níu fór
hann með til konu sinnar, ogsagoi
henni með fölsku brosi að laun sfn
hefðu vcrið hækkuð.
“Þú sjerð“, sagði hann, “að
við getum nú gjört cins og læknir-
inn lagði fyrir. Þú ferð nú ofan
til Margate og verður þar, þangað
til þú ert orðin frísk“.
Hefði hún aðgætt svip hans, þá
hefði hún ldotið að sjá að hann var
að skrökva að henni, en í þess stað
lagði hún höndur um háls honum
og sagði :
“Á þessu átti jeg enga von,
James. Þetta er framúrskarandi
lán. Farðu nú ofan og borðaðu,
góði. Grætur þú ?“
“Umbreytingin hefir áhrif á
mig, en það er ekki skaðlegt. Á
morgun fylgi jeg þjer á járnbraut-
arstöðina. Þeir umbera mjer það
þó jeg komi seint á skrifsto(una“.
Emmett stóð á stöðvarppliinum
og horfði á eftir lestinni. Hann
hafði keypt dagblað og ávexti
handa konu sinni. Svo sneri hann
sjer við, gekk inn f brautarhótelið
og fjekk sjer whiskiglas með soda f.
Þaðan gekk hann svo hvatlega
heim á leið, en þegar hann kom
að vopnaverzlan einni, sem var á
leið hans, \’jek hann þar inn og
keypti sjer skammby’ssu ásamt 25
skothydkjum.
TAKIÐ EFTIR.
Hjer með gefst til kynna öllum
þeim, sem skulduðu Halldóri
heitnum Brynjólfssyni á Birkinesi,
Gimli P. O., að þeim beraðborga
þær skuldir til undirritaðrar.
Þeir, sem eiga til skuldar að
telja hjá Halldóri heitnum, snúi
sjcr einr.ig til mfn.
Birkinesi, Gimli P. O.,
8. ágúst 1908.
RÓSA MAGNÚSDÓTTIR.
Sfðan gekk hann heim til sín og
inn, lokaði öllum dyrum vandlega
og dró blæjurnar fyrir glugganá.
Að þessu búnu gekk hann að
skrifborðinu ogtókupp Iffsábyrgð-
arskjalið, utan á umslagið skrifaði
hann : “ITanda konu minni — pri-
vat“, reisti sfðan skjalið upp við
Ijósastiku sem stóð á ofninum.
Gekk síðan í hægðum sfnurn upp
stigann og inn í svefnherbergið.
Blæjurnar voru dregnar fyrir
gluggana, en þar var samt nægi-
leg birta fyrir það starf sem hann
ætlaði að framkvæma. Plann var
að upplagi klaufalegur f handtök-
um sfnum og stirðvirkur, en samt
heppnaðist honum að hlaða 4
hlaupin á skammbyssunni af 6, og
að spenna bóginn.
Þegar hann var þúinn að þessu.
lagðist hann á hnjen frammi fyrir
speglinum sem stóð á borðinu við
gluggann, og horfði á sína eigin
mynd.
“Guð, vertu miskunnsamur —
vertu miskunnsamur“, tautaði
hann, um leið og hann hreyfði við
gikknum.
Um leið og bógurinn fjell, heyrð-
ist hvellur smellur, hann hafði fall-
ið á annað tóma hlaupið.
Með því hugrekki sem enginn
hefði ætlað honum, lagaði hann
byssuna svo þetta kæmi ekki aftur
fyrir, þvf hann fann það á sjer, að
ef það vildi aftur til, þá væri sjer
horfinn allur hugur og dugur.
Um leið og hann spennti bóg-
inn f annaðsinn, sáhann á endann
á brjefi scm var stungið bak við
spegilumgjörðina.
Hann tók það f einhverskonar
leiðslu og starði á það. Á framhlið-
inni var prentað nafn lögmannafje-
lags, sem hann ckki þekkti.
Einhver óljós tegund af forvitni
kom honum til að opna brjenð.
“Heiðraði herra“, las hann.
“Við leylum okkur hjer með að
tilkynna þjer, að föðurbróðir þinn,
hinn mikilsvirti skjólstæðingur
okkar, dó hinri 14. f. m. Við
hefðum tilkynnt þjer þetta fyr, ef
við hefðum vitað hvar heimili þitt
var, en við vorum lengi að komast
að þvf. í erfðaskrá sinni arfleiðir
hann þig að öllum eigum sínum,
þar eð þú veizt að hann —“
Lengra komst Emmctt ekki,
skammbyssan dattágólfið og skot-
ið hljóp úr henni án þess að gjöra
nokkurn skaða, en hann fjell f yfir-
lið.
Kona Emmetts naut frftfma
sfn^, og sfðan hinna breyttu lífs-
kjara, ásamt rnanni sfnum, en sann-
leikann fjekk hún aldrei að vita.
LIKKISTUR.
%
Jeg sendi 1 f k k i s t u r til hvaða
.taðar sem erí Manitoba og Norð-
vesturlandinu, fyrir eins sann-
gjarnt verð og nokkur annar.
VERÐ:
Nr. 1 $25, nr. 2 $35, nr. 3 $55,
nr. 4 $75, nr. 5 $ 85, nr. 6 $100,
nr. 7 $125, nr. 8 $150, nr. 9
$200, nr, IO $300.
STÆRÐ :
Frá 5J4 fet til 6JÁ fet.
SMÆRRI KISTUR
af mismunandi tegundun og stærð-
um.
A. S. BARDAL.
121 Nena St.
WlNNIPEG. -- MAN.
T elefónar:
Skrifstofan 306. Heimilið 304
ZBOISriNL&UR,
barkisters &
P. Ó. Box 223.
WINNIPEG,--------MAN.
* * *
Mr. Bonnar er hinn Jangsnjall-
asti málafærslumaður, setn nú er í
þcssu fylki.
xrsnr.X-A.-
BTTXD
er nýopnuð til verzlunarviðskifta,
næst fyrir norðan Lakeview Ho-
tcl, Gimli.
Eigandinn er
Dr. S. Dunn.
ftirfylgjandi menn eru
J umboðsmenn Baldurs
og geta þcir, sem eiga hægra með
að ná til þeirra manna heldui
cn til skrifstofu blaðsins, af-
hent þcim borgun fyrir blaðið og
áskriftir fyrir þvf. Það er ekkert
bundið við það, að snúa sjcr að
þeim, sem er til nefndur fyrir það
pósthjerað, scm maður á heima í.
Aðstoðarmenn Baldurs fara ekki í
neinn matning hver við annan í
þeim sökum:
J. J. Hoffmann - Hecla.
Stcfán Guðmundsson - Ardal.
Sigfús Sveinsson - - - F'ramnes.
SigurðurG Nordal - - Geysir.
F'innbogi Finnbogas.- Arnes.
Guðlaugur Magnúss. - Nes.
Ól. Jóh. Ólafsson....Selkirk.
STgmundur M. Long - Winnipeg.
Sveinn G. Northfield - Edinburg.
Magnús Bjarnason - - -Marshland
Magnús Tait ------ Antler
Bjöm Jónsson.........Westfold.
Pjctur Bjarnason - - - - Otto.
ITelgi F'. Oddson - - - Coid Springs
Jón Sigurðsson.......Mary Hill.
Ingin.undur Erlendss. - Narrows.
F'reeman F'reemans. - - Brandon.
Guðmundur Ólafsson - Tantallon.
Stephan G.Stephanss. - Markerviiie
F’. K. Sigfússon. BHine, Wa'.h.
Chr. Benson. - - - Pcint Robt-rts
September 1908.
s. M. Þ. M. F. F. L,
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 3°
Tunglkomur.
Fyrsta kv. 3.
P'ullt t. 10. '
Síðasta kv. 17.
Nýttt. ' 25.
ÁGRIP AF HEIMILISRJETT-
ARREGLUGJÖRÐ FYRIR
CANADA-NORÐVESTUR-
LANDID.
Jjær ’sectionir1 f Manitoba, Sas-
katchewan og Alberta, scm
númeraðar eru mcð jöfnum tölum,
og tilheyra Dominion stjórriinni
(að undanskiklum 8 og 26 og öðru
landi.sern er sett til slðu),cru á boð-
stólum sem heimillsrjettarlönd
handa hverjum (karli eða konu),
sem hefir fjölskyldu fyrir að sjá,
og handa hverjum karlmanni, senv
hefir fjölskyldu fyrir að sjá, og
handahverjumkarlmannisemeryfir
1 8 ára að aldri; 160 ekrur eða l/í
úr ’section1 er á boðstólum f}'rir
hvern um sig.
Menn verða sjálfir að skrifa sig
fyrir þvf landi, sem þeir vilja fá, I
landstökustofu stjórnarinnar, f því
hjeraði sem landið er f.
Sá sem sækir um heimilisrjett-
arland gctur uppfylgt ábýlis-
skylduna á þrennan hátt:
1. Mcð því að búa 1 6 mánuði
á landinu á hverju ári 1 þrjá ár, og
gjöra umhœtur á því.
2. Með þvf að halda til hjá
föður (eða móður, ef faðirinn er
dauður), sem býr á landi skammt
frá heimilisrjettarlandi umsækjand-
ans.
3. Með þvf að búa á landi,
sem umsækjandinn á sjálfur f nánd
við hcimilisrjettarlandið scm hann
er að sækja urn.
Sex mánaða skriflegan fyrirvara
þurfa íncnn að gcfa Commissioncr
of Diminion lands f Ottawa um
að þeir vilji fá eignarbrjef fyrir
heimilisrjettarlandi.
w. w. CORY,
Deputy of the Mmister oí the;inter!»r

Tradk Marks
Designs
COPVRIQH VS &C.
ATjrono «onrt!ng a skotch ond de^crfntion ttm*t
qnlck!y aaocTtain our opiníon froo whetber an
invcntlon ie probably patentablo. Commnnlm-
tlonBBtrict’y’comJdontía}. fíA?{UBOOK on Patcuta
eení, frce. Oiilcet ojrency for Becurtnpr patents*
Batentf] taken throcirh Mur.n fr. Co. reeoir*
m
A handívornely UiuutrAted weekly. Larjtert c*r-
culation of any sdcntiflc Joomal. Termii for
CíuuiUn, 5-L75 a yoar, poaLaRO prepaid* 8old by
all nowíidcaler^.
HBNNI Co»36lBro^ Hew Yoik
ftrauuh Ofll«0, Ö25 F St.. WushtUKtoo. D. C.
tpérialnotlcc. wit houtou'inío, mtho
KAUPENDUR
BALDURS.
Gleymið ckki að gjöra aðvart
þcgar þið hafið bústaðaskifti.