Baldur - 26.05.1909, Síða 1

STEFNA:
Að efla hrginskjlqi Qg eyða jjl
■ gp
hræsni í hvaðft rqírli, sem fyrir !|
| Kerqqr, án tillits til ajérstakra g|
j flokka. §|
r i
,. .-----------
VI. ÁR.
g"*"' ■■■ n.'m-í.vr'! V .-.'wr
LÍTíD A líKTTA,
Jónas llalldórsson á Gimli hqflr
GÓP ÍBÚÐÁRJlúé
fyrir i% maqna yfir sumarið,
Finnið haqn því viðvfkjandi,
WINNIPEG-MLNNÍ
Lcsið!
GOTT ÍBdsARHlíS Íl G(MLI til
leigu um gumartfmann, — cða til
jraups, ef þoss qr ófjkað,
Semjið við
JóI.iUS J, góLMUNDSSON.
Gitnli, Man,
^Ekki skaltu
mann deyða.w
í það rninnsta með vörunum
þafa flcptir þessa kenqingq f svo
miklum hávegunu að qkkert IJlt
þykir jafnast á við það að drepa
mann. ■
I aðalmenntaldndum heimsins
cr þó ckki qfi som steqdur veru-
Jega talað i)m neitt anqað en
manndráp, •— f nógu stórum stfl,
r— í hernqði,.
Það þýðir: Að nógu mat’gir vgrði
samtaka f þvf, að mtla að drepa
qógu marga. Að framkvatma það
pr kallað hreysti, --- og hreystiq
pr kiilluð dyggð.
Allir inenn vita að það er fajs-
kenniqg, -**. hf.eystin cr lupfilpiki,
gem hægt pr að misbrqka. -- pn
dyggð verður ekki misbrOkuð,
hún bara dnyr, lucttir að vpra
dyggð. — E11 clýr hugsa pkki fit f
það, — ekkprt freqmr þó þau
klæðist f sjllji og gofi ,á flaupU alja
Sína ævi.
Englpndingar hafa leqgi gfptf
þcss vandlpga, að cigq cins mikið
qf maqqdrápsáhöldqm ejns og þeir
tvefi', gem nfpsfir þeim kæmu£t f
þcsskoqar ríkidæmi. Þptta ka'la
þcir tveggja ve|da qiæjikvarða
fTwo I’owcr Stftndard) og á þanq
kvarða kctiqa þpir öllum böiquiq
sínum að mæla sfna þjóð. Á
flotann er þeim kennt að trqa og
þera jotningu fyrii- hqnum, cg tccð
iillq upphugsaqlegu rnóti p,r dýrs?
pðli mannsálarinnar, það. scm virð-
jr qg viðheldur hnpfarjpttimnn,
ræktað f hqgsjmti bq.rnaqna,
Eoks pr ttú svo k'omjð 4 Eng-
landi, að'annaðhyort er þjóðiq.að
Þyllast áf hræðsiu \-ið fm> qdaða
hætfu cða strfð og blóðsúthplliqg.
ar vola yfir þeim Evrópuþjóðum
Sem mest kveður að.
Fyrstu glæringarnar í báli þvf,
sem böist cr við að gjósa-’kuqni
GIMLÍ, MANITOBA, 26. MAÍ 1909.
upp á hverri stundu, voru viðskjfti
Austurrfkis við Eosnfq og Her-
zpgóvíiui,
Svo kom uppnámið f Servfu, og
f Moqtenegró; og sfðast borgara-
strfðið f Tyrklandi. Á bak við
tjöldiq standa Þjóðverjar og Eqg-
lendiqgar á vfxl, látast vera
góðir vjnir, eq hvorugum kpmuv
dúr á auga, af ótta fyrir hinum.
Lexían, sem upp fir þessu hefir
hafst, er vissulega hræðileg, og
það er f rauqinqi hfm, sem ótt-
anum voldur: Drengskaparorð
hinna mestu þjóða er (>áveiðan-.
legt; --- supvar þoirra jioma sjer
saman unt það fyrir samoiginlegia
hagsmuna sakir, að láta pinni þjóð
haldast það uppi í skjóli sfiiu, að
gjöra samningsrof gagnvart annari
þjóð,
Af þessum Ótta eru Engleqd-
iqgar svo gagntekqir, að þingið
þeirrq kemst pkki þverfóta fyrir
vandpæðunum, sem hernaðarmál-
jn vajda, Mikjll hev útheimtir
mikið fje úr rfkissjóðnum, en það
mikla fje verður þá cinhvernvegin
að fást í þann sjóð, og þvf eru nú
fjármál og hcrmál Englendinga
koinin f ógreiðanjega flækju.
Sama geqgur hjá Þjóðver-jum,
og jafqvel hjá Bandarfkjamönqurn.
Gjaldendurqir stynja uqdir sþatta-
byrðinnj, rtfast pins og rakkar út
úr öjlum tolldögum, þvf þa- krepp-
I ir sjfónqq pinstaklingana mifijafn-
í lega fast, en þó heimtar hver þjóð
í í l<appi við aðra mpiri hprfttbffnað,
| steikari landvamjr,
1 Háttstandandi mpnn fcr-ðast um
löndiq til að hvetja menn til vqpna-
burðar, Eiqq horr-amaðurinq tal-
aði qýlega 4 fuqdi f Wiqnipeg og
hvfttfi qipmi td að fftia að hafa her-
æfiqgar á hpimijum sfqum, eða á
eiqhverq hátt, fyrir syni sína, sem
væru f uppvexti, og verkamcnn
þá, ,scm þpir hefðu í þjónqstu
siqni, Jafqvel Grey landstjóri fer
mpð saina s'ingqum upi jandið, og
pr ijfi til þcss að vita qm svo ágæt-
ari manq, spiq haqn pr að iqörgu
leytj.
Þrennar skotfærategundir eru
þjóðverjar að prófa á loftskipuqn.
Ein er tij þess, að sprengja með
henqi byggingar. og varnqrvirki;
önnur til þess að j<veils;ja f bygg-
j ingum og joftskipum; og hiq þriðja
tij þegs að gjöra óþqlandi ódaun í j
hcrbúðurq Qg borgum, seqi sptið ,
j vr qm,
* *
%
Þannig er hugsunarafl hjnna
j vitr Jsfe maqna misbrúkað, jafn-
j framt þvf, spm friðarþiqg pru hald-
in, og verðlaun veitt þeifn, sqm
j “frlðinq semja,"
Það sanqagt viðvfkjaqdi 5. boð-
orðinu, eins og fleiru, að hægra er
j að kpnna heilræðiq en hqjda þau,
j Eiv.staklingum lpyfiat pkki það,
sem fjelögum leyfist; og fjelögiqq
I leyfist þó ekki það, sem þjqðum
jleyfist. j
Grmiur frá Ilrafnistu,
:——;o;0:o;———
L
Hftnq. óLt upp f hamra-eyjq,
jiarðkrppptri af rastft-bandi,
sem úr hafsins bónda-beygju
bryddi’ á tá af sokkuu laqdi^
gcm þar qiður-quiqinn lægi
qökkvi Berg-Pumbs ófjeytandi,
og ú.r kafi’ á keipiqq sæi,
Skprja-heft og hröqnum flotin
Hrafnista já qt af töngum,
það vóru ýmig-bpina brotiq
brimquguð á Dofra öngum;
jrrfqiþurgans sem hjeruð Svfa
jipngir um öxj qiót Noreg jöngum
þfvlfur f kafi hafs og skýja,
þftr yarð uqgurn ekki’ ftð hæfi,
og sfzt Grfmi Loðinjsinna,
það að taka afla -ævi
ftndófs-bftrping fpðfft ' sinqa,
hrekjasf yfir haf á árum,
þnika’ ej nrót eq .dráps-rauq VÍnna,
leiksoppur hjá byj og bftrum,
Gftmja /Egis góða vejdi
Grfini faqnst sjg smá og spaqa,
þegar gein og froðufendi
falfisjór yfir qqftnqa baqft,
jfk-köstuqiim. jffs-ftndvana
jögðqiq upp, þar fari hvelfdi
qqd.lt bólgna brifngarðanft.
þcgar inn-istrpym áföjl riðq
upp qieð Jaðri ngrðaq verðum,
flftvddu gruiqi sctn gengju á skriðu,
Grfmi svalj f skapi’ og herðum:
brýndur vilji’ og vit að storka
veðri’ og sjó, en ráða ferðum
Heiðrnðu iesendur!
Styðjið 11V1 allir ‘‘IIALPIK’' með því
að gjörast kaupendwr hans,
Ýmsir fleiri fá þetta bjað til að skoða þftð og lesa
heidur en þeir, sem eru reglulegir- áskrifendur.
AUir þjer, sem Baldur er qú scndur, án þegs að
þjer hafið skr-ifað yðqr fyrir honurn, tij yðar er
þetta tapð, Sýnið oss nþ þá velvild, að játa oss
sem alh'a bráðftst vita, .hv-prt þjer eruð sáttir mpð að
láta senrja yður hann framvegis, f því skyni ftð þjer
munuð borga áskriftargjaldið fyrir hanq.
Hinq vi. árgaqgur blaðsins, s -.m að rjettu lftgi átti
allur að tijheyra árinq 1908, pr nú loksins að vprða
búiqn, þvf vjer höfum gengið út frá hiqgað tij að
fiafa tölubjöðin ekki qema 59 í hverjum árgangi,
Blaðið kofttaði f fyrstunni $1 iim árið Qg vfti' þó
hglmingi fttnærra þá, hejdur ep það pr qú, enda er
rnjög hart á þvf ftð mögujpgt sje að splja það mqð
þessq vprði,
Þcir sem um iengri tfmft hftfa prðið blaðsins að-
qjótandi, án þcss að vera þó regjulpgir áskrifcqdur,
ættu að reynast oss svo höfðinglegir að senda $1.25.
Fyrir það sþúlu þeir kvittaðir til 1. júlf 1910.
Þpir sem byrj 1 að fá blaöið nfi, verða kvittaðir til
sama tfma fyrir $i.
ú(i?i(lafíl'Jarnenn crq sjerstaklcga bcðiiir að svara
sem fyist, Þftð er, dýf't ftð scqda þeim sýnighprn
vegqa buvðargjaldgins,
The Gimli Rvint, & Rubl. Co., Ltd.
<xu crxíxxjntrTxji rrrinxírttxiiiínrtitnrni I
AÐFERÐ:
Að tala opiqskátt og vöflq-
|| laust, eiqs og hæfir þvf fólki,
sén er uf n q r r ce n u bergi
brotið.
Nr. 48 .
Þftnnig sffelt lýðsins leyaft
jffs-höfr ill og þr-autir grynqa
þeir, sem voga röskt að rcisft
1 rtínd við guðum fgðra siqna,
Anqars væru jjóð og iistif
lögst f kör f auðrqýkt hjqqa,
ajjf-ft vonft msettir misstir,
Hftqn s& eft f rokum rqiðrft
rána, sjófugl mófi jeji
þjaka inn til hamtft-hi'eiðra
höjjum væqg og beygðu stjeb,
akast láta vindspglsrveifq
vængja sinna' á fleygirhvplj
fyrir veðri hæðar-hreifq,
Lagði hönd að hyggju-sqiðumi
hvort svq mretti' ef flnndist mátjqq,
* skapa sjer fw voð og viðuiq
væng á ára-þungaq bátinn,
Gpgn sjqr láta s>g'ur soga
særoks-veður bylja-státiq,
andbl&sandi öqugt toga.
Loks tókst Grími’ að lægja boða,
laqg-róðrum að marka bása,
er mpð jeikni lausra voða
ljet sjer* viqda öfugt blásft,
Hjátrú sagðiþ að hvert sem færi 'ann
hefði’ 'ann byr af kyngi Ásft^
göldróttur og guðlaus væri ‘ftnn,
Þegar Grfmnr gildum ölnum,
greipti stjórn-ár, drif þó skæfu,
sfzt var htBft ftð hjálmun-völnum
holskeflurnar uqdaq græfu.
gtæði’ á lpfti kinn á kjöjtmm
krækti ‘ftfin tá f Himinglæfuf
fttakk við sveigðqrn stýris.spölqqm
V
Sat hann undir siglu-taumuin
sex á borði’ er undaq gefa,
galdraði seglin stormi' og straqmqm
ateyttaq undir vindsins hnpfa,
Sneiddi byl og hjó tii hafnar
hring.beitjqgqm sigjuzskrefa, '
mcðan h.inum sædjftp safnftt,
Grfmur hafði ei haimftdistir
IJrafnistu mcð sjpr tjj grafar.
Þær eru’ erfð, sem ættftt-kvistir
yngri í'á til vöggu-gjafar,
þær hafa haldist Hvoru.vpifl
hjá oss Norðmenn. — Frá þeim stafar
Itejðqr Nanscn, þeppqi Leift,
U.
Alda-höf af gróqum gröfum
Grfms og Fultons lágu mijli:
Dysjar allri sneiddar sqifli,
sniðqir bautar rúnastöfum,
minnisvarðar glæstir gylli.-»
Grfmqr f fjöru' f nor-ður höfum
liggur f urð —^ við fjarðmfylli —
fægðri brims og fsa sköfum.
Loiði Fultons heimsiqs hy-lli
hreykir upp með stGÍqa.gjöfum.
Báðir yngri öldum vægðm
andviðriq og sjóinq lægðu,
—Mjer finqst Iff og liðinn tfm!
jisthagari’ f bát hjá Grfmi!
SrEPHAN Q. STEPHANSQ5Í,