Breiðablik - 01.06.1907, Blaðsíða 11

BREIÐABLIK.
eigfnast hana og nota. Bókin er hin vand-
aöasta aS öllum yfra frágangi, pappírinn
góöur, letrið stórt og ágætt afleslrar, þó
ekki sé það eins fagurt og letrið á brezku
útgáfunni. Formið er minna og hand-
hægra. Kapítula-skifti að eins táknuð
með feitum tölum fremst ílínuröð, en eng-
ar fyrirsagnir eða efnisyfirlit, sem fremur
þykir heyra biblíuskýringum til. Lesmál-
ið eigi sundurslitið með greinaskiftum við
hvert vers eins og áður, en verasatalan
sett með smáum tölum á spázíuna fyrir
framan. Bandið er sterkt og vatidað,
svart léreftsband, gylt á kjöl. Davíðs
sálmar hafa ekki verið prentaðir með eins
og í eldri útgáfunni, en verða auðvitað
látnir fylgja gamla testamentinu, þegar
það kemur. Um verð er oss ókunnugt.
Þeir menn, sem um langan tíma hafa
starfað að þýðing þessari, hafa verið bezt
til þess kjörnir og hæfir allra þeirra
manna, er þjóð vor átti völ á. Þeir hafa
leyst það af hendi með sannvizkusemi,
trúmensku og þekkingu. Þeir hafa unnið
eitt hið þarfasta verk, sem hægt er vinna
fyrir nokkura þjóð og leyst það yfirleitt.
sérlega vel af hendi. Mikillar hamingju
óskum vér þeim og þjóð vorri fyrir starfið.
VULGATA.
Q»VO nefnist sú latenska þýðing biblí-
unar,sem rómversk-kaþólska kirkjan
notar eingöngu. Það er sá eini texti
biblíunnar, sem hún viðurkennir síðan
á kirkjuþinginu í Trident (1545—1563).
Upprunalega var almenna útgáfan af
sjötíu-manna-þýðingunni grísku (Septua-
ginta) nefnd Vulgata. En svo var farið
að nefna elztu latnesku þýðinguna (Itala)
þessu nafni, sem notuð var í vesturlönd-
um kirkjunnar á fystu öldum kristninnar.
Breytingum nokkurum hefir hún tekið og
þó furðu litlum. Þeir Hierónymus kirkju-
faðir (f. 345) og Sixtus páfi V. (f. 1521,
11
d. 1590) endurskoðuðu hana báðir, en
fengu litlar þakkir fyrir, enda er síðari
endurskoðanin nafnfræg fyrir óskaplegar
villur, sem leiðréttar voru að nokkuru
leyti í útgáfu Klemensar páfa VIII.
Nú berast þær fregnir út um heiminn
og þykja miklum tiðindum sæta, að Pius
páfi X. sem nú situr að völdum, hafi
skipað svo fyrir, að biblíuþýðing þessi
skuli öll endurskoðuð. Þetta þýðingar
mikla starf hefir hann falið hinum lærðu
munkum Benedikts-reglunnar. Nefnd
var skipuð seint á dögum Leó páfa XIII.
til að íhuga þetta biblíuendurskoðunar-
mál og á nú þetta að vera helzti árangur
af störfum þeirrar nefndar.
Hvarvetna þykir þetta næsta þýðing-
armikið tákn tímanna. Engin bók hefir
haft önnur eins áhrif, bæði viðtæk og
máttug, á trú og siðferði, hugsunarhátt,
andleg óðul og bókmentir Norðurálfu og
þessi latneska þýðing bibliunnar, sem
nefnd er Vulgata. Frá fyrstu kristni og
niður á siðbótaröldina var þessi þýðing
biblía allrar kristninnar. Og síðan hefir
hún haldið áfram að vera biblía allra
kaþólskra manna. í 1500 ár hefir hún
þrýst innsigli sínu á andlega baráttu og
sannleiksleit óteljandi miljóna manns-
sálna. Bænir kaþólsku kirkjunnar og
tíðareglur hafa verið með orðum hennar.
Siðan á dögum Ágústínusar kirkjuföður
hefir hún verið grundvöllur allrar kaþ-
ólskrar guðfræði. Síðan Gregor mikli
sat á stóli Péturs hafa páfarnir vitnað til
hennar og kristniboðarnir flutt heiðnum
þjóðum fagnaðarboðskapinn eftir henni.
Hún er uppspretta lista og bókmenta
miðaldanna, sem enginn skilur til fulls,
nema hann sé texta hennar kunnugur.
Hugi margra helztu manna endurvakn-
ingar tímabilsins heillaði hún töfrandi
birtu. Og þótt hún sé nú hætt að skipa
sama sæti í hugum manna og áður, eru
þó orð hennar og hugsanir fléttuð saman
við hugsunarhátt allra stétta mannfélags-
ins.