Breiðablik - 01.09.1907, Qupperneq 1

BREIÐABLIK.
Mánaöarrit til stuönings íslenzkri menning.
FRIÐRIK J. BERGMANN
RITSTJÓRI
II. Ár. SEPTEMBER 1907. Nr. 4.
BRÆÐRALAG MANNANNA.
ÁTT er það, sem
menn kannast al-
ment betur við, en
þá staðhæfing, að
allir menn sé bræð-
ur. Hún ætti eng'um að koma sér-
lega ókunnugflega fyrir. Hún var
einn þátturinn í fag'naðarerindi
mannkynsfrelsarans, sem hann
flutti heiminum.
Samt sem áður bregðast menn
ósjaldan fremur ókunnug'leg'a við,
þeg'ar þessu er haldið fram. Sund-
urleitar skoðanir skifta mönnunum
í einlægfa flokka. Með flokkunum
verður ágreiningurinn svo mikill,
að erfitt g'eng'ur að muna eftir því,
að menn sé allir bræður. Og við
getur það borið, að mönnum gangi
einna lakast eftir þessu að muna,
þar sem ágreiningsefnið er lítið og
klofning myndast út af einhverju
smáatriði. Hið smáa verður þá
svo stórt í augum manna, að
bræðralagið gleymist.
Meiri vorkunn er það óneitan-
lega, þegar eitthvað stórmikið ber
á milli. Þegar tveim öldungis and-
stæðum lífsskoðunum lýstur sam-
an, verður freistingin sterkust.
Vér tökum til dæmis kristindóm-
inn annars vegar og þær stefnur,
sem honum eru með öllu andvígar
hins vegar. Þar virðist um einna
mestar andstæður vera að ræða.
Eru mennirnir, sem þar eru hver
öðrum andstæðir, bræður, — eða
eru þeir það ekki? Er nokkuð
sameiginlegt með þeim, eða er
það hætt að vera til?
Þetta er alvörumál. Hér er um
tvær ólíkar lífsskoðanir að ræða.
Onnur klýfur mannkynið sundur í
tvær fylkingar og skoðar aðra
fylgjandi sannleikanum, guði og
öllu, sem gott er; hina fylgjandi
lýginni, hinum illa og því, sem ilt
er. Þá getur naumast verið um
bræðralag að ræða.
Hin lífsskoðanin forðast slíka